Παρακάτω παρουσιάζονται δέκα αποσπάσματα από την εκπομπή του Μάνου Χατζιδάκι «Πέμπτο Πρόγραμμα» στον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι 100.4 τότε το 1989 στα οποία διαφαίνεται η αναρχική σκέψη ενός συνθέτη ο οποίος έζησε και χαρακτηρίστηκε μέχρι σήμερα με την ταμπέλα του "δεξιού".

Οι προβολείς ακόμα ήταν στραμμένοι πάνω του.

Εκείνος... πάνω στη σκηνή, τη μεταμορφωμένη σε υδάτινη λίμνη φωτός σε σχήμα μπανιέρας, βύθιζε κάθε όραμα μαγευτικό στον κόσμο του χάους που τόσο επέμενε να εξερευνεί.

Άνοιγε πόρτες και βάδιζε ξοπίσω τους παρέα με δαιμόνια που τον στοίχειωναν από παιδί. Με συνοδεία τη μελωδία της ναρκοφόρας μέθης αχνά εξαϋλώθηκε...

Η φωτογραφία της Έσι Ταφτ, ως βρέφος, είχε επιλεγεί από τους Ναζί σε διαγωνισμό για το τέλειο «άριο μωρό». Όταν ήταν έξι μηνών, το πρόσωπό της εμφανίστηκε σε εξώφυλλο περιοδικού, αφίσες και καρτ ποστάλ προπαγάνδας στη ναζιστική Γερμανία. Μάλιστα, η 80χρονη πλέον Ταφτ αναφέρει πως επιλέχθηκε από τον ίδιο τον Γκέμπελς.

«Ήθελα να σπουδάσω Νομική, να γίνω δικηγόρος, αλλά μ' αυτήν την μουλαρίσια φωνή που θα πήγαινα; Αλήθεια, ποιος θα με έβαζε υπόψη;» Maurice Tillet. Εφημερίδα Lowell sun 1943.

Το πυρηνικό δοκιμαστήριο, οι τερατογενέσεις και η αποζημίωση της φρίκης στο μικρό νησί του Ειρηνικού... Στο άκουσμα της λέξης μπικίνι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι κάποια παραλία με καλλίγραμμες αναδυόμενες Αφροδίτες φορώντας το εν λόγω μαγιό... Λίγοι όμως γνωρίζουν από πού πήρε το όνομά του το συγκεκριμένο μπανιερό που εντοπίζεται σήμερα σε αμέτρητα χρώματα και σχήματα και κυριαρχεί στις προτιμήσεις της πλειονότητας του γυναικείου φύλου εδώ και χρόνια.

Σαν σήμερα, 25 Ιουνίου, το 1982 το κούρεμα με την ψιλή καταργήθηκε στον στρατό. Μέτρο ατιμωτικό για τους αρχαίους 'Ελληνες, το κούρεμα με την ψιλή εφαρμόστηκε στην Ελλάδα ακόμη κι έξω από το στρατό για την υποταγή και τον εξευτελισμό κάθε είδους "άντιφρονούντων" και "παραβατικών".

Τα Μάταλα, στην αρχή, ήταν γνωστά μόνο σε πολύ λίγους «παράξενους» νεανίες του εξωτερικού, που –από διάφορους λόγους-απογοητευμένοι ή κυνηγημένοι, έφευγαν από τις πατρίδες τους, αναζητώντας την «περιπέτεια» και «το ουσιαστικό νόημα της ζωής», δηλαδή την Αλήθεια. Οι πρώτοι που πήγαν εκεί, και έμειναν στις σπηλιές, ήταν μπήτνικς, γύρω στα 1965. Μετά, το 1967, πηγαίνουν και χίπις.

Μια «τραυματική» πλην χιουμοριστική ιστορία, έντονες δόσεις νοσταλγίας που... κληροδότησαν ντοκουμέντα μιας άλλης εποχής, οι εικόνες και οι λέξεις, το πρώτο τυποποιημένο παγωτό και στέκια που άφησαν και εξακολουθούν να γράφουν ιστορία, όλα συνωμοτούν ευλαβικά σε ένα πάθος αθεράπευτο. Και το όνομα αυτού; ΠΑΓΩΤΟ!

Ένα αγόρι που δε μεγάλωσε ποτέ... «Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν, εκτός από ένα. Σύντομα συνειδητοποιούν ότι μεγαλώνουν... αυτή είναι η αρχή του τέλους»." Έτσι ξεκινά το διάσημο, κλασικό παραμύθι του James Barrie. «Πίτερ Παν». Ακούγεται αθώο, όμως μια πιο προσεκτική ματιά στη ζωή του συγγραφέα αποκαλύπτει μια... πιο σκοτεινή πλευρά.

Χρειάστηκε μόνο ένα δευτερόλεπτο για το νεαρό τότε φωτογράφο του Associated Prees(AP), Nick Ut, για να απεικονίσει σε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία τη φρίκη του πολέμου στο Βιετνάμ. Ήταν 8 Ιουνίου του 1972 όταν η 9χρονη Kim Phuc έτρεχε στο δρόμο γυμνή μαζί με άλλα παιδιά, κλαίγοντας και ουρλιάζοντας «Είναι καυτό, είναι καυτό!», προσπαθώντας να αποφύγει τις βόμβες ναπάλμ που έριχναν οι Αμερικανοί στο χωριό της στο Βιετνάμ.

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι τίποτα. Τα παιδιά όμως, που μεγάλωσαν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αγγλία, έτρωγαν "παγωτά". Με ένα μονόλεπτο μπορούσε να γίνει δικό τους ένα ολόκληρο "καρότο σε ξυλάκι".

Η κόμισσα που έκλεψε την καρδιά του διαδόχου του ισπανικού θρόνου. Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι είναι ένα κλασικό παραμύθι. Η γνωστότερη εκδοχή του είναι εκείνη από την συλλογή των Αδερφών Γκριμ, Παιδικά και Σπιτικά Παραμύθια (Kinder- und Hausmärchen) με πρώτη δημοσίευση το 1812 με το όνομα Η Μικρή Χιονάτη/Χιονατούλα (Schneewittchen) και έχοντας την προέλευσή της στο Σπέσαρτ της Γερμανίας.