Γουστάρετε παραμυθάκι; Να πούμε κανένα να μας πάρει ο ύπνος; Μήπως να κοιτάξουμε και για τέρατα κάτω από το κρεβάτι;
Να στο πω απλά φιλενάδα και εκ πείρας. Ξύπνα! Ναι δεσποσύνη, σε σένα τα λέω. Το μόνο που αξίζει να κάνεις απ’ όσα ακούς στα παραμύθια, είναι να φιλήσεις βάτραχο. Αν πέσεις στον κατάλληλο, πρίγκιπας δεν θα γίνει, αλλά θα σε στείλει να αναζητήσεις λίγο το υπερ-εγώ σου. Κακό δεν το λες. Έτσι που έχει γίνει το κεφάλι σου, χάρη θα του έκανες να πήδαγες λίγο απ έξω.
Κατά τα άλλα, νισάφι με αυτή τη βασιλευόμενη ροματζοκρατία, δεν κατάλαβα δηλαδή, προς τι να είμαστε όλες πριγκίπισσες; Η κόρη του αγωγιάτη, η κόρη του γανωματή δηλαδή σε τι πηγάδι κατούρησαν και τόση απαξίωση; Στο κάτω κάτω, ρίξε ένα βλέφαρο στα inbreds της βασιλείας και έλα πες μου μετά για ομορφιά.
Και να σου πω, την εποχή που διάβαζες όλες αυτές τις ιστορίες με τα καπέλα-χωνιά, έριξες δίπλα σου έστω ένα βλέφαρο να δεις τι διαβάζει κανένα σερνικό, ο αδερφός σου πχ; Τιραμόλα; Αστερίξ; Μπλεκ; Άλλα φυσιολογικά, υγιή αναγνώσματα; Ακόμα και αν η πρώτη ανάμνηση που σου ήρθε ήταν ο αδερφός με το εργαλείο ανα χείρας και το πορνοπεριοδικό ανοιγμένο σαλόνι στην τσίτσιδη, το παιδί διατηρεί το προβάδισμά του σε επίπεδο ανάγνωσης. Τουλάχιστον αυτός έκανε επενδύσεις σε ένα-σχετικά- υπαρκτό μέλλον σεξ και χιούμορ, ενώ εσύ σπαταλούσες τα χρόνια σου οραματιζόμενη ένα-απόλυτα- ανύπαρκτο.
Και τσουπ να σου σήμερα , με τα παραμύθια καλά ριζωμένα, να πιστεύεις πως υπάρχει πρίγκιπας, και μάλιστα ένας, μοναδικός … ίσως και με θαυματουργές ικανότητες –σε έχω ικανή να το έχεις τραβήξει από τα μαλλιά σαν την Ραπούνζελ - που θα δίνουν στο φιλί του τη δύναμη να πάρει όλο τον πόνο, να σηκώσει όλη τη τρέλα σου και επιπλέον θα έχει διατάξει να σε ραίνουν με ροδοπέταλα κάθε μέρα για την υπόλοιπη ζωή σας. Ούτε που σου πέρασε ποτέ από το μυαλό μικρή μου πριγκηπέσα, να πετάξεις αυτά τα τούλια που τσαλαπατάς όλη μέρα, να λύσεις τον κορσέ σου και να φορτωθείς τα όπλα σου; Να βάλεις την πανοπλία σου, την υπέροχη βελουδένια μπέρτα σου και να χαθείς στο ηλιοβασίλεμα σε αναζήτηση περιπέτειας ; Να βρεις ένα δράκο και να τον πολεμήσεις; Να ακολουθήσεις το Χ που δείχνει το σημείο; Όχι;
Και αν σου έλεγα πως στο τέλος του δρόμου είναι ένας πρίγκιπας; Που τρέμει τον δράκο και του αξίζει και αυτού η σωτηρία; Αν σου έλεγα πως δεν είναι καθόλου πρίγκιπας; Αν σου έλεγα πως δεν υπάρχουν πρίγκιπες και πριγκίπισσες; Μόνο πολεμιστές και δράκοι; Θα παραδινόσουν στον δράκο ή θα ξεκινούσες επιτέλους να πολεμάς;
ΥΓ. Σταμάτησα εδώ την διήγησή μου. Η φίλη μου που τόση ώρα άκουγε σιωπηλή και συγκεντρωμένη, σήκωσε το κεφάλι και μου είπε: "Θέλω κι άλλο". "Ε βέβαια, κοριτσάκια είμαστε" της απάντησα. "Πάντα θέλουμε κι άλλο απ το παραμύθι".
