Εδώ και δεκαετίες, ανίκανοι και ανεύθυνοι πολιτικοί σε αρμονική συνεργασία με έναν εκπορνευμένο λαό, ο οποίος ψήφιζε εκείνον που θα του δώσει τα περισσότερα χρήματα, λοβοτόμησαν μια ολόκληρη χώρα αφαιρώντας κάθε στοιχείο ευθύνης και ηθικής από την πολιτική και τον πολιτικό διάλογο. Αυτή η διαδικασία λοβοτόμησης έφτασε σε σημείο κορύφωσης τον Ιανουάριο του 2015 όπου και ξεκίνησε η αρχή του τέλους της λογικής.
Ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός, υποσχέθηκε σε όλους τα πάντα. Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, μοιράζοντας χρήματα τα οποία δεν υπήρχαν. Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος τον πίστεψε. Αυτό συνέβη διότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε ένα σατανικό σχέδιο το οποίο και εφάρμοσε. Να πιάσει την λογική (όση απέμεινε) και να την θάψει κάτω από το πρωθυπουργικό γραφείο, αφήνοντάς την να πεθάνει και ο ίδιος να παραμείνει πρωθυπουργός για πάρα πολλά χρόνια.
Το πρώτο διάστημα όλα έδειχναν πως τα πράγματα πήγαιναν βάσει του σχεδίου του. Όλοι φαινόντουσαν χαρούμενοι με τον νέο πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίος έβγαινε και έλεγε ψέματα δημοσίως αλλά ο κόσμος τον στήριζε. Ακύρωνε την μία μετά την άλλη προεκλογική υπόσχεση αλλά ο κόσμος τον στήριζε ακόμα περισσότερο. Αυτά συνέβαιναν βεβαίως επειδή είχε εξαφανιστεί η λογική.
Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν άρχισαν να περνούν από το μυαλό του πρωθυπουργού υποψίες για το ότι ο κόσμος κατάλαβε το έγκλημα το οποίο διέπραξε. Μπορούσε να δει στα μάτια του καθενός πλέον, ότι γνώριζε την αλήθεια. Και παρ’ όλο που κανένας δεν τον κατηγόρησε ως δράστη του εγκλήματος, εκείνος ήταν βέβαιος πως όλο και περισσότεροι άρχισαν να γνωρίζουν ότι αυτός ήταν ο δράστης.
Έβλεπε τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του να κυμαίνονται στο 20% και πίστευε πως αυτό το ποσοστό το οποίο δήλωσε στήριξη στο πρόσωπό του τον ειρωνευόταν. Πως ήξερε για το έγκλημά του και τον ειρωνευόταν δηλώνοντας ψηφοφόρος του.
Αυτός ο εμπαιγμός που παρατηρούσε από τους πολίτες, άρχισε να τον κατατρώει. Δεν μπορούσε πλέον ούτε να κοιμηθεί τα βράδια. Η καθημερινότητά του είχε γίνει μια κόλαση. Και όσο περισσότερο έβλεπε στα μάτια των πολιτών ότι γνώριζαν τόσο περισσότερο έβραζε μέσα του και συνεχίζει να βράζει μέχρι σήμερα.
Πλησιάζει η μέρα όπου δεν θα αντέχει άλλο αυτό το βάρος και θα βγει από το πρωθυπουργικό του γραφείο, θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα φωνάξει : «Καθάρματα, μην προσποιείστε άλλο! Ομολογώ την πράξη μου! Ξηλώστε το πάτωμα του γραφείου μου! Εκεί χτυπάει η απαίσια καρδιά της λογικής!».
* Ο τίτλος και η πλοκή είναι παρμένα από το ομώνυμο αφήγημα του Εντγκαρ Α. Πόε.
Facebook: Notis Karathymios
