Καλέ μου φίλε και πιστέ αναγνώστη, Θανάση, όπως ίσως θα έχεις παρατηρήσει μετά από την παράθεση πάνω από 85 άρθρων μου, προσπαθώ να προσεγγίζω κάθε κοινωνικό φαινόμενο με την απομάκρυνσή μου από αυτό. Μπορεί αυτό να φαντάζει οξύμωρο, αλλά τίποτα δεν γεννιέται στο κενό, καλέ μου φίλε. Η Ελληνική κοινωνία έχει διαμορφωθεί μέσα από αιώνες Εθνικών και πολιτικών ζυμώσεων και κάθε αντίδρασή της είναι απλά μια ακόμα έκφραση του εθνικού μας DNA.

Φίλε Θανάση, φαντάζομαι ότι έχεις δει φωτογραφίες κυκλώνων από το διάστημα. Είναι άλλωστε ο μοναδικός τρόπος που διαθέτουν οι μετεωρολόγοι για να προβλέψουν την εξέλιξη ενός τέτοιου φαινομένου. Άλλωστε, όταν βρίσκεσαι μέσα στον κυκλώνα, με ανέμους να φυσάνε με ταχύτητες 200 χιλ/ώρα, δεν έχεις και πολλά περιθώρια να κάνεις προβλέψεις, απλά τρέχεις να σωθείς.

Καλέ μου φίλε και (αδικαιολόγητα) επίμονε αναγνώστη της αμπελοφιλοσοφικής μου στήλης, Θανάση, αυτές τις μέρες ακούω πολλούς συμπολίτες μας να επιχαίρουν επειδή οι εκπρόσωποι του Ναζισμού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο έχουν πάρει σειρά ένας-ένας για τα κρατητήρια του Κορυδαλλού. 

Καλέ μου φίλε και άοκνε αναγνώστη της ασήμαντης αυτής στήλης, Θανάση, καθημερινά κατατρύχομαι από τη μαζοχιστική συνήθεια να κάθομαι μπροστά στο χαζοκούτι και να βλέπω τις ειδήσεις, περιμένοντας να βρεθεί κάποιος που θα με καθησυχάσει ότι όλα πάνε καλά και επιτέλους, η φτωχή μας Ελλαδίτσα μπήκε στον 19^ο αιώνα.

Το μικρό αυτό δοκίμιο απευθύνεται όχι στον καλό μου φίλο Θανάση, που μετά μανίας προσπαθεί να καταλάβει τι είναι ο Τεκτονισμός, αλλά φοβάται να «κρούσει τη θύρα» (ο κατρουλιάρης), αλλά στους φίλτατους νεόφυτους αδελφούς, αυτούς που  κοιτώντας το κρανίο μέσα στο σκοτεινό Διασκεπτήριο, αναλογίστηκαν την πεπερασμένη τους υπόσταση και τις εσωτερικές τους αναζητήσεις και με την απόφασή τους να κρούσουν τη θύρα του Ναού και να βιώσουν τις δοκιμασίες της μύησης, έφτασαν να δώσουν την τελική τους διαβεβαίωση ενώπιον των αδελφών τους, ότι θα τιμούν αυτούς και τον Ελευθεροτεκτονισμό, επιδεικνύοντας Ορθό Λόγο, Αρετή, Αλληλεγγύη και Αγάπη προς τον συνάνθρωπό τους.

Καλέ μου φίλε και αμύητε αναγνώστη Θανάση, με αυτή μου την ανάρτηση θα ήθελα να απαντήσω στο μόνιμο ερώτημά σου σχετικά με τα κριτήρια που επιλέγουμε τους μελλοντικούς αδελφούς μας.

Καλέ μου και μοναδικέ αναγνώστη Θανάση, γνωρίζω ότι παραμένεις ακόμα διστακτικός και καχύποπτος επειδή πάρα πολλά πράγματα έχουν ακουστεί για τις Τεκτονικές τελετουργίες μέσα στις στοές.

Μοναδικέ αναγνώστη του φτωχού αυτού ιστότοπου, Θανάση, μετά από χρόνια που μου παίρνεις τα αυτιά με ερωτήσεις για το πώς αναγνωρίζονται οι Μασόνοι μεταξύ τους και πως μπορείς κι εσύ να καταλάβεις ποιος είναι τέτοιος, για να τον ξεμπροστιάσεις ενώπιον των αθώων και ανυποψίαστων συμπολιτών μας, χωρίς να περιμένεις από το Στέφανο Χίο να δημοσιεύει "μούφα" λίστες με Ροταριανούς (αλήθεια, τι σχέση έχουν με εμάς, αυτοί είναι παπαδοπαίδια) αποφάσισα να σε βάλω μέσα στα σκοτεινά μας μυστικά και να σε διαφωτίσω για κάποια πράγματα που, όπως λένε οι αγαπημένοι μας συμπατριώτες Ταλιμπάν, έχουμε δώσει όρκο στον Βεεζεβούλ να μην τα αποκαλύπτουμε σε κανένα.

Καλέ μου Θανάση, ο αείμνηστος αδ.: Νίκος Καζαντζάκης περιγράφει μία Τουρκική ιστορία κάπως έτσι:

“Όταν ο Αλλάχ έφτιαξε τον κόσμο έφτιαξε από κάθε εθνικότητα έναν άνθρωπο και τους έβαλε σε ένα ταψί. Τον Τούρκο τον έφτιαξε από τα καλύτερα υλικά, βούτυρο, μέλι και γάλα ενώ τον Έλληνα τον έφτιαξε από τα χειρότερα, σκατά, ακαθαρσίες, βρωμιές κλπ.

Καλέ μου φίλε και μοναδικέ μου εναπομείναντα αναγνώστη, Θανάση, όταν αποφασίζω να σου αραδιάσω άλλο ένα κείμενο που βρίθει από τις συνήθεις αμπελοφιλοσοφίες μου, αρχίζω να το γράφω, ελπίζοντας ότι στο μεταξύ θα μου κατέβει κάποια ιδέα άξια των φιλοσοφικών σου ενασχολήσεων.