a·part·heid (-pärtht, -ht) n. 1. An official policy of racial segregation formerly practiced in the Republic of South Africa, involving political, legal, and economic discrimination against nonwhites. 2. A policy or practice of separating or segregating groups. 3. The condition of being separated from others; segregation.

Ο μεγαλύτερος εκλογικός σύμμαχος της κυβέρνησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης είναι, αν όχι ο μεγαλύτερος αρωγός ψήφων οργής στην ακροδεξιά, τουλάχιστον σημαντικός συντελεστής απογοήτευσης για αυτούς τους ψηφοφόρους που στην έλλειψη συνεπούς αντισυστημικής ρητορικής του, βλέπουν τη Χρυσή Αυγή ως τη μόνη αντισυστημική πολιτική εναλλακτική.

Όπως και να είναι, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων κάποιων ανθρώπων αλα καρτ, ανάλογα με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις είναι φασισμός. Αναφορικά στις υιοθεσίες, αφορούν κυρίως την υιοθεσία φυσικών τέκνων ενός εκ των δυο του ομόφυλου ζεύγους, οπότε αποδίδει το δικαίωμα και την δυνατότητα κληρονομιάς ως πρώτου βαθμού κληρονόμου στο υιοθετημένο παιδί από τον δεύτερο, μη φυσικό γονιό του.

Το θέμα με το αναλογιστικό έλλειμμα και τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα του 2014 είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας και της κοινωνίας. Το έλλειμμα ανάλογα με το πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις ή η ανεργία, κυμαίνεται ανάμεσα στα 200 και τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ για την επόμενη 30ετία.

Η ανάπτυξη έρχεται. Οσονούπω. Λέμε τώρα... Υποθετικά, μια σειρά από δράσεις στήριξης της επιχειρηματικότητας, μείωσης της γραφειοκρατίας, και δήθεν μείωσης της διαφθοράς, στοχεύουν να εξυγιάνουν το ζοφερό περιβάλλον επιχειρηματικότητας που βιώνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ώστε να ξεκολλήσει η χώρα από την 119η θέση παγκοσμίως σε οικονομικές ελευθερίες.

Τον "Χ" τον συνάντησα μετά από σχεδόν 10 χρόνια, σε μια πολιτική συγκέντρωση ενός από τα μικρότερα κόμματα που υποστήριζαν την παύση της υπερφορολόγησης. Πριν από αυτό είχα να τον δω από το σχολείο που ήμασταν συμμαθητές.

Η ανάπτυξη έρχεται! Οσονούπω! Αυτό το οσονούπω κρατάει από το 2010. Ήδη φέτος μετατέθηκε για το 2015 από τον ΟΟΣΑ. Είναι αδιαπραγμάτευτη συμπαντική βεβαιότητα ότι με υπερφορολόγηση δεν έρχεται η ανάπτυξη, αλλά απομακρύνεται.

Κανονικά οι επερχόμενες εκλογές θα έπρεπε να ήταν μακριά από την κεντρική πολιτική σκηνή, και να μην επηρεάζουν την κυβέρνηση ή την κυβερνησιμότητα της χώρας.

Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει. Διαφορετικά δεν θα είχαμε εσπευσμένη ψήφιση διατάξεων που να παρέχουν το ακαταδίωκτο από ποινική ή άλλη δίωξη για στελέχη της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού, ή ακόμη και για ουσιαστική αμνηστία σε ποινικές διαδικασίες που ήδη έχουν ξεκινήσει.

Ακούμε τελευταία στη γνωστή διαμάχη των κομμάτων Μνημόνιο/Αντι-μνημόνιο όχι μόνο το επιχείρημα ότι η εφαρμογή του μνημονίου έσωσε την ελληνική οικονομία, αλλά και πως οι επιλογές ήταν μόνο δυο: ή το Μνημόνιο όπως εφαρμόστηκε, ή η ολική στάση πληρωμών και επιστροφή στη Δραχμή!Κουραφέξαλα!