Σκέφτομαι (μέρα που 'ναι)...
Αν το σύμπαν ήταν σε μέγεθος σαν το δωμάτιο μου, η γη θα ήταν ένα αόρατο μικρόβιο (και αν).
Αν το σύμπαν ήταν σαν ολόκληρο τον πλανήτη Γη τότε ίσως η γη να ήταν ένας κόκκος άμμου (αναλογιστείτε την ασημαντότητα σε συμπαντικό επίπεδο αυτού που ονομάζουμε Ανθρωπότητα και ιστορία της Ανθρωπότητας).
Ερώτημα πρώτον: Γιατί ο θεός, ο δημιουργός του σύμπαντος δηλαδή, διάλεξε αυτόν τον πλανήτη για να στείλει τον μονάκριβο γιο του;
Ερώτημα δεύτερον: Γιατί δημιούργησε όλο αυτό το τεράστιο ακατοίκητο σύμφωνα με τις γραφές σύμπαν; Για να κάνουμε ρομαντικούς περιπάτους τα βράδια κάτω από τ άστρα;
Ερώτημα τρίτον: Γιατί σ όλα τα θεόπνευστα βιβλία (αγία γραφή, κοράνι κλπ) γεωγραφικά οι μόνες περιοχές που αναφέρονται είναι οι περιοχές στις οποίες ζούσαν όσοι έγραψαν (με την τάχα μου δήθεν επιφοίτηση) τα βιβλία αυτά;
Δεν θα σας κουράσω άλλο με επιπλέον ερωτήματα και κυρίως με τις αυτονόητες απαντήσεις τους για να μη θίξω το θρησκευτικό σας συναίσθημα που μπαίνει από σήμερα σε έξαρση.
Άλλωστε...
Σημασία δεν έχει αν υπάρχει ή όχι θεός, σημασία έχει η ανάγκη σας να πιστεύετε σ έναν θεό.
Από αυτήν την άποψη η ανθρωπότητα βρίσκεται σ ένα πολύ πρωτόγονο επίπεδο.
Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πέρα ακόμα κι από την ανάγκη σας να πιστεύετε σ έναν θεό, σημασία έχει πάνω απ όλα αν πέτυχε η ταραμοσαλάτα, αν ψήθηκε το αρνί κι αν είναι νόστιμη η γέμιση της γαλοπούλας.
Καλή σαρακοστή!
Facebook: Ευδόκιμος Τσολακίδης
