Θέλω πολλές φορές να φωνάξω σε πολλούς γονείς «φτάνει πια!» -και θα ήθελα, πραγματικά, να βρω τη δύναμη να το κάνω αυτό κάποια στιγμή.

Ομολογώ ότι πολλές συμπεριφορές γονιών με βγάζουν εκτός εαυτού και ειλικρινά χωρίς να θέλω να κατακρίνω τους άλλους με κακεντρέχεια ή για να φανώ – ούσα ένα άτομο με πολλά ελαττώματα - αρχίζω να βλέπω και να αποφεύγω και εγώ συμπεριφορές ανθρώπων που πληγώνουν ψυχές και άθελα τους αλλά και εν γνώσει τους, ειδικά όταν η ψυχή εκείνη είναι ένα κομμάτι δικό τους, από τα σπλάχνα τους.

Το κορίτσι ξυπνάει και κοιτάει τον εαυτό του στον καθρέφτη.

Είναι χαρούμενη, βλέπει το σώμα της πιο αδύνατο από την προηγούμενη εβδομάδα, φυσικά θέλει να αδυνατίσει και αυτό.

Θέλει να μοιάσει σε εκείνα τα λεπτά και όμορφα σώματα των μοντέλων και των διάσημων γυναικών που είναι εξώφυλλα στα περιοδικά μόδας, πρότυπα ομορφιάς, αντικείμενο ζήλειας για γυναίκες και θαυμασμού από άνδρες.

Αγαπημένο μας παιδί,

Ήρθες σε αυτή τη ζωή από εμάς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι εμείς θα ζήσουμε τη ζωή σου αντί για σένα.

Έχουμε την ηθική ευθύνη να σε νουθετούμε, να σου παρέχουμε τα απαραίτητα για την επιβίωσή σου, να σε αγαπάμε, αλλά στη ζωή σου θα χαράξεις τη δική σου πορεία, θα κάνεις τα δικά σου λάθη, θα αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής και μόνος σου για να μπορέσεις να ζυμωθείς και να γίνεις ένας υπεύθυνος και ολοκληρωμένος άνθρωπος.

Βιβλία ολόκληρα να γραφούν, ψυχολόγοι να προσπαθήσουν να μιλήσουν για τα άπειρα οφέλη της στην ψυχική, πνευματική μας υγεία, όσα ποιήματα και στιχάκια να γραφούν, θεωρώ ότι και πάλι δε θα μπορούσαν να περιγράψουν το μεγαλείο, την αναγκαιότητα και τη σπουδαιότητα της Φιλίας στη ζωή του κάθε ανθρώπου.

Δεν θα ήθελα ποτέ να φέρω στον κόσμο ένα παιδί γιατί «έτσι είθισται», γιατί θα φοβόμουν το ενδεχόμενο να έρθω αντιμέτωπη με τη μοναξιά σε μεγαλύτερη ηλικία, γιατί θα ήθελα κάποιος άλλος να εκπληρώσει όνειρα που θάφτηκαν μέσα μου και έγιναν απωθημένα.

Και να θυμάσαι να ανοίγεσαι με ζωντάνια στις χαρές της ζώης, να αγκαλιάζεις με δύναμη την ομορφιά της κάθε ημέρας που ξημερώνει μπροστά σου, να είσαι πάντα υπερήφανος γι’αυτό που είσαι, για όλα αυτά που είσαι.

Μην προσπαθείς να τους κάνεις να σε αγαπήσουν, μη χτυπάς την κάθε πόρτα, μην αφήνεις τα λόγια ή τη σκληρή τους στάση να πληγώνουν την καρδιά σου. Δεν υστερείς σε τίποτα από αυτούς, μπορείς και εσύ να γελάσεις, να αγαπήσεις, να ζήσεις το θαύμα της ζωής με όλες τις χαρές και τις στεναχώριες της.

Εκείνη την ημέρα ένοιωθα πιο κουρασμένη από ποτέ. Ένας ανυπόστατος φόβος και μία υπερβολική ανησυχία τάραζαν τη γαλήνη και τη σκέψη μου. Δίχως να το καταλάβω, κουλουριάστηκα στο κρεβάτι μου, πήρα το μαξιλάρι μου και άρχισα να κλαίω.

Έκλαιγα σαν ένα μικρό και απροστάτευτο κουταβάκι και δεν μπορούσα να ερμηνεύσω απόλυτα το "γιατί".

Ίσως να έκλαιγα για τη δύσκολη καθημερινότητα, ίσως να πονούσα για κάτι που χάθηκε, ίσως να με φόβιζε το άγνωστο Αύριο.

Οι άνθρωποι πολλές φορές μου θυμίζουν τους σκαντζόχοιρους.

Τα αγκάθια που έχουν στην πλάτη τους, όχι μόνο δεν τους εμποδίζουν, αλλά τους προστατεύουν κιόλας τη ζωή.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με εμάς τους ανθρώπους και με όλα αυτά ''τα αγκαθάκια'' που τσιμπάνε την ψυχή μας-σε όλους μας λίγο πολύ.

Να μην τα αφήνουμε να μας πονάνε, αλλά να θυμόμαστε ότι ακόμη και αυτά τα αγκαθάκια μας ωριμάζουν, μας βελτιώνουν και μας κάνουν καλύτερους.

Τα ''αγκαθάκια'' που μας πονάνε μετά από μία αποτυχία, προδοσία από φίλο/σύντροφο ή και από το άγχος της καθημερινότητας, ας μας ωριμάσουν και ας μας βοηθήσουν να κάνουμε καλύτερες επιλογές.

Άνθρωποι-σκαντζόχοιροι......

Facebook: Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν σε άφησα. Καμία ασθένεια δε θα με βγάλει από μέσα σου, μπορεί να με λύγισε σωματικά, αλλά δεν εμπόδισε την ψυχή μου να παραμείνει αγκαλιασμένη μαζί σου.

Δεν έφυγα ποτέ, υπάρχω στις αναμνήσεις μας, υπάρχω στην ψυχή σου, όταν μιλάς για εμένα.

Ήρθε πάλι το Σάββατο. Εκείνη η μικρή όαση για απόδραση και ξεγνοιασιά μέσα σε μία δύσκολη και αγχωτική εβδομάδα.

Εκείνη η μέρα με τις 24 ώρες που όλοι θέλουν να τρέξουν μακριά από προβλήματα και να χαθούν σε βόλτες, σε γέλια, μέσα στη φασαρία του κόσμου..