Το πιο συχνό φαινόμενο στις συνεδρίες των ζευγαριών είναι το εξής : O σύμβουλος γάμου γίνεται παρατηρητής μιας ατελείωτης διαφωνίας μεταξύ των δύο συντρόφων σχεδόν για τα πάντα! Για το “τι” είναι καλύτερο, για το “ποιος” έχει δίκιο, για το “που”, “πότε”, “ποιανού”, “πως” κλπ. Τα ζευγάρια διαφωνούν για όλα: συμφωνούν τουλάχιστον ότι διαφωνούν; Όχι! Ούτε σ'αυτό συμφωνούν, γιατί διαφωνούν για την ένταση, τους λόγους και πάνω απ'όλα για τις ερμηνείες του ενός για τον άλλον... Ένα απίστευτο γαϊτανάκι αντιθέτων που αδυνατούν να συνθέσουν το Ένα, μία ενότητα, τον πυρήνα της σχέσης...

Το παιδί που έχει υψηλή αυτοπεποίθηση είναι ικανό να αναλαμβάνει ευθύνες και υποχρεώσεις, να πηγαίνει στους άλλους χωρίς φόβο και δεν διστάζει να σηκώνει το χέρι του στο σχολείο.

Επιπλέον, έχει δημιουργήσει θετική εικόνα για το μέλλον του και έχει καταφέρει να κυριαρχήσει τους φόβους του.

Δεν αφήνει τον εαυτό του να καταρρεύσει μετά από μία αποτυχία και αποφασίζει να ξαναπροσπαθήσει.

Τι σας φοβίζει ποιο πολύ; Τι σας αναστατώνει τις πιο μύχιες σκέψεις; Τι απειλεί περισσότερο από κάθε τι άλλο, όσους και ότι αγαπάτε; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά σε εμένα ένα πράγμα μου έρχεται στο μυαλό...

Από την ώρα που γεννιόμαστε ως την ώρα που πεθαίνουμε μέσα στα πόδια μας είναι. Πεισματικά σφιχταγκαλιασμένος με τη ζωή. Λες και ρώτησε κανέναν αν τον θέλουμε, αν τον έχουμε ανάγκη. Τι νομίζει δηλαδή; Ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτόν; Εγωισμός μέχρι θανάτου...

Χριστούγεννα, η γέννα του Χριστού, η απόλυτη οικογενειακή ιστορία. Ένα παιδί γεννιέται, η ψυχή των γονιών αγαλλιάζει, χαίρεται όλη η φύση. Έξω έχει κρύο, οι άνθρωποι μαζεύονται μέσα στο σπίτι, η ζεστασιά και η θαλπωρή δημιουργούν ένα αίσθημα εγγύτητας.

Οι ιδανικές συνθήκες για να νοιώσουμε (και να είμαστε) ευτυχισμένοι: Χαρούμενοι, χαμογελαστοί, γενναιόδωροι...

Η αυτοπεποίθηση είναι κατά μια έννοια “η πίστη στον εαυτό μας”. Η πίστη ότι αξίζουμε, ότι μπορούμε, ότι η γνώμη μας, ο λόγος μας, η άποψή μας έχουν σημασία και... κατά συνέπεια, αυτοπεποίθηση σημαίνει να μπορούμε να εκφραζόμαστε, ελεύθερα, χωρίς φόβο, χωρίς την ανασφάλεια της επίκρισης, της απόρριψης και της μη- αποδοχής...

Ας μιλήσουμε για την θετική πλευρά της ζωής.

Ας σταθούμε σε όλους αυτούς τους λόγους για τους οποίους το χαμόγελο, ως πράξη, ως στάση και ως γεγονός έχει υμνηθεί και έχει αναλυθεί τόσο πολύ.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: Γιατί αφήνουμε τους άλλους να μας πληγώνουν; Γιατί τους επιτρέπουμε να μας αλλάξουν και να μας απομακρύνουν από τον πραγματικό μας εαυτό; Έναν εαυτό ελεύθερο και ανεξάρτητο που του αξίζει να είναι ευτυχισμένος;

Κι αν συμφωνούμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να γίνεται, δεν θα έπρεπε να το επιτρέπουμε, τότε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το αποτρέψουμε;

Οι άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι μ' αυτό που έχουμε... Κι όλο προσπαθούμε να αποκτήσουμε κάτι περισσότερο...

Μέχρι τότε, μέχρι να νοιώσουμε “πλήρεις” περιμένουμε... Τι περιμένουμε; Να έχουμε περισσότερα χρήματα, περισσότερο χρόνο, περισσότερη εμπειρία, περισσότερη ευτυχία... Αναβάλουμε την ζωή μας περιμένοντας...

Πολλές έρευνες, πολλές μελέτες, μιλούν για την ευεργετική επίδραση του χαμόγελου στη ζωή μας. Στοιχεία που άλλα αποδεικνύονται επιστημονικά κι άλλα επιβεβαιώνονται εμπειρικά, συνιστούν το χαμόγελο ως μια κύρια πηγή ευζωίας: Μειώνει το στρες, σπάει την αμηχανία, συμβάλλει στην αξιοπιστία, αυξάνει την παραγωγικότητα, χαμηλώνει τους καρδιακούς παλμούς, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνει τη διάρκεια της ζωής...

Τόσοι και τόσοι λόγοι, όλοι τους εξαιρετικοί!

Η ζωή που περνάει και χάνεται...

Η ζωή είναι μια και μοναδική...

Ζήσε το σήμερα, ζήσε το τώρα...

Μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα...