«Γεια σας, έχω ένα σοβαρό πρόβλημα, σας παρακαλώ θέλω να μου κλείσετε ένα ραντεβού για αύριο, όσο γίνεται πιο νωρίς…, νομίζω ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου» έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με τη Βιβή. Μια γυναίκα σε πλήρη πανικό μου μιλούσε από την άλλη άκρη του τηλεφώνου με τρεμάμενη φωνή κλαίγοντας.

Ναι αγαπημένη μου.

Πολύ πριν να σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα.

Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε: τι έχεις αγόρι μου;

Μη σπας τα φτερά ενός πουλιού κι έπειτα του ζητάς να πετάξει .

Μη θρυμματίζεις μια καρδιά κι έπειτα της ζητάς να αγαπήσει.

Μη συνθλίβεις μια ψυχή κι έπειτα της ζητάς να είναι ευτυχισμένη.

Ο πόνος και η δυσφορία είναι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μια συγκεκριμένη ενεργειακή κατάσταση εντός του σώματος μας και συγκεκριμένα εντός του συναισθηματικού μας κόσμου. Αυτή λοιπόν η ενεργειακή κατάσταση που αντιλαμβανόμαστε, δια μέσου του σώματος μας και των συναισθημάτων μας ως δυσφορική, κρύβει συνήθως ένα φορτίο, το οποίο δεν έχουμε επιτρέψει ουδέποτε να γίνει μέρος του οργανικού μας συνόλου και είναι αυτό που προκαλεί τη δυσφορία.

Τρέμουν τα πόδια μου το σώμα μου δειλιάζει
Κάθε φορά που πλησιάζεις προς τα δω

Αυτό που συμβαίνει στο φαινόμενο Dunning-Kruger, είναι ότι οι ανεπαρκείς άνθρωποι συνήθως: υπερεκτιμούν τις ικανότητες, τις γνώσεις και τον εαυτό τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν τη δική τους έλλειψη δεξιοτήτων, αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν την έκταση της ανεπάρκειας τους, αποτυγχάνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια τις δεξιότητες των άλλων και αναγνωρίζουν τη δική τους έλλειψη ικανότητας μόνο αφού εκτεθούν σε κατάρτιση για αυτή τη δεξιότητα.

Όταν πριν 3-4 μήνες έκανα μια ανάρτηση στο προσωπικό μου προφίλ στο Facebook για την «σεξουαλική εξουσία» οι φεμινίστριες οργανωμένα κοινοποίησαν την ανάρτηση μου στις ομάδες τους και με ομαδικές αναφορές την έριξαν και μου μπλόκαραν το προφίλ. Είναι κάτι που δεν θέλουν να ακούγεται, είναι αυτό που ενώ κατά βάθος το γνωρίζουν, κάνουν ότι μπορούν για να μην βγαίνει προς τα έξω.

Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα ‘θελα να σιγουρευτώ ότι σου έμαθα:

- Να χαίρεσαι τον έρωτα.

- Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου.

Η ανατροπή τού «σκέπτομαι, άρα υπάρχω» του Καρτέσιου

Η ελευθερία της βούλησης προϋποθέτει ένα ανθρώπινο υποκείμενο ενσυνείδητο, το οποίο σκέπτεται ορθολογικά και είναι αυτόνομο.

Πριν λυτρωθείς απ’ τα δάκρυα που πνίγεις

Πριν σε προδώσει η μυρωδιά της φωτιάς