Γι’ αυτό θα στραφούμε στο απλούστερο ερώτημα, τι αφήνουν οι άνθρωποι με την συμπεριφορά τους να διαφανεί σαν σκοπός και πρόθεση της ζωής τους, τι ζητούν οι ίδιοι από την ζωή, τι θέλουν να πετύχουν με αυτή.

Η απάντηση εδώ δεν είναι δύσκολη˙ επιδιώκουν την ευτυχία, θέλουν να γίνουν και να μείνουν ευτυχισμένοι.

ΝΤΕΜΙΑΝ

Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον εαυτό του, το πρόπλασμα ενός δρόμου, το προσχέδιο ενός μονοπατιού.

Κανένας άνθρωπος δεν έφτασε να είναι εντελώς ο εαυτός του, ωστόσο, οι πάντες φιλοδοξούν να το κατορθώσουν, άλλοι στα τυφλά, άλλοι µε περισσότερο φως, ο καθένας όπως μπορεί.

«Γίναμε μανιασμένα θηρία.

Δεν πολεμάμε, διαφεντεύουμε τον εαυτό μας από την εκμηδένιση.

Δε ρίχνουμε τις χειροβομβίδες μας σε ανθρώπους, τί μας ενδιαφέρουν οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή, που ο θάνατος με χέρια και κράνη μάς κυνηγάει και μας ξαπλώνει στη γη;

«Θέλω να κανονίσω ένα πάρτι στο σπίτι μου. Αν δεν γίνει Σάββατο και γίνει Παρασκευή, όσοι δουλεύουν την επόμενη μέρα δεν θα έρθουν. Την τελευταία φορά όμως ήταν κρύα τα φαγητά όταν πλέον μαζεύτηκαν οι καλεσμένοι και μερικοί δεν απολάμβαναν και τόσο τη μουσική.

Δεν ξέρω τι να φορέσω για να είμαι και άνετη και κομψή και μπορεί να είμαι λιγότερο περιποιημένη, κάτι που δεν θέλω αν έρθει εκείνος ο καινούργιος γείτονας που μου αρέσει.

Μήπως καλύτερα να μην κάνω πάρτι; Όλα θα πάνε στραβά. Όμως, είναι κρίμα, θα μπορούσε να είναι μία πολύ όμορφη βραδιά...»

Σε ύψος 3.200 μέτρων βρίσκεται η σήραγγα του Χριστού Σωτήρος (Cristo Redentor), η οποία είναι ένα όμορφο, αλλά δύσκολο, ορεινό πέρασμα στις Άνδεις μεταξύ Αργεντινής και Χιλής.

Το Paso Internacional Los Libertadores, όπως ονομάζεται ο δρόμος, αποτελεί την κυριότερη οδό μεταφοράς που συνδέει την πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγο με την πόλη Μεντόζα της Αργεντινής.

Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα επιστημονικής μελέτης σχετικά με τον τρόπο επικοινωνίας των σκύλων με τους ανθρώπους. Όπως αποκαλύπτεται, βασικό στοιχείο είναι η επαφή με τα μάτια και ακολουθούν οι χειρονομίες και οι κινήσεις.

Σαν τα μωρά που θέλοντας να παίξουν, κοιτάζουν τους γονείς και μετά το παιχνίδι τους, ώστε να καταλάβουν τι ζητούν, έτσι και οι σκύλοι ακολουθούν την ίδια διαδικασία, για να προσελκύσουν την προσοχή των ιδιοκτητών τους.

Σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η οθόνη, εύκολα ξεχνάει κανείς την ευχαρίστηση που προσφέρει ένα καλό βιβλίο, υποτιμώντας έτσι ένα από τα καλύτερα εργαλεία προσωπικής εξέλιξης που διαθέτει ο πολιτισμός μας.

Θαυμασμό προκαλεί η εφευρετικότητα των αρχαίων Ιρανών, καθώς πριν από περίπου 3.000 χρόνια, οι Πέρσες είχαν βρει μια βιώσιμη λύση μεταφοράς νερού μέσα στην έρημο. Και όχι μόνο για να πίνουν, αλλά και για να δημιουργούν συντριβάνια και κήπους!

Πρόκειται για τα λεγόμενα Qanat, τα οποία ήταν το βασικό στοιχείο ευημερίας των αρχαίων πόλεων, ανάμεσα στις οποίες και η περσική πρωτεύουσα της Περσέπολης, με τους ιστορικούς κήπους της.

Υπάρχουν φορές που το συναίσθημά μας είναι τόσο μεγάλο που γίνεται ανάγλυφο σε κάθε εκατοστό του κορμιού μας. Κι αυτό, γιατί εκείνη τη στιγμή μας ρωτάει κάτι που δεν θα μπορούσε να το κάνει με κανένα άλλον τρόπο. Θα με πάρεις μια αγκαλιά;

Ο Κώστας Γραμματόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916 και καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κατά τα έτη 1934-1940, έχοντας καθηγητή ζωγραφικής τον Ουμβέρτο Αργυρό και χαρακτικής τον Γιάννη Κεφαλληνό.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1940, ο Κεφαλληνός έθεσε το Εργαστήριο Χαρακτικής και τους μαθητές του στην υπηρεσία του Έθνους.