Που οφείλεται αυτή η δυστυχία;
Στην ασχήμια μας και την κακογουστιά μας.
Είναι πολύ άσχημο να ζεις σε μια χώρα δυστυχισμένων ανθρώπων, των πιο δυστυχισμένων της Ευρώπης. Το χειρότερο όμως είναι πως αυτοι οι ίδιοι δεν έχουν επίγνωση της δυστυχίας τους, νομίζουν πως όλοι οι λαοί λίγο πολύ έτσι ζουν κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μη μπορούν ούτε καν να φανταστούν, αν μη μπορούν να διανοηθούν πώς είναι να ζεις αλλιώς, πώς είναι να μην είσαι δυστυχής.
Εγώ θα έλεγα ότι οι Έλληνες είναι ο λαός που ζει με τις πειρισσότερες ψευδαισθήσεις από όλους τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν λαό διότι αυτομάτως αυτό σημαίνει ότι αυτός ο λαός δεν έχει καμιά απολύτως ελπίδα να ανακάμψει.
Ποιες είναι αυτές οι ψευδαισθήσεις;
1. Οι Έλληνες πιστεύουν ότι ζουν στην ομορφότερη χώρα του κόσμου την ώρα που έχουν τις ασχημότερες πόλεις της Ευρώπης. Μόνο με τις πόλεις της με΄σης ανατολής μπορούν να συγκριθούν οι ελληνικές πόλεις σε μιζέρια και ασχήμια. Κι όμως οι Έλληνες πιστεύουν ότι η Αθήνα είναι όμορφη όπως κι ο Πειραιάς. Η φύση στην Ελλάδα είναι πράγματι πολύ ωραία αλλά ο λαός κάνει ό τι μπορεί για να καταστρέψει ο τι ωραίο υπάρχει στην χώρα. Αυτό το βλέπουν όλοι οι άλλοι λαοί που επισκέπτονται την Ελλάδα εκτός απ΄οτους Έλληνες.
2. Πηγή δυστυχίας γι αυτόν τον λαό είναι η ψευδαίσθηση ότι οι άλλοι λαοί τον ζηλεύουν γιατί είναι ο καλυτερότερος. Ένας λαός που ντύνεται άσχημα, τρώει άσχημα, διασκεδάζει άσχημα, ζει μια άσχημη καθημερινότητα και ταυτοχρόνως νομίζει ότι τον ζηλεύουν τι μέλλον μπορεί να έχει;
3. Οι ΈΛληνες έχουν τις χειρότερες σχέσεις με όλους τους γείτονές τους. Πώς μπορεί να ναι ευτυχισμένος ένας λαός που πάσχει από μανία καταδίωξης και που βλέπει γύρω του παντού εχθρούς;
4. Ένας λαός τηλεορασόπληκτος που δεν διαβάζει, που χτίζει τα πιο άσχημα σπίτια, που παρκάρει πάνω στα πεζοδρόμια και στις ράμπες των αναπήρων, που οδηγεί στην ΛΕΑ, που μουτζουρώνει με γκράφιτι της κακιάς ώρας αρχαία μνημεία και ωραία νεοκλασικά σπίτια, που πετάει τα σκουπίδια απ το παράθυρο, που τα πανεπιστήμιά του ζέχνουν από την βρώμα και την δυσωδία έχει την ψευδαίσθηση ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά του βιομηχανία.
5. Οι Έλληνες έχουν τους πιο διεφθαρμένους πολιτικούς και δημόσιους υπαλλήλους της Ευρώπης, ψηφίζουν με αντάλλαγμα την νομιμοποίηση του αυθαιρέτου τους και τον διορισμό του παιδιού τους, λαδώνουν για κάθε συναλλαγή τους με το δημόσιο, δίνουν φακελάκια στους γιατρούς, γρηγορόσημο παντού, ακόμα και το δίπλωμα της οδήγησης με φακελάκι το παίρνουν και απορούν πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο δυστυχείς.
6. Η εκκλησία κυβερνάει στην Ελλάδα κι αυτό από μόνο του είναι λόγος μεγάλης δυστυχίας. Όταν σε κυβερνάει ο Καλαβρύτων, ο Πειραιώς, ο Μεσογαίας και ο Θεσσαλονίκης δε χρειάζεται κανένας άλλος λόγος για να είσαι τρισδυστυχισμένος. Οι Έλληνες όμως έχουν την ψευδαίσθηση ότι τους κυβερνούν οι εκλεγμένοι πολιτικοί τους.
7. Οι Έλληνες έχουν την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας την ώρα που οι ίδιοι είναι φασίστες και οι χώρα τους φασιστοχώρα. Έτσι τους φαίνεται πολύ φυσικό να πηγαίνουν στην Βουλγαρία για να κάψουν τους νεκρούς τους επειδή αυτό απαγορεύεται στην Ελλάδα έτσι, γιατί έτσι γουστάρουν... λογαριασμό θα σου δώσουν; οι Έλληνες είναι ομοφοβικοί, ρατσιστές, δέρνουν τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους την ώρα που καυχιούνται ότι εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία.
8. Οι Έλληνες είναι μαζόχες, τους αρέσει να υποφέρουν, τους αρέσει ο πόνος, ο καημός, το πένθος, ο νταλγκάς... γελάνε και λένε "σε καλό να μας βγει" διότι δεν έχουν δικαίωμα στη χαρά αλλά έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι γλεντζέδες και έξω καρδιά.
9. Φταίνε οι ίδιοι για την κρίση που τους έχει οδηγήσει σε εξαθλίωση εδώ και σχεδόν μια δεκαετία αλλά έχουν την ψευδαίσθηση ότι φταίει η Μερκελ, το ΔΝΤ και το κακό μάτι!
10. Για όλα φταίνει οι μασόνοι, οι εβραίοι, οι αεροψεκασμοί, η ζήλεια και ο φθόνος των βελανιδοφάγων. Οι Έλληνες δε φταίνει ποτέ για τίποτα.
Δεν είναι κακό να είσαι ο πιο δυστυχισμένος αν ξέρεις που οφείλεται η δυστυχία σου και είσαι αποφασισμένος να κάνεις κάτι γι αυτό. Στην επόμενη έρευνα σίγουρα θα ανέβεις μερικές θέσεις στην κατάταξη και στην μεθεπόμενη, με σκληρή και μεθοδική δουλειά, μπορεί να κατέχεις μια από τις πρώτες θέσεις ικανοποιημένων από τη ζωή τους και ευτυχισμένων πολιτών. Όταν όμως είσαι αλλού ξημερωμένος, όταν δεν ξέρεις τι σου γίνεται τότε δεν έχεις καμιά ελπίδα, καμία απολύτως.
***
Facebook: Ευδόκιμος Τσολακίδης
