Γυναίκα, για σένα γράφω.
Για σένα που τόσοι έχουν αγαπήσει, τόσοι έχουν εξυμνήσει και άλλοι όμως έχουν πολεμήσει.
Γυναίκα, πολλοί προσπάθησαν να σε εξηγήσουν, πολλοί απέτυχαν να καταλήξουν στο τι θέλεις πραγματικά.
Ξέρεις τι θέλεις; Δύο χέρια να σε αγκαλιάσουν δυνατά, μία αγκαλιά να σε κλείσει μέσα της με ορμή. Θέλεις να σε αγαπάνε όταν ούτε και εσύ δε σε αγαπάς, θέλεις να μην αφήνεις την καρδιά σου σε χέρια που τρεμοπαίζουν.Θέλεις το «σε αγαπώ» να στο λένε και να το εννοούν, να μην αφήνεις την ψυχή σου και στο τέλος να μένει μετέωρη.
Πολλοί μέσα στο διάβα των αιώνων σε πολέμησαν, δεν ήθελαν να είσαι ελεύθερη. Δεν ήθελαν να σκέφτεσαι, δεν ήθελαν να βλέπουν την ομορφιά σου. Ίσως γιατί σε φοβόντουσαν, φοβόντουσαν αυτή τη σπίθα στα μάτια σου, αυτό το μεγαλύτερο ποιοτικό άλμα που θα μπορούσε να είχε χαρίσει στην ανθρωπότητα η ευαισθησία της φύσης σου.
Η ζωή σου χάρισε μία αξιοθαύμαστη ευαισθησία. Για αυτό συνεχίζεις να αγαπάς τα παιδιά σου, όταν εκείνα σε πικραίνουν και σε πληγώνουν. Και ξορκίζοντας φόβους και ανασφάλειες, χαμογελάς επειδή δε θέλεις να αφήσεις την καρδιά σου να σκληρύνει.
Περνάς ώρες μπροστά από έναν καθρέφτη, προσπαθώντας να γίνεις όμορφη, βάφεσαι, ντύνεσαι και ξεντύνεσαι. Προσπαθείς περίτεχνα να αναδείξεις την ομορφιά σου, τη μοναδικότητα της θηλυκότητάς σου. Αλλά να θυμάσαι ότι η ευτυχία δεν εξαγοράζεται πάντα από αυτά, πολλές φορές μπορεί και να κρύβεται.
Γυναίκα, μπορεί να σε μίσησαν πολλοί, αλλά υπερίσχυσαν στο τέλος όλοι εκείνοι που σε αγάπησαν. Μπορεί να μην ήθελαν να γευτείς τη γνώση, τη χαρά, αλλά στο τέλος κατάφερες και τους νίκησες.
Γυναίκα, μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε πτοήσει. Γεννήθηκες για τη γνώση, γεννήθηκες για να γεύεσαι, να χαίρεσαι, να αγαπάς και να σε αγαπούν. Για όλα αυτά γεννήθηκες..
CoverPhoto: Marta Bevacqua Photography
