Σαν παιδιά οι περισσότεροι από εμάς ονειρευτήκαμε ένα σπιτάκι πάνω σε ένα δέντρο ως ασφαλές καταφύγιο – ένα μυστικό μέρος όπου θα μπορούσε ο καθένα να κάνει ό,τι ήθελε μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Πιο πολύ όσοι μεγάλωσαν σε επαρχία, που έφτιαχναν αυτοσχέδια σπιτάκια πάνω στα δέντρα με ξύλα, χαρτόνια και άλλα υλικά και μετά απολάμβαναν την ιδιωτικότητα!

[...] Τη θέση των νύξεων και υπαινιγμών μπορεί να πάρει ο σαρκασμός, η γκρίνια, η κριτική, π.χ. «θες να βγούμε έξω ή πάλι είσαι κουρασμένος;»

Σε αυτή την περίπτωση δεν εκφράζουμε ξεκάθαρα την επιθυμία μας.

Επιπλέον, βάζουμε το σύντροφό μας σε κατάσταση άμυνας, αφού είναι σαν να τον κατηγορούμε που δεν ανταποκρίνεται στα θέλω μας.

Διαπιστώνοντας πολλές φορές ο άνθρωπος ότι έχει μεγαλώσει πανικοβάλλεται και προσπαθώντας να μπλοκάρει όλα τα αρνητικά συναισθήματα που του δημιουργεί αυτή η σκέψη, κλείνεται στον εαυτό του. Οι συνέπειες αυτής της τακτικής είναι γνωστές στους περισσότερους.

Η αυτοπεποίθηση δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των ενηλίκων, αλλά και των παιδιών. Σε αντίθεση με τους ενήλικες όμως, όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά, πολλές φορές χρειάζεται εντατική ενασχόληση και παρατήρηση, για να διαπιστώσουμε αν έχουν έλλειμμα αυτοπεποίθησης.

Ο Καρλ Γιουνγκ ήταν Ελβετός ψυχίατρος, στις αρχές με μέσα του 20ου αιώνα που πιστώθηκε την δημιουργία της αναλυτικής ψυχολογίας.

Οι ιδέες του και θεωρίες του άνοιξαν τον δρόμο στις μοντέρνες ψυχιατρικές πρακτικές. Πιστώθηκε επίσης την δημιουργία των αρχετύπων: Συμπλέγματα, εξωστρέφεια, εσωστρέφεια και το συλλογικό ασυνείδητο.

Θέλουμε δεν θέλουμε, υπάρχουν πράγματα που ακονίζουν το μυαλό μας..

Δεν χρειάζεται να λέμε απ’ έξω την προπαίδεια του 9 για να κάνουμε... γυμναστική στο μυαλό μας.

Υπάρχει και πιο διασκεδαστικός τρόπος.

Αν η εκπαίδευση ήταν μάθηση θα γιορτάζαμε τα λάθη περισσότερο από τα άριστα.

Αν η εκπαίδευση είχε πραγματική σχέση με την μάθηση:

– Θα αφήναμε τα παιδιά να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και θα τους δίναμε την κατάλληλη υποστήριξη να βρουν μόνοι τους τις απαντήσεις.

Είναι ένας από τους πιο ωραίους τρόπους να ταξιδεύεις. Με το τρένο δεν μεταφέρεσαι απλώς από το σημείο Α στο σημείο Β: ζεις και απολαμβάνεις κάθε σημείο της διαδρομής. Βλέπεις τις αποχρώσεις που δημιουργούν η ώρα της ημέρας, η εποχή, ο καιρός, το τυχαίο.

Το νησί Μονσεράτ έγινε η Πομπηία της Καραϊβικής, όταν το 1995, το ηφαίστειο Soufrière Hills ξύπνησε. Η πρωτεύουσα θάφτηκε σε περισσότερα από 12 μέτρα λάσπης και το νησί σχεδόν επί το πλείστον εξαφανίστηκε εκτός από ένα μικρό μέρος στο βόρειο άκρο που έμενε ανεπηρέαστο από την καταστροφή.

Πατρίδα είναι ο τόπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε κάποιος. Είναι το μέρος εκείνο στο οποίο ζήσαμε, μεγαλώσαμε, αναπτυχθήκαμε και διαμορφώσαμε τον εαυτό μας. Η γειτονιά, το πάρκο, το σχολείο, η οικογένεια αποτελούν αναπόσπαστο και πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μας.