Όσο ελευθερωνόμαστε, τόσο χαιρόμαστε με τη ζωή μας

26.11.2019
Όσο ελευθερωνόμαστε, τόσο χαιρόμαστε με τη ζωή μας

Αν μεγαλώσατε στην επίκριση, στον έλεγχο και στις υποδείξεις, ένας έλεγχος αποφασίζει για τις κινήσεις σας.

Κάθε φορά που τολμάτε στα δικά σας θέλω, ο έλεγχος αναστέλλει τις αποφάσεις σας. Ελέγχετε την επιθυμία σας, φοβάστε να αφεθείτε σε αυτήν.

Υποσυνείδητα συντηρείτε το βίωμά σας, τα συναισθήματα που ζήσατε στο βίωμά σας. Ο φόβος της επίκρισης και της τιμωρίας του παρελθόντος γίνεται φόβος του παρόντος.

Αυτό που χρειάζεστε είναι να χαλαρώσετε τον έλεγχο σας, να μην επαναλαμβάνετε στον εαυτό σας ό,τι μάθατε. Να κατανοήσετε, να συγχωρήσετε, να αποδεσμευτείτε από το παρελθόν, διαφοροποιούμενοι από συμπεριφορές που πλήττουν την αξία σας και να αποδεχτείτε τον εαυτό σας εκτιμώντας σας.

Αν αποδεχτείτε το είναι σας, οι εμπειρίες που θα επιλέγετε θα είναι εκείνες όπου η επιθυμία σας για αυτό που είστε θα ανθίζει και θα καρποφορεί. Θα έχετε την διαύγεια που χρειάζεστε για να δείτε τι θέλετε και να το υλοποιήσετε. Ελεύθεροι από ανάγκη για επιβεβαίωση θα κοιτάτε μόνο σε ό,τι σας εκφράζει, ό,τι επιθυμεί η δική σας ψυχή. Θα νιώθετε όμορφα με το είναι σας και είτε μόνοι σας είτε με άλλους θα χαίρεστε εκτιμώντας κάθε σας στιγμή.

Όσο όμως δεν αποδέχεστε τον εαυτό σας, θα επιζητάτε την επιβεβαίωση. Θα επιλέγετε εμπειρίες όπου αυτό που θα σας συνδέει θα είναι η ανάγκη σας να αποκατασταθεί η εικόνα του εαυτού σας. Θα ελκύεστε από καταστάσεις όπου η αγωνία τους να ζήσουν όσα δεν έζησαν μέσα από σας θα ταιριάζει με τη δική σας αγωνία. Η εξάρτηση, ο έλεγχος, η αδυναμία να βάλετε προτεραιότητες και να αφοσιωθείτε θα σας προκαλούν σύγχυση, δεν θα έχετε την διαύγεια που χρειάζεστε. Για να βάλετε προτεραιότητες και να σας ενδιαφέρει μοναχά ό,τι εκφράζει την αλήθεια σας, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε με μαγικό τρόπο όσα δεν ζήσαμε. Ότι μπορούμε αν το θέλουμε και αν εργαστούμε πάνω σε αυτό, να δημιουργήσουμε υγιείς συνθήκες, εκτιμώντας τον εαυτό μας με αφοσίωση και επαγρύπνηση.

Αν συντηρείτε την επίκριση, δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε την επιθυμία σας. Επικρίνετε τον εαυτό σας, επικρίνετε τους άλλους νομίζοντας πως αν όλα λειτουργούν σε ένα πλαίσιο τελειότητας η επίκριση ως δια μαγείας θα εξαφανιστεί από τη ζωή σας. Επικρίνετε για να προλάβετε την επίκριση, να μην τιμωρηθείτε, να μην τιμωρηθούν κι εκείνοι. Έτσι ερμηνεύετε τη φροντίδα, την οποία όσο κι αν τη χρειάζεστε, τελικά τη στερείτε από τον εαυτό σας και τις σχέσεις σας.

Ο φόβος ότι αυτό που κάνετε ίσως επικριθεί ή αμφισβητηθεί σας γεμίζει αμφιβολίες και σας κάνει να προσκολλάστε στην προοπτική της αποτυχίας, ώσπου η αυτοεκπληρούμενη προφητεία με ένα μοιραίο τρόπο προκαλεί το αποτέλεσμα που φοβάστε.

Οι σκέψεις αυτές δεν επιτρέψουν στη σκέψη σας ανάσες ελευθερίας, ενώ στα συναισθήματα σας κυριαρχεί ο φόβος, η αγωνία, ο θυμός, η εξάρτηση από τις αντιδράσεις των άλλων, ο αρνητισμός, η μη δέσμευση με την αληθινή σας επιθυμία.

Σαν από αντίδραση επιμένετε στον τρόπο που ζήσατε, αρνούμενη -ος να διαφοροποιηθείτε από αυτόν.Πιστεύετε ότι αυτό που σας αξίζει είναι η επίκριση και η αμφιβολία, κάτι που σας κάνει να μην παρατηρείτε καθαρά αυτό που θέλετε ώστε να δίνεστε σε αυτό με συνέπεια και αφοσίωση. Λειτουργείτε είτε ανώριμα και αντιδραστικά στον ώριμο εαυτό σας που επιθυμεί την εξέλιξη και τη σοβαρότητα είτε ακολουθείτε αυστηρά στερεότυπα που περιορίζουν αυτό που θέλετε.

Εξαρτάστε από άλλους για να πάρετε την επιβεβαίωση που χρειάζεστε, κι όταν δεν την παίρνετε θυμώνετε μαζί τους. Το κριτήριο στις εμπειρίες σας είναι η αποκατάσταση της εικόνας σας, κάτι όμως που δεν μπορεί να σας το δώσει κανείς αλλά μόνο ο εαυτός σας. Όσο επιλέγετε καταστάσεις από ανάγκη, τόσο απογοητεύεστε, κάτι που επηρεάζει ακόμα περισσότερο την αρνητική εικόνα που έχετε για τον εαυτό σας.

Όσο αναζητάτε τις δικές σας αλήθειες, αυτές που σας βοηθούν να είστε ο εαυτός σας, ένας εαυτός που εξελίσσεται, προοδεύει, ένας εαυτός με ευθύνη στα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σας, τόσο δέχεστε και αφήνεστε στα ώριμά σας θέλω.

Αφήνεστε σε αυτό που επιθυμείτε χωρίς λογοκρισία, χωρίς την ανάγκη της απολογίας. Νιώθετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας γιατί επιλέγετε με κριτήρια αξίας. Δεσμεύεστε αλλά και δεν διστάζετε να αποχωρήσετε χωρίς ενοχή από ό,τι θα μπορούσε να αλλοιώσει την αξία της αλήθειάς σας.

Δεν γίνεστε ένας ρόλος προκειμένου να αναπαράγετε στερεότυπα που γαλουχηθήκατε προσδοκώντας σε μια επιβεβαίωση αλλά εξετάζετε το καθετί αν συντονίζεται με τη δική σας επιθυμία. Παρατηρείτε αν η επιθυμία σας συντονίζεται με το είναι σας. Εκτιμάτε αν οι εμπειρίες που επιλέγετε ανταποκρίνονται στην αλήθεια του εαυτού σας, στην αλήθεια των επιθυμιών σας.

Εμπιστεύεστε τον εαυτό σας, τον αντιμετωπίζεται με ωριμότητα και κάθε φορά που θέλετε να κάνετε κάτι αναρωτιέστε: Με εκφράζει αληθινά; Νιώθω πως με αυτό που κάνω συμβάλω στην εκτίμηση του εαυτού μου; Νιώθω ελεύθερος να είμαι ο εαυτός μου σε αυτό, ένας εαυτός που αγωνίζομαι να πραγματώσω αυτό που είναι ο προορισμός μου;

Το μυαλό μας φτιάχνει σενάρια που μας εμποδίζει να ζήσουμε. Όσο ελευθερωνόμαστε από αυτά, χαιρόμαστε με την ζωή που ζούμε γιατί τη νιώθουμε δική μας.

 

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας

Πηγή: boloudaki.gr

CoverPhoto: Gabriel Isak