Η αλληλουχία είναι στην φύση των ανθρώπινων σχέσεων. Αναπόφευκτα οι γονείς είμαστε πρότυπα για τα παιδιά μας. Αρκεί να σκεφτούμε οτι μαζί μας ζούνε, μαζί μας μεγαλώνουνε.

Είμαστε το σταθερό σημείο αναφοράς τους τουλάχιστον μέχρι την εφηβεία (συχνά και πολύ περισσότερο).

Μας βλέπουν, μας ακούν, μας αφουγκράζονται καθημερινά. Σε κάθε μας κουβέντα, κάθε μας πράξη, κάθε μας άποψη, στα πάντα... κάθε στιγμή. Στηρίζονται στην υπαρξή μας για να οικοδομήσουν την δική τους.

...Εκεί που καθόμαστε ήρεμοι και πίνουμε το ποτό μας, ξαφνικά νοιώθουμε ότι ο κόσμος χάνεται, η καρδιά χτυπάει με τους πιο τρελούς ρυθμούς, ανασαίνουμε με τα βίας, μουδιάζουμε, ιδρώνουμε, όλες οι αρνητικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας. Νοιώθουμε ότι θα πάθουμε κάτι κακό. Αν λοιπόν έχετε βιώσει αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι μία κρίση πανικού.

Οι σχέσεις είναι πολύπλοκες. Προϋποθέτουν την συνάντηση δύο ή περισσότερων ανθρώπων, ενώ καλά – καλά δεν μπορούμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας.

Γιατί πολλές φορές συμπεριφερόμαστε λες και η ζωή μας είναι ατελείωτη;

Κάποιοι θα πουν: “Μα ακριβώς διότι γνωρίζουμε το αναπόφευκτο τέλος”!

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

Θα ήθελα προκαταβολικά να αφιερώσω τις παρακάτω σημειώσεις σε όλους τους άνδρες αναγνώστες. Δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Ως άνδρας και ο ίδιος ομολογώ ότι μπορώ να καταλάβω μία παραπάνω δυσκολία των ανδρών σε αυτό το θέμα: Την δυσκολία να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Να εκφραστούν συναισθηματικά.

Ας ξεκινήσουμε από μία μη-αφοριστική διαπίστωση: To stress δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό! Stress μπορεί να έχουμε σε διάφορες στιγμές της ζωής μας, ακόμα και ολόκληρες φάσεις, όπως μία περίοδος εξετάσεων, πριν ή μετά από μία σημαντική ανακοίνωση, κατά την διάρκεια ενός αγώνα ή μίας κινητοποίησης...

Η δύναμη της συγχώρεσης αναφέρεται πολύ συχνά στην “εργαλειοθήκη” της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας. Όχι άδικα. Το να μπορούμε να συγχωρέσουμε τους άλλους, είναι ένα ισχυρό μέσο για να πάμε παρακάτω την ζωή μας, να προχωρήσουμε χωρίς “κρατούμενα”, χωρίς “υποχρεώσεις”.

Tα όρια δεν αφορούν μόνο τα παιδιά. Συχνά ακούμε συμβουλές για τους γονείς, “πως να θέσουν όρια στα παιδιά τους” , “η σημασία των ορίων” κλπ. Είναι αλήθεια ότι τα όρια στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας, βοηθούν πολύ τόσο τα ίδια όσο και τον σκοπό γενικότερα της διαπαιδαγώγησης και της κοινωνικοποίησης τους.

Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύπλοκες, γι'αυτό και πολύτιμες. Δεν υπάρχουν απλές σχέσεις, αν και στην απλότητα τους μπορεί κανείς να θαυμάσει και να απολαύσει την ομορφιά τους, τη γενναιοδωρία τους.

Οι σχέσεις μοιάζουν σαν όλα εκείνα τα πολύπλοκα πράγματα και καταστάσεις τα οποία όταν καταφέρει κανείς να τα αποδομήσει, απολαμβάνει τη χάρη τους. Μεγάλη η χάρη τους λοιπόν, των σχέσεων και των εμπλεκόμενων μερών...