ΜΕΡΙΜΝΑ

Η ησυχία ήταν απόλυτη – εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ

είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια

εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) – εξάλλου άνθρωπος είμαι

κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω

μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη

μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια

που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ 

Κι αυτοί που μαζεύουν τ’ αποφόρια του κόσμου δεν είναι για να

τα φορέσουν,

απλώς σκεπάζουν το βράδυ τη λάμπα, για να μπορούν να

συγχωρούν.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

 Η ζωή δεν έχει έλεος σαν τα παιδιά, ούτε φιλίες σαν την ποίηση. Κι ο κόσμος μοιάζει της μητέρας μου: αγαπημένος

και χαμένος για πάντα.

Ο ΤΥΦΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΥΧΝΟ,  ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Εκδότης ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ