Καλέ μου φίλε και μοναδικέ αναγνώστη της φτωχής αυτής Τεκτονικής στήλης, Θανάση, ο «παράνομος» συντάκτης σου είναι και πάλι εδώ, προκειμένου να σε κάνει κοινωνό ακόμα μιας εμβριθούς αμπελοφιλοσοφικής ανάλυσης. Αποκαλώ τον εαυτό μου «παράνομο» και ίσως αυτό να είναι προς το δικό σου συμφέρον και θα σου εξηγήσω αμέσως το γιατί.

Μοναδικέ αναγνώστη αυτής της φτωχής στήλης και αμύητε φίλε μου Θανάση, όπως σου έχω γανιάσει το κεφάλι με παλαιότερες αναρτήσεις μου, κάθε πολιτική συζήτηση εντός στοάς είναι απαγορευμένη, γιατί θα μπορούσε να διαταράξει την επιθυμητή ομόνοια και ειρήνη μεταξύ των αδελφών μας.

Καλέ μου φίλε και μοναδικέ εναπομείναντα αναγνώστη της φτωχής αυτής στήλης, Θανάση, μια και πήρα φόρα, αποφάσισα να σου αποκαλύψω τα μυστικά των περίφημων 33 βαθμών του Συμβολικού και Σκωτικού Τεκτονισμού.

 Πιστέ (και μοναδικέ) μου αναγνώστη, Θανάση, σήμερα αποφάσισα να σχολιάσω κάποια στραβά που απασχολούν την αδελφότητά μας και βγάζουν προς τα έξω πολλά λάθος μηνύματα, τα οποία βέβαια αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του κάθε κακοπροαίρετου κριτή μας.

Καλέ μου φίλε και αμύητε αναγνώστη Θανάση, ο προσφιλής σου Τέκτων συντάκτης της φτωχής αυτής στήλης, προσπαθώντας να γράψει άλλο ένα απάνθισμα εμβριθούς αμπελοφιλοσοφίας, μόνο για σένα, μάλλον προξένησε τέτοια υπερφόρτιση στα εγκεφαλικά του κύτταρα, ώστε να κάνει πάνω από ένα μήνα να συνέλθει...

Είσαι λοιπόν ένα «χρήσιμο» μέλος της κοινωνίας (κατά τα κοινώς αποδεκτά κριτήρια). 

Έφαγες 24 χρόνια στο θρανίο, υπηρέτησες ευδοκίμως την Πατρίδα σου στα σύνορα (καλά, σύνορα δεν νοείται και η Ρόδος, ε;), έκανες οικογένεια, παιδιά, απόκτησες σπίτια, αυτοκίνητα, λογαριασμούς στην Τράπεζα, πιστωτικές κάρτες, υπαλλήλους που πληρώνεις κανονικά και νόμιμα και πληρώνεις ένα σκασμό φόρους για να συντηρείς τις εκατοντάδες χιλιάδες κοπρίτες που έχουν κάτσει στον σβέρκο του Ελληνικού λαού και τον απομυζούν μέχρι τελικής εξόντωσης.

Καλέ μου φίλε και διστακτικέ (κατρουλιάρη) αναγνώστη Θανάση, σήμερα θα επιχειρήσω να κρεμάσω τα σώψυχά μου στο σχοινί της μπουγάδας, προσπαθώντας να απαντήσω στο ερώτημα που μου έχεις κάνει άπειρες φορές (κάτω από διάφορα ονόματα, βέβαια, αλλά εγώ σε αναγνωρίζω πάντα), σχετικά με το τι με ώθησε να αποφασίσω να «κρούσω ατάκτως τη θύρα» και να γίνω Τέκτονας.

Περίεργε αλλά και διστακτικέ αναγνώστη μου Θανάση, ένας από τους κυριότερους λόγους που οι αμύητοι συμπολίτες μας είναι διστακτικοί να αποδεχθούν ότι εμείς οι Ελευθεροτέκτονες (ή Μασόνοι, όπως χαϊδευτικά μας ξέρουν) είμαστε ουσιαστικά ένα αδιαίρετο κομμάτι της Κοινωνίας μας, χωρίς απώτερους στόχους και δόλια μέσα, είναι το γεγονός ότι αντί να υποβάλλουμε μία αίτηση για να γραφτούμε σε κάποια στοά, προσκομίζοντας φωτογραφία και ταυτότητα, μαζί με παράβολο 30 ευρώ, γινόμαστε δεκτοί από τους αδελφούς μας μέσω μιας μυσταγωγικής μυητικής διαδικασίας που επιλέγουμε να κρατήσουμε κρυφή από τα μάτια των αμύητων.

Στα παλιά τα χρόνια σάς αποκαλούσαμε «βέβηλους».  Αργότερα, υιοθετήθηκε μία πιο πολιτικά ορθή λέξη, έτσι τώρα είστε απλά «αμύητοι», ή «μέλη της θύραθεν Κοινωνίας».