«Πικάντικα» δημοσιεύματα και «βρώμικα» χρονογραφήματα αποκαλύπτουν τα ερωτικά ήθη, πάθη και έθιμα των παλαιών Αθηναίων από το 1834 έως το 1938. Tο 1923 «έντιμος υπηρέτρια με ζήλο και με ζέσιν» θα δημοσιεύσει στο περιοδικό «Γάτος» αγγελία, με την οποία «ζητά να βρη ανάλογον μέσα σε σπίτι θέσιν, με τα εξής προσόντα: ξανθά μαλλιά, μάτια γλαρά, καλοφτιαγμένο σώμα, γλυκύτατο χαμόγελο που μοιάζει σαν Τζοκόντα, δαχτυλιδένιο στόμα, γάμπες κανονικές, ματιές σατανικές, ζαχαρί ομιλία, παρέχει προς τον κύριον την κάθε... ευκολία».

Μερικά πράγματα μένουν ίδια... Μπορεί πολλά να άλλαξαν τον τελευταίο αιώνα αλλά υπάρχει και κάτι που δεν έχει αλλάξει καθόλου: η γυναικεία αναζήτηση για την αιώνια νεότητα και η ύπαρξη συμβουλών ομορφιάς.

Πολλά από τα αγαπημένα βιβλία των παιδικών μας χρόνων, από αυτά που έχουν χαρακτηριστεί κλασικά, έχουν κριθεί κατά καιρούς απαγορευμένα, επικίνδυνα ή ανήθικα από εκπαιδευτικούς και άλλους θεσμικούς φορείς. Κριτική βιβλίων συναντάμε σε όλα τα είδη και σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Δεύτερη Κυριακή του Μάη, κάθε χρόνο, σε μία κινητή γιορτή, γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Πως όμως ξεκίνησε αυτή η γιορτή; Όλα οφείλονται στην Άννα Τζάρβις. Μία γυναίκα που βοήθησε στη δημιουργία μία ημέρας αποκλειστικά αφιερωμένης στις γυναίκες – μαμάδες, όλου του κόσμου και που τελικά η ίδια είχε τέτοια αποστροφή για τη γιορτή που δημιούργησε, κάνοντας σκοπό της ζωής της να μπορέσει να την καταργήσει.

Στο φωτογραφικό αφιέρωμα που ακολουθεί, θα δείτε μοναδικές φωτογραφίες από τα γυρίσματα γνωστών ταινιών τρόμου, με πράγματα που εκπλήσσουν και σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλούν γέλιο!

Το μποέμικο βασίλειο των Absinthiana... Τα absinthiana είναι τα στολίδια και τα αξεσουάρ που σχετίζονται με την πόση του αψέντι. Αυτό το αλκοολούχο ποτό με γεύση γλυκάνισο γίνεται από τα λουλούδια και τα φύλλα της αψιθιάς, πράσινο γλυκάνισο, γλυκό μάραθο και άλλα βότανα. Το αψέντι έχει πράσινο χρώμα και αναφέρεται ως Green Fairy (Πράσινη Νεράιδα), αν και μπορεί να είναι και άχρωμο.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, υπολογίζεται ότι ο άνθρωπος ένιωσε για πρώτη φορά την ανάγκη να ντυθεί πριν από περίπου 72.000 χρόνια. Έως τότε, η γύμνια ήταν κάτι απολύτως φυσικό για τον Homo Sapiens και εξακολούθησε να είναι για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.

Η εκταφή των Οζάλ και Αραφάτ είναι μόνο δύο από τις πολλαπλές περιπτώσεις. Οι δύο αυτές περιπτώσεις δεν είναι οι μόνες που απασχόλησαν τα ιατροδικαστικά χρονικά, αφού στο παρελθόν πολλές ακόμη εξέχουσες προσωπικότητες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής υπέστησαν μεταθανάτια εκταφή, για ιατρικούς ή άλλους λόγους.

Ένα τεράστιο event για τους Aphrodite's Child που δεν έγινε ποτέ για μια απλή παρεξήγηση! Οι Aphrodite's Child έζησαν την απόλυτη δόξα στην Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό τις δεκαετίες του '60 και του '70. Η πορεία τους πέρασε σε άλλο επίπεδο με την κυκλοφορία τον Ιούνιο του 1972, της ροκ όπερας 666 με θέμα την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Έργο που είχε εμπνευστεί ο Βαγγέλης Παπαθανασίου με τον Κώστα Φέρρη και είχε προκαλέσει.

Κι όμως, δεν είναι παρωδία. Έρχεται από την Ιαπωνία των '60s. Οι Ιάπωνες είναι πολύ μπροστά. To ξέρουμε, αλλά επιβεβαιώνεται συνεχώς. Όταν εμείς στην Ευρώπη των '60s ασχολούμασταν με λουλούδια και φωνάζαμε «Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο», εκείνοι ήδη είχαν περάσει ένα στάδιο πιο μπροστά: κυκλοφορούσαν Οδηγούς για το Σεξ οι οποίο εξηγούσαν σε γυναίκες και άνδρες βήμα προς βήμα τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν ακαταμάχητοι στο κρεβάτι.

Ακόμη και στις χαρούμενες στιγμές τους, οι άνθρωποι τα παλιά χρόνια δεν έδειχναν το χαμόγελό τους στις φωτογραφίες. Πάντα ήταν σοβαροί, αγέλαστοι, σαν θυμωμένοι. Αναρωτηθήκατε γιατί;

Το 1997 ο Θανάσης Βέγγος, πρωταγωνίστησε στη μία από τις τρεις ιστορίες της κινηματογραφικής ταινίας «Όλα είναι δρόμος», του Παντελή Βούλγαρη.

Η ιστορία τιτλοφορείται «Η τελευταία νανόνηχα» και είναι οικολογικού ενδιαφέροντος.