Βιάζονταν πολύ να φιληθούν. Μπήκαν στο σπίτι. Κλείδωσαν.

Τις δυο καρέκλες τις άφησαν στον κήπο. Όσο έλειπαν

τα πουλιά οικειοποιήθηκαν τις καρέκλες τους, τις έκαναν

Δεν έχω ανάγκη από χρήματα.

Έχω ανάγκη από αισθήματα,

από λέξεις, από λέξεις σοφά διαλεγμένες,

Λυπήσου με, Θε μου, στο δρόμο που πήρα,

χωρίς, ως το τέλος, να ξέρω το πώς,

–χωρίς να’ χω μάθει, με μια τέτοια μοίρα,

ποιο κρίμα με δένει, και ποιος ο σκοπός!

Mην πεις στην κόρη σου ότι έχασε κιλά.

Ούτε ότι πήρε κιλά.

Απλά μίλα της για το πώς λειτουργεί το σώμα της.

Τι είναι ο έρωτας;

Έρωτας είναι το ίπτασθαι οικειοθελώς,

το ωραιάσθαι αενάως,

το εγγίζεσθαι χαιδευτικώς,

το ποθείν καθ'ολοκληρίαν,

το καλλωπίζειν το χώρο,

το φαντάζεσθαι εγχρώμως,

το διαλέγεσθαι μωβ,

το αντι-εξουσιάζεσθαι ανυπερθέτως,

το συνουσιάζεσθαι επαναληπτικώς.

Γενικώς το ευ ζειν...

Το αποπλανάσθαι στην απουσία της μοναξιάς.

Χρόνης Μίσσιος / Κεραμίδια στάζουν

Ο αείμνηστος Δάσκαλος Ευάγγελος Παπανούτσος είχε δώσει στο βιβλίο του «Δρόμοι ζωής» την ουσία του δασκάλου...

Δάσκαλος δεν είναι αυτός που μαθαίνει στα παιδιά μας τα σχολικά γράμματα, μουσική, καλούς τρόπους.. Αυτά τα μαθήματα είναι εξωτερικά... Μένουν στην επιφάνεια σαν τα ρούχα που φορούμε. Δεν εισχωρούν παράμεσα στην ψυχή μας, δεν μας πλάθουν, δεν διαμορφώνουν αυτό που λέμε προσωπικότητα: Πνεύμα, ήθος, χαρακτήρα. Εκτός αν εκείνοι που τα προσφέρουν δεν περιορίζονται στην απλή μετάδοση γνώσεων αλλά τα χρησιμοποιούν ως μέσα να για να πετύχουν το στόχο της διαμόρφωσης της προσωπικότητας.

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Κρατώ λουλούδι μάλλον.
Παράξενο.
Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου
πέρασε κήπος κάποτε.
Στο άλλο χέρι
κρατώ πέτρα.

ΑΝΕΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Θέλω καράβια σπρώχνω θέλω σταματώ

Τα δυο βουνά χωρίζω και τα περπατώ

Η αγάπη είναι χρώμα άσπρο διάφανο
και το σώμα της σχήμα της ευλογίας.