Γυναίκες που αγαπούν να ταξιδεύουν (και) μόνες

25.08.2014
Γυναίκες που αγαπούν να ταξιδεύουν (και) μόνες

Παρά τις προκαταλήψεις που αντιμετωπίζει (συχνά) μια γυναίκα που ταξιδεύει μόνη, η στατιστική δείχνει ότι πλέον το αποφασίζουν ευκολότερα. Οι περισσότερες βέβαια προτιμούν το εξωτερικό, μια και διαχειρίζονται (μάλλον) καλύτερα τον φόβο του κινδύνου από το... εγχώριο κουτσομπολιό.

Η Χριστίνα έχει γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο ταξιδεύοντας μόνη της. Η Ενη το ίδιο. Η Λένα δεν κολλάει ποτέ, όταν δεν βρίσκει παρέα φεύγει μόνη της...

Φέτος το καλοκαίρι συνάντησα μια άλλη φίλη στο νησί, να έχει επιλέξει να περάσει μόνη τις διακοπές της. Οι διακοπές πάντα ανασύρουν διάφορα θέματα προς συζήτηση. Γυναίκες λοιπόν οι οποίες τολμούν να ταξιδεύουν μόνες και οι οποίες εγείρουν ερωτηματικά ακόμα και ανάμεσα μας.

Πριν από μερικά χρόνια, η National Portrait Gallery Company του Λονδίνου είχε κάνει μια έκθεση με τίτλο «Εξω από τα καθιερωμένα: Τρεις αιώνες γυναίκες ταξιδιώτισσες» με παραδείγματα γυναικών, οι οποίες τόλμησαν να κάνουν τη διαφορά ζώντας έξω από τις συμβάσεις. Γυναίκες, οι οποίες ταξίδευαν για τη χαρά του ταξιδιού!

Μία από αυτές η βρετανίδα αριστοκράτισσα Lady Mary Wortley Montagu, η δυναμική εξερευνήτρια και συγγραφέας, από τους πρώτους ταξιδευτές (όχι αραβικής καταγωγής) που διέσχισαν την αραβική έρημο. Γυναίκες που ταξίδεψαν από όλες σχεδόν τις γωνιές του πλανήτη για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, αντάλλαξαν εικόνες και πολιτισμούς για να επιστρέψουν σπίτι τους πιο πλούσιες από εμπειρίες.

Στις μέρες μας, οι γυναίκες ταξιδεύουν μόνες κυρίως για επαγγελματικούς λόγους. Φτάνεις κάπου μόνη, αλλά υπάρχει πρόγραμμα, υποχρεώσεις, κάποιες φορές ελάχιστος ελεύθερος χρόνος.

Φυσικά προτού αναχωρήσεις, όλοι είναι πρόθυμοι να σε συμβουλέψουν τι να προσέχεις, ώστε να κάνουν το ταξίδι όσο λιγότερο ελκυστικό γίνεται:

Να μην κυκλοφορείς μόνη σου αργά, πώς να κρατάς την τσάντα σου, τι ρούχα να φορέσεις, ποια μέσα μεταφοράς να προτιμήσεις, σε ποιες περιοχές να μην πας, να κλειδώνεις, να μη μιλάς σε άγνωστους...

Και εκεί που κονταροχτυπιόσουν στο γραφείο με τους συναδέλφους διεκδικώντας το ταξίδι, από ελκυστική εμπειρία έχει μετατραπεί σε επικίνδυνη περιπέτεια που πρέπει να είσαι θηλυκός Indiana Jones για να μη σε αποθαρρύνει.

Αν μάλιστα δεν μιλάμε για επαγγελματικό ταξίδι και βάλουμε στο λογαριασμό ότι έχεις να κλείσεις εισιτήρια και διαμονή ως single, πρέπει να υπολογίσεις διπλάσιο χρόνο για το ψάξιμο, καθώς οι περισσότερες προσφορές αφορούν ζευγάρια ή γκρουπ.

Πρόβλημα, βέβαια, το οποίο έχουν να αντιμετωπίσουν και οι άντρες – χωρίς ωστόσο το επικριτικό ύφος που συνήθως δέχεται μια γυναίκα: «Πόσα άτομα ταξιδεύετε;». «Ααα, μόνη...».

Αντε λοιπόν και πήρες την απόφαση να πας το ταξίδι. Πηγαίνεις στα μουσεία, πηγαίνεις στις γκαλερί, πηγαίνεις στα θέατρα, πηγαίνεις και στα μαγαζιά... Θα έρθει η στιγμή που θα διψάσεις και θα πεινάσεις. Και θα θέλεις να πας σε ένα ωραίο trendy μπαρ ή εστιατόριο.

Εδώ λοιπόν που ένας άντρας γίνεται πόλος έλξης, πιάνει εύκολα κουβέντα, τον κερνάνε ποτά χωρίς να περιμένουν τίποτε από αυτόν και περνάει σούπερ, μια γυναίκα μόνη ακόμα και στο πιο άνετο νεοϋορκέζικο hot spot κάποιοι θα την κοιτάξουν με το βλέμμα που ρωτάει: «Εσύ, κοπέλα μου, πώς κατέληξες έτσι;».

Γιατί άραγε κάποιοι επιμένουν να αγνοούν την απόλαυση του ταξιδιού; Γιατί οι συμπεριφορές κάποιων να επηρεάζουν αρνητικά, να αποτρέπουν ή στην τελική να χαλάνε τη διάθεση όσων τολμούν; Γιατί αντί να ενθαρρύνουμε μια κοπέλα να ταξιδέψει, να βιώσει την εμπειρία, βλέπουμε μόνο εμπόδια;

Ετσι κι αλλιώς όλα τα πράγματα έχουν τα θετικά τους και τα αρνητικά τους.

Ταξιδεύοντας μόνος έχεις περισσότερη ελευθερία, ακόμα κι αν κάποιες στιγμές σου λείπει η παρέα.

Και το να πίνεις ποτό μόνη σε ένα μπαρ, μπορεί απλώς να σημαίνει ότι περνάς καλά και όχι ότι είσαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, απαραίτητα επειδή χώρισες...

 

Πηγή: spirossoulis.com