Είναι αυτοχειρία το να επιχειρεί κάποιος στο παρόν τοξικό περιβάλλον, μετά 4 χρόνια μη-αλλαγών και μη-μεταρρυθμίσεων και κατόπιν εκατοντάδων αλλαγών στο φορολογικό σύστημα, όλες προς το χειρότερο. Αποτέλεσμα αυτών είναι το λουκέτο σε 100.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πολλές εκ των οποίων χτίστηκαν με το μεράκι και τον μόχθο γενεών, και η εκτόξευση της ανεργίας στο 1,5 εκατομμύριο ανθρώπων (όχι ζώων), ενώ εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και 38% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας.

Μέχρι προσφάτως, την έκβαση των εκάστοτε εκλογών καθόριζαν καταρχήν η τηλεοπτική έκθεση των υποψηφίων, και δευτερευόντως οι συγκεντρώσεις όπου οι υποψήφιοι έκαναν ομιλίες σε μεγάλους αριθμούς ακροατών, ήδη θετικά διακείμενων προς αυτούς. Αυτό δεν ισχύει πια. Μέσα από την οικονομική και πολιτική κρίση που βίωσε στο πετσί του ο μέσος Έλληνας στα τελευταία 6 χρόνια (από 2009), έμαθε να αμφισβητεί κονσερβαρισμένες τηλεοπτικές ειδήσεις/ανακοινώσεις, να ψάχνει διαφορετικές οπτικές για τα ίδια θέματα, να αμφισβητεί κίνητρα και μεθόδους του πολιτικού συστήματος, και να σχολιάζει ο ίδιος κυρίως εκείνα που τον δυσαρεστούν.

Υπάρχει ένα μείζον θέμα ηθικής τάξεως σε αυτή την κρίση που τρέχει στον έκτο χρόνο της (από το 2009), και αυτό είναι “ποιος πληρώνει τί και γιατί;”. Πρώτα περάσαμε από το πρόστυχο ψέμα του “μαζί τα φάγαμε” του γίγαντα της πολιτικής κ. Πάγκαλου, που όμως ξέχασε να πει ποιούς εννοούσε με το “μαζί”!

Οι φόροι που μαζεύει το κράτος, και αναδιανείμει επιλεκτικά στους ευνοούμενούς του σε ετήσια βάση, πλησιάζουν τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ, με άλλα 15 δισεκατομμύρια περίπου να συλλέγονται ως ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες όμως δεν δημιουργούν συνταξιοδοτικό κεφάλαιο πουθενά για τους εισφέροντες (λείπουν πάνω από 10 δισ. ετησίως για τις συντάξεις άλλωστε).

Το να είναι κάποιος Έλληνας δεν βασίζεται σε κάποια ειδοποιό διαφορά του γενετικού κώδικα, ούτε στην ύπαρξη μιας ξεχωριστής φυλής που διατηρήθηκε ανέπαφη στις χιλιετίες. Για να είσαι Έλληνας δεν χρειάζεται να έχεις γεννηθεί σε κάποιο τόπο που υπήρξε ή υπάρχει ο Ελληνικός πολιτισμός, ή καν Ελληνικό κράτος. Το να είσαι Έλληνας δεν βασίζεται ούτε καν στη γλώσσα που σκέφτεσαι και μιλάς.

Αν κοιτάξει κάποιος σχετικά νηφάλια τις αντίρροπες δυνάμεις που καθορίζουν τις πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις στην χώρα μας, θα δει μια ξεκάθαρη ομαδοποίηση. Από τη μια πλευρά είναι όσοι ωφελούνται οικονομικά και πολιτικά από τις στρεβλώσεις της οικονομίας και είναι και οι αποδέκτες της τεράστιας αναδιανομής πλούτου.

Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι συμπολίτες μας έχουν ακόμη περιθώρια ανοχής για εκείνους που ήταν μέλη κάποιας εκ των ομάδων καταστροφής και εκπόρνευσης της Ελλάδας, αλλά δεν προκύπτουν τεκμηριωμένες ευθύνες για τους ίδιους (ακόμη τουλάχιστον). Για πολλούς από τους υπόλοιπους όμως εξ υμών, και μόνη η συνύπαρξη με τα "φαινόμενα Άκη", και πόσων τόσων άλλων που έχει βουϊξει η κοινωνία αλλά η δικαιοσύνη δεν έχει προκάμει, (όπως λέγουν οι κακές γλώσσες πχ για τον περίτρανο πρώην υπουργό "L for Lαμόγιο" του ΠΑΣΟΚ), η ανοχή είναι ανύπαρκτη.

Η υπερφορολόγηση ενός μέρους του Λαού δεν χωράει σε στατιστικούς μέσους όρους. Ούτε καν αφορά όλους τους πολίτες ενός κράτους.Συνήθως είναι μια μειοψηφία που εξανδραποδίζεται, αρκετά μικρή για να αδιαφορήσει η κοινωνία, και αρκετά ανίσχυρη και ανοργάνωτη πολιτικά, ώστε με τη χρήση κατάλληλων επικοινωνιακών τεχνικών ενοχοποίησης και χλεύης να επηρεαστεί εναντίον της η κοινή γνώμη για να συνδράμει στην εξόντωσή της.

-έσοδα €600-€800 μηνιαίως = €8.000 ετησίως
-ΟΑΕΕ €5.400 ετησίως (εκπίπτει)
-Τέλος επιτηδεύματος €650 (δεν εκπίπτει από το φορολογητέο)
-Φιατάκι δεκαετίας τέλος κυκλοφορίας €130 ετησίως (δεν εκπίπτει)

Φέτος η Ελλάδα θα πετάξει στα σκουπίδια τουλάχιστον μισό εκατομμύριο οικογένειες, ή 1,5 εκατομμύριο Έλληνες. Το σκηνικό έχει στηθεί. Η παράσταση έχει ήδη αρχίσει. Ταυτόχρονα συμβαίνει κάτι πραγματικά περίεργο. Δημιουργείται μια υπερσυγκέντρωση οικονομικής ισχύος με τον περιορισμό των "μικρών". Ενώ πχ. στην Αυστρία, με παρόμοιου μεγέθους πληθυσμό με την Ελλάδα, υπάρχουν περισσότερες από 100 τράπεζες, στην Ελλάδα αποφασίστηκε από κάποιους ότι θα υπάρχουν μόνο 4 τράπεζες.