"Ημιτελης του Σουμπερτ"

Τρια αναποδογυρισμενα φεγγαρια
σε μια χουφτα νερο.

Τσακισμενο καραβι γεματο
κορυδαλλους και βιολετες.

Περασα μπροστα σου κι εσυ ησουν η χθεσινη βροχη.
θα ρθω να σε βρω κρατωντας
μια χορδη τεντωμενηστο χερι.

Ονομαζομαι Φαιδων .

Δεν εχω τιποτα αλλο
εξω απ το κουρελισμενο μου μανικι.
δεν υποφερω πια τη φωνη των πουλιων.

ΑΘΗΝΑ 1946

"ΕΝΑ ΨΕΜΑ'

Δε θα μπορέσω ποτέ μου να εννοήσω
τη σοφία εκείνη που χαρίζει το γέλιο
και την αυταπάτη στους ανθρώπους.

Μαντεύω πως θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια
να χτίσεις μες στην ψυχή σου ένα ψέμα
τόσο μέγα που σίγουρα να μπορέσεις
να πιαστείς απ' αυτό και να μην πνιγείς.

ΑΘΗΝΑ 1943

"ΧVIII"

Oταν πλαγιασα στην αμμουδια
οι λουομενοι πεσαν στην θαλασσα
οταν μπηκα στη θαλασσα
οι λουομενοι βγηκαν στην αμμουδια
οταν πνιγηκα
οι λουομενοι πηγαν στα σπιτια τους
κι οταν αναστηθηκα
ηταν πια αργα
οι λουομενοι μπηκαν στ αυτοκινητα τους.

Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ,1967

"ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ"

Τώρα που πεθαίνουν τα λουλούδια,
τώρα που σωπαίνουν τα πουλιά
μου 'μείναν στα χείλη τα τραγούδια
-ξεχασμένη αγάπη μου- παλιά.

Χώρισαν οι δρόμοι μας μιαν ώρα
φορτωμένοι σύννεφα βαριά

Μες στους παγωμένους δρόμους τώρα
-βάσανο η ζωή μας και καπνιά.
Τώρα περιμένουμε το θάμα
πίσω από το τζάμι το θολό.

Η κάμαρή μας μοιάζει μ’ ένα κλάμα
φυτεμένο μέσα μας, πνιχτό.

Οι δρόμοι μας χωρίσανε για πάντα!
Μη με περιμένεις στη γωνιά.

Η άνοιξη μονάχα για τους άλλους,
βάσανο η ζωή μας και καπνιά.

"Ταξίδι μέσα στη νύχτα", 1978

Ανθολογία ποιημάτων του Μίκη Θεοδωράκη «Να μαγευτώ και να μεθύσω».

εκδόσεις IANOS