Θάνατος για μένα, είναι ο φόβος να δηλητηριάζει τη ζωή μου που έχω σήμερα, την ανάγκη μου για δημιουργία και επαφή με τους φίλους και τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Θάνατος είναι ο φόβος για το θάνατο να μου στερεί την αγάπη για τη ζωή.
Διότι τώρα ζω, τώρα δημιουργώ, τώρα θα είμαι κοντά στη ζωή που είναι κοντά μου.
Δεν με νοιάζει, ειλικρινά, πότε θα πεθάνω.
Με νοιάζει περισσότερο να έχω ζήσει για εμένα, με τον τρόπο που εγώ ήθελα. Όχι με αυτόν που ήθελαν οι άλλοι.
Με νοιάζει να έχω ζήσει όμορφα, ποιοτικά χρόνια. Όχι μόνο πολλά στην ποσότητα.
Με νοιάζει να σταματήσω να προσπαθώ να νικήσω το θάνατο. Αυτόν δεν τον νίκησε ποτέ κανείς. Με νοιάζει να κερδίσω τη ζωή, να ξεκλειδώνω την ομορφιά της κάθε μέρας από το πρωί που θα ξυπνήσω, μέχρι το βράδυ που θα βάλω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι.
Με ενδιαφέρει να αγαπήσω τον κόσμο, να προσπαθήσω να αποβάλλω από μέσα του το κακό, τη μαυρίλα, να ζωγραφίσω με όμορφα χρώματα επάνω της.
Ο θάνατος για εμένα είναι η παραίτηση από τη ζωή. Η άρνηση να ζήσεις, το βούλιαγμα στην αδράνεια.
Αυτά είναι ο θάνατος για μένα.
Φοβάμαι περισσότερο την ανεπαρκή ζωή, παρά το θάνατο.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
