Το θρησκευτικό παραμυθάκι των πρωτόπλαστων που μαθαίνουμε από μικροί, οι περισσότεροι από εμάς απορρίπτουμε όπως μεγαλώνουμε και εκλογικεύουμε την φύση, παρόλα αυτά όμως η ζημιά έχει γίνει.
Η ιστορία της Γέννεσης στην βίβλο παρουσιάζει τον Άνδρα να δημιουργείται πρώτος και η Γυναίκα να είναι το αποτέλεσμα ενός θωρακικού ακρωτηριασμού, σαν να μην της αξίζει μια θεόπνευστη γέννηση αλλά να προσδιορίζεται ως ένα μορφοποιημένο παϊδάκι. Χάρη στην εξέλιξη της επιστήμης των τελευταίο αιώνα μαθαίνουμε ότι ισχύει το αντίθετο.
Το ανθρώπινο έμβρυο για επτά εβδομάδες είναι θηλυκό και μόλις τότε, βάση ορμονών, γίνεται η «διάσπαση» σε αγόρι ή κορίτσι.
Αλλά είμαστε όντως δύο διαφορετικά σεξουαλικά φύλα όπου το 90% από εμάς είμαστε καθαρά ετεροφυλόφιλα άτομα και ένα 10% που ρέπει στην ομοφυλοφιλία ή είναι τα πράγματα πολύ πιο ρευστά;
Από φυσιολογικής άποψης ο άνδρας φαίνεται αρχικά αρκετά διαφορετικός από την γυναίκα αλλά είναι όντως;
Μια γρήγορη ματιά στα αναπαραγωγικά όργανα, δείχνει μια ρευστή εικόνα. Η ύπαρξη θηλών στον άνδρα ήταν για αιώνες ένα μυστήριο αλλά ξέρουμε τώρα ότι απλά απορρέει από το γεγονός ότι όλα τα έμβρυα ξεκινάν ως θηλυκά.
Το πέος που τόσο περηφανεύονται πολλοί άνδρες είναι ανησυχητικά παρεμφερές με την γυναικεία κλειτορίδα που με μια γρήγορη εξέταση με μεγεθυντικό φακό, είναι ενδεικτικό ότι μοιάζει με ένα ατροφικό πέος. Και να μην ξεχνάμε την ραφή στο ανδρικό περίνεο, που ουσιαστικά είναι ένας ραμμένος κόλπος.
Τελικά ίσως να μην είμαστε τόσο «άνδρες» όσο νομίζουμε.
Για την φύση μοιάζουμε περισσότερο με τριχωτές γυναίκες με υπερτραφείς κλειτορίδες και τις ωοθήκες μας να κρέμονται σαν κουδούνια.
Ουσιαστικά, δηλαδή, η ερωτοτροπία μεταξύ ενός ανδρός και γυναικός είναι περισσότερο σαν σαρκική ένωση δύο εκδοχών του ανθρώπινου είδους παρά δύο αντίθετων φύλων όπως θα θέλαν αρκετοί να νομίζουν.
Πώς λοιπόν δουλεύει η σεξουαλική προτίμηση; Υπάρχει κάτι «φυσικό-κανονικό» και κάτι «παρά φύσιν»;
Είναι εύλογο ότι μόνο οι ετεροφυλικές σχέσεις οδηγούν στην αναπαραγωγή και στην παραγωγή προγόνων. Αλλά η ύπαρξη ομοφυλοφιλίας στον άνθρωπο όπως και σε άλλα θηλαστικά είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Τρανό παράδειγμα είναι οι πίθηκοι Μπονόμπο όπου ενδίδονται σε εξαιρετικά χαρωπές ομοφυλόφιλες πράξεις η οποίες γίνονται για την αποφυγή συγκρούσεων και διαμαχών.
Η ύπαρξη ομοφυλοφιλικών τάσεων στο άνθρωπο φυσικά είναι αποτέλεσμα πιο περίπλοκων διεργασιών και παραγόντων, περιβαντολογικών, κοινωνικών, ορμονικών και γεννητικών.
Μας αρκεί όμως αυτός ο διαχωρισμός; Είμαστε όλοι ή ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι;
Όσο προοδεύει η Δύση και η κοινωνία ευαισθητοποιείται, περισσότεροι συνάνθρωποί μας ζούνε της ζωή τους όπως θέλουν να την ζούνε, παρατηρούμε φαινόμενα πιο ρευστά από τον παραπάνω διαχωρισμό.
Παραδείγματα σεξουαλικών ομάδων είναι οι αμφιφυλόφιλοι, οι ομοφυλόφιλοι τραβεστί, οι ετεροφυλόφιλοι τραβεστί, οι queers, οι metrosexual, οι απροσδιόριστα σεξουαλικοί, κτλ, κτλ.
Αλλά όσο η κοινωνία ανοίγεται περισσότερο, μήπως τείνουν όλες αυτές οι ομάδες να πολλαπλασιαστούν τόσο πολύ που εν τέλει ο διαχωρισμός μεταξύ τους να είναι απλά άσκοπος;
Αφού η γυναίκα και ο άνδρας είναι ουσιαστικά παρόμοια και όχι αντίθετα, η ετεροφυλία και η ομοφυλοφιλία σύντομα θα είναι παροχημένες έννοιες; Μήπως είμαστε όλοι ομοφυλόφιλοι; Τί πραγματική διαφορά έχει μια πεολειξία με την ρούφηγμα της κλειτορίδος; Γιατί διεγείρεται η γυναίκα αλλά και ο άνδρας όταν γλείφονται οι θηλές τους;
Ουσιαστικά διαφαίνεται να είμαστε ουσιαστικά καθολικά σεξουαλικά όντα και η επιλογή φύλου να είναι απλά ένα αποτέλεσμα πολύπλοκων φυσιολογικών και ψυχολογικών διεργασιών, αλλά και κοινωνικών πιέσεων.
Ένα εξαιρετικό ντοκiμαντέρ του BBC δείχνει πως ένα τεράστιο ποσοστό Τούρκων ανδρών επισκέπτονται ιερόδουλους τραβεστί που έχουν κρατήσει τα ανδρικά τους γεννητικά όργανα για να ενδοθούν σε αμοιβαίους αυνανισμούς ή/και πεοληξείες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι αν οι άνδρες αυτοί είναι ομοφυλόφιλοι που έχουν παγιδευτεί σε ένα γάμο εντός αυστηρής μουσουλμανικής κοινωνίας ή ετεροφυλόφιλοι που έχουν δευτερεύουσες ομοφυλόφιλες ορμές και τους ησυχάζει η ιδέα ότι μια γυναίκα με πέος τους κάνει να μην νιώθουν «γκέι».
Η τρομοκρατική και ομοφοβική επίθεση στο Ορλάντο και η ανακάλυψη ότι ο τρομοκράτης ήταν θαμώνας και κρυφός ομοφυλόφιλος επαληθεύει και το στερεότυπο ότι όσο πιο δυνατά κάποιος ή κάποια φωνάζει κατά της ομοφυλοφιλίας, τόσο πιο πολύ αυτή η κραυγή δηλώνει ενοχή και ανεκπλήρωτη ζωή.
Προς τα που πηγαίνει το όλο θέμα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό; Αυτό που ήδη διαφαίνεται είναι ότι στο σύντομο μέλλον και λέω σύντομο επειδή ήδη το παρατηρώ τώρα στις ανοιχτές και φιλελεύθερες κοινωνίες η σεξουαλική προτίμηση θα είναι ασχέτου φύλου. Θα παρατηρούμε άνδρες ή γυναίκες να εξελίσσουν τις σχέσεις τους μεταξύ του ιδίου και διαφορετικού φύλου με γνώμονα περισσότερο την προσωπικότητα του συντρόφου παρά το φύλο.
Θα υπάρχουν σχέσεις μεταξύ διεμφυλικών όπου ένας θηλυπρεπής άνδρας μπορεί να έχει σχέση με αρρενωπή γυναίκα και το αντίστροφο.
Οι καθαρές σχέσεις μεταξύ γυναικών-ανδρών, γυναικών-γυναικών και ανδρών-ανδρών μπορεί να προσδιοριστούν ως παραδοσιακές στο μέλλον και οι πιο ρευστές να γίνουν η νόρμα.
Οι οικογένεια και η κοινωνία του 22ου αιώνα μπορεί να είναι ένα συνονθύλευμα αμφιφυλοφιλικών σχέσεων όπου ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι καν πια θέμα για συζήτηση αλλά η ουσία, δηλαδή το προσόν και η ποιότητα του συντρόφου σε μια σχέση αγάπης, είναι η κόλλα που κολλάει τους ανθρώπους μαζί.
Πηγές:
http://www.livescience.com/44464-bonobo-homosexuality-natural.html
http://www.menshealth.com/health/3-signs-you-started-as-a-girl
http://www.bbc.co.uk/mediacentre/proginfo/2016/10/sex-in-strange-places
Facebook: George Julius Perakis
