Φυσικά είναι ελεήμονες.
Ταΐζουν τους πεινασμένους και ντύνουν τους ζητιάνους, μα, οι ίδιες οι ψυχές τους πεινούν και κρυώνουν στη γύμνια τους.
Το κουράγιο έχει πια εκλείψει.
Ίσως ποτέ να μην υπήρξε.
Ο τρόμος για την κοινωνία, που είναι θεμέλιο της ηθικής, ο τρόμος του Θεού, που είναι το μυστικό κάθε θρησκείας, να τα δυο πράγματα που μας κυβερνούν.
Πίστη είναι για τη συναισθηματική ζωή ό,τι η σταθερότητα στη διανοητική ζωή – απλά μια παραδοχή επιτυχίας!
Πάντα! Τι τρομερή λέξη. Ανατριχιάζω σαν την ακούω.
Στις γυναίκες αρέσει να τη χρησιμοποιούν.
Χαλούν κάθε ρομάντσο προσπαθώντας να το κάνουν να διαρκέσει παντοτινά.
Να άλλη μια λέξη χωρίς αντίκρισμα.
Η μόνη διαφορά ανάμεσα σ’ ένα καπρίτσιο και ένα αιώνιο πάθος, είναι πως το καπρίτσιο διαρκεί λίγο περισσότερο.
Oscar Wilde, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι
μετάφραση Γ. Χιωτάκης, Εκδόσεις Ελληνικός Βορράς- Γεωργιάδης