Κανέναν μα κανέναν δεν μπορείς να κερδίσεις, ούτε καν ένα αφελές μικρούλι παιδί, εφόσον του αφαιρείς την ελευθερία τού να μη συμφωνήσει μαζί σου.

Αν απαγορεύεις την ελευθερία στον άλλο, και βασιλιά να τον στέψεις δε θα διαρκέσει η λαμπερή συμφωνία σας.

Τον τελευταίο καιρό έχει τύχει να παρευρεθώ σε διάφορες συζητήσεις, στις οποίες το συμπέρασμα ήταν ότι ο κύριος σκοπός της ζωής είναι η ευτυχία. Αυτό είναι φυσιολογικό. Οταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν το μέλλον, συχνά μιλάνε για όλες τις καλές εμπειρίες που ελπίζουν να έχουν.

Ζούμε σε μια κουλτούρα πλημμυρισμένη από κουβέντες για την ευτυχία. Στη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου της περασμένης χρονιάς, πάνω από 1.000 βιβλία πάνω σ’ αυτό το θέμα βγήκαν στις προθήκες του Amazon.

Μια άλλη πλευρά του συναισθηματικού πόνου που αποτελεί εγγενές μέρος του εγωικού νου ειναι μια βαθιά αίσθηση έλλειψης ή ατέλειας, μια αίσθηση μη πληρότητας. Σε κάποιους ανθρώπους αυτό είναι συνειδητό, σε άλλους ασυνείδητο. Αν είναι συνειδητό, εκδηλώνεται με ένα ανησυχητικό και μόνιμο αίσθημα απαξίας και ανεπάρκειας.

Δεν ξέρω χωρίς εσένα να ζω.

Τι σημασία έχει που συναντιόμαστε

μια φορά στους δύο μήνες ή και λιγότερο.

Το λυπηρό, φυσικά, με την ενήλικη ζωή είναι ότι διακρίνεις στον ορίζοντα να έρχονται πράγματα στα οποία δεν θα προσαρμοστείς ποτέ.

Τα αναγνωρίζεις σαν προβλήματα, ανησυχείς στο έπακρο γι’ αυτά, προβλέπεις, παίρνεις προφυλάξεις και κάνεις διάφορες διευθετήσεις, λέγοντας στον εαυτό σου ότι πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο έκανες μέχρι τώρα τα πράγματα.

Η Japan Airlines προειδοποιεί αισίως ποιες θέσεις του αεροσκάφους είναι κατειλημμένες από νήπια, για να τις αποφεύγεις στο booking.

Ενδεχομένως, δεν απευθύνεται μόνο στους μη έχοντες παιδιά, αλλά και σε όσους γονείς τολμούν να παραδεχτούν ότι συχνά ούτε οι ίδιοι τα αντέχουν.

Καλή γραφή, ωραίο θέμα. Κι όμως, δε φτάνουν αυτά.

 Έχω διαβάσει πολλά βιβλία και συνεχίζω ακόμα να διαβάζω. Κάποια δεν θυμάμαι καν για τι πράγμα μιλάνε, κάποια άλλα μου έχουν αφήσει μια γενική “γεύση”, μερικά τα ξέρω απ’ έξω, και ελάχιστα είναι απλά αγαπημένα.

Τα άλογα Καμάργκ (Camargue) εμφανίστηκαν πριν από περίπου 10.000 χρόνια και σήμερα ζουν στις βαλτώδεις περιοχές της νότιας Γαλλίας.

Είναι δυνατά, αν και μικρά σε μέγεθος, σαν τα πόνι, καθώς φτάνουν μόλις το 1,5 μέτρο σε ύψος. Όμως, η ταχύτητα και η αντοχή τους, έκανε και τον Ναπολέοντα να τα χρησιμοποιεί στις μάχες του.

0 μαθήματα ζωής από το σπουδαίο συνεργάτη του Σίγκμουντ Φρόυντ & ιδρυτή της ατομικής ψυχολογίας, ο οποίος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1870.

"Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά." ήταν ένα από τα συμπεράσματα ζωής του κορυφαίου Αυστριακού γιατρού και ψυχολόγου, ιδρυτή της σχολής της Ατομικής ψυχολογίας.

«Για να δυναμώσεις πρέπει πρώτα να βυθίσεις τις ρίζες σου στο τίποτε και να μάθεις ν' αντιμετωπίζεις την πιο μοναχική μοναξιά σου.» Irvin D. Yalom - Όταν έκλαψε ο Νίτσε

Το κλειδί για να ζεις καλά είναι πρώτα να βουληθείς αυτό που είναι απαραίτητο και μετά ν' αγαπήσεις αυτό που βουλήθηκες. Irvin D. Yalom - Όταν έκλαψε ο Νίτσε