Στις 20 Ιουλίου 2004 σήκωσε την ελληνική σημαία όταν η ολυμπιακή φλόγα έφτασε στο Δήμο Θέρμης στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένος και έχει δυο κόρες.

Διανύουμε την περίοδο της Σαρακοστής και ενώ όλοι - ο καθένας για δικούς του λόγους - περιμένουμε το μεγάλο θαύμα της Ανάστασης του Κυρίου, δεν μπορώ να μη σκεφτώ τα μικρά καθημερινά θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας. Μικρά θαύματα από «μεγάλους» ανθρώπους, που ενώ η φύση τους στέρησε δεδομένα για εμάς πράγματα, αυτοί παλεύουν και βγαίνουν νικητές σε ένα «παιχνίδι» φαινομενικά άνισο.

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης, καταξιωμένος πλέον καλλιτέχνης, ζωγράφος.

Η φύση του στέρησε εκ γενετής το ένα του πόδι και τα δύο του χέρια. Σερνόταν, μας λέει, μέχρι τη στιγμή που άρπαξε το χρωστήρα και άρχισε να ζωγραφίζει με το στόμα.

Τώρα έχει μια αξιόλογη οικογένεια και οι δυο κόρες του με την πολύτιμη Σελήνη του, τη σύζυγο του, του προσφέρουν πληρότητα.

Ο κύριος Ηλιάδης, μας άνοιξε το ατελιέ του και μαζί άνοιξε και την καρδιά του, δίνοντας σε όλους εμάς ένα μάθημα ζωής!

-Τι είναι για εσάς η ζωγραφική;
Τ.Η.: Για μένα είναι το οξυγόνο μου, η διαφυγή μου. Χωρίς αυτή θα ήμουν ένα τίποτα. Στα 7 μου, άρπαξα το χρωστήρα και έκτοτε ζωγραφίζω μέχρι και 15 ώρες την ημέρα. Όταν η φύση σου στερεί δυνατότητες, αξιοποιείς ό,τι έχεις και το θέτεις σε ενέργεια.

-Πόση δύναμη ψυχής κρύβει αυτό; Ήσασταν ένα παιδί μόλις 7 ετών.
Τ.Η.: Όταν τη ροή του ποταμού πάει κάποιος να τη σταματήσει, αυτός ξεσπάει αλλού. Το ίδιο συμβαίνει και με τη δύναμη της θέλησης, ειδικά ενός μικρού παιδιού με όρεξη για τη ζωή. Αν το φρενάρεις, ή θα μαραζώσει ή θα ξεσπάσει. Ευτυχώς ο δυνατός μου χαραχτήρας με βοήθησε.

-Είστε μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Αναπήρων Καλλιτεχνών. Μιλήστε μας για αυτό.
Τ.Η.: Στην ένωση μπήκα χάρη στον αντιπρόσωπο για την Ελλάδα κ.Χατζηγιάννη και του χρωστάω ευγνωμοσύνη γι' αυτό. Είμαστε περίπου 500 καλλιτέχνες και ζωγραφίζουμε με το στόμα ή με το πόδι. Έλληνες είμαστε μόνο 4 και εγώ ο μόνος τακτικός (βασικό μέλος). Ο καθένας δραστηριοποιείται στη χώρα του όμως όλοι ταξιδεύουμε παντού. Μας ανοίγουν οι πόρτες όλου του κόσμου. Πέρα από αυτό όμως, "ζούμε" από την ένωση. Οι πίνακες μας γίνονται κάρτες και πωλούνται τις ημέρες των Χριστουγέννων. Τα έσοδα, μας εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή διαβίωση.

-Η κρίση σας επηρέασε;
Τ.Η.: Φυσικά. Η συμμετοχή της Ελλάδας στα έσοδα είναι μικρότερη. Με πληγώνει που ο κόσμος μου στέλνει mail και μου ζητάει συγνώμη, γιατί λόγω κρίσης δεν μπορεί να αγοράσει κάρτες.

-Ποια είναι η θεματολογία σας;
Τ.Η.: Αρχικά πρέπει να εξασφαλίσω το σύλλογο με θέματα για τις κάρτες και τα ημερολόγια. Μετά είμαι ελεύθερος να ζωγραφίσω ό,τι θέλω. Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με επαγγέλματα που τείνουν να εξαφανιστούν, ο γανωτής, ο πεταλωτής, ο σιδεράς. Το κάνω για την ιστορία, μου αρέσει να διδάσκω κιόλας.

-Κυριαρχεί έντονο χρωματολόγιο...
Τ.Η.: Τα χρώματα είναι ο καθρέπτης της ψυχής μου, στον καμβά συνθέτω τα συναισθήματα μου. Θέλω να περνάω αισιόδοξα μηνύματα, γι' αυτό και έχω φωτεινά χρώματα. Σας είπα, έχω δύναμη, δεν θέλω μιζέρια και κλάμα. Τα δεσμά της αναπηρίας μου τα ακούμπησα στο ράφι. Αν δεν ήταν ορατά, κανένας δεν θα καταλάβαινε ότι είμαι ανάπηρος.

-Το κράτος σας βοηθάει;
Τ.Η.: Δεν υπάρχει καμία στήριξη από την κοινωνία. Ήθελα μία έκθεση για τους Oλυμπιακούς Aγώνες και ενώ η Παγκόσμια Ένωση έστειλε αίτηση στο Υπουργείο, δεν πήρε ποτέ καμία απάντηση. Οι βουλευτές Θεσσαλονίκης με κορόιδεψαν, "μπαλάκι" με έκαναν. Και ο πρωθυπουργός - Αντώνης Σαμαράς - πριν 2 χρόνια, στις 26 Οκτωβρίου, ήρθε σε μια έκθεση που έκανα και ενώ είπε πως είναι ιδιαίτερη τιμή να τον επισκεφθώ στο Μαξίμου, όσες φορές τον κάλεσα... δεν ανταποκρίθηκε.

-Παρόλα αυτά εσείς δίνετε καθημερινά μαθήματα ζωής, βοηθάτε τους πολίτες. Δεν είναι λίγο οξύμωρο;
Τ.Η.: Δεν είναι. Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια. Τα μηνύματα δύναμης είναι τροφή για όλους. Έτσι δεν αισθάνομαι άνθρωπος του περιθωρίου αλλά ισότιμο μέλος της κοινωνίας.

-Ένα μήνυμα για όσους διαβάζουν το "Νήσος Κως";
Τ.Η.: Ο άνθρωπος όταν θέλει μπορεί τα πάντα. Μην λέτε δεν μπορώ. Όλα πετυχαίνονται με αγάπη. Αγάπη για αυτό που κάνεις, αγάπη για τους γύρω σου. Η αγάπη είναι όπλο και μαζί με τη δύναμη ψυχής και τη θέληση, πετυχαίνει τα πάντα. Είμαι 64 και θα ζήσω μέχρι το τέλος. Θα ζωγραφίζω όσο μου χαρίζει η φύση ζωή.

-Σας ευχαριστούμε πολύ. Εύχομαι στο μέλλον να δούμε μια έκθεσή σας στο νησί μας.
Τ.Η.: Θα ήταν για εμένα ιδιαίτερη τιμή. Εγώ σας ευχαριστώ.

Aπό την Ηλιάνα Πετρή
Δημοσιογράφος
(σ.σ. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε την περίοδο της Σαρακοστής)

Πηγή: nisoskos.gr