Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Σάββατο, 12 Ιανουαρίου 2019

Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να μην ακούμε αυτό που αισθανόμαστε, αλλά αυτό που θα έπρεπε να αισθανόμαστε. “Μην κλαίς, μην κάνεις σα μικρό παιδί... Μην παραπονιέσαι, είναι ανώριμο...” ακούγαμε και, αφού με τα χρόνια έχουμε καταπιεί αυτές τις φωνές, συχνά προσπαθούμε να εξηγήσουμε αυτό που νιώθουμε, αντί να το βιώσουμε. Να βρούμε τον λόγο που πονάμε και να τον χωρέσουμε στη λογική μας.

Οι ολοκληρωμένοι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι χρειάζονται τους άλλους.

Δεν θεωρούν την ανάγκη αυτή για αγάπη και οικειότητα σαν υποχρέωση να υποβιβάζουν τον εαυτό τους, αλλά περισσότερο σαν μέσο αντανάκλασης των μεγάλων δυνατοτήτων τους και μοιράσματός τους με άλλους.

Δεν αισθάνονται περιορισμένοι από την αγάπη και τις στενές σχέσεις, αλλά τις θεωρούν ιδιαίτερη ευκαιρία για ανάπτυξη.