Δεν εντοπίζονται σε καμιά θεϊκή εντολή, αλλά επιβάλλουν τις δικές τους απαγορεύσεις. Στο σημείο αυτό θα επέμβω διαμαρτυρόμενη κατά της άποψης αυτής, καθώς η θρησκεία και η κοινωνική ιδεολογία, έβαλαν χοντρά το χεράκι τους στην εκκόλαψη και κυρίως στη διατήρηση των ταμπού και μάλιστα με θρησκευτική ευλάβεια, σε εκείνα που αφορούν την σεξουαλική ζωή των ανθρώπων. Κι αν για τον Freud, η προέλευση των ταμπού είναι άγνωστη (όπως υποστηρίζει στη συνέχεια του κεφαλαίου), εγώ γνωρίζω πολύ καλά πως οι γονείς μου πρώτοι, έσπειραν στο μυαλό μου, με ζήλο περισσό, την λίστα των απαγορεύσεων, που ω! τι σύμπτωση… περιλαμβάνει και εκείνη του Παραδείσου, που έγινε η αιτία να αναποδογυρίσει ο κόσμος όλος...Τώρα θα μου πείτε πως είμαι υπερβολική, καθώς μιλάμε για δύο άτομα μόνον, αλλά εδώ στηρίζεται και το γνωμικό του Ernest Hemingway, πως όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται δεν μπορεί να υπάρξει ευτυχισμένο τέλος. Τελεία και παύλα….
Άλλος τώρα θα μου πει πως η λίστα είναι παρωχημένη και εντελώς εποχιακή καθώς τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς και με ραγδαίους ρυθμούς. Έχουμε σπάσει τα ταμπού… ακούω συχνά… Σωστό έως ενός σημείου. Αφού μια έρευνα στη Μ. Βρετανία απέδειξε πως το 25% του πληθυσμού (δηλ. γυναίκες και άνδρες) νιώθει άβολα όταν αγοράζει προφυλακτικά. Γιατί νιώθει άβολα αφού δεν υπάρχει πλέον το σχετικό ταμπού;
Και πριν πεταχτείς σαν το μαντανό, εσύ θρασύτατε έφηβε για να μου πεις πως η έρευνα δεν αναφέρει τις ηλικίες του 25% και ότι οι μεσήλικες και πάνω, επηρεάζονται από τα ταμπού, θα σου απαντήσω με ένα ερώτημα:
- Πόσο άνετα νιώθεις φιλαράκο να παραδέχεσαι δημοσίως ότι αυνανίζεσαι; Πόσες ενοχές σου δημιουργεί η ίδια η πράξη με παραδοχή ή όχι; Σε τάπωσα τώρα; O αυνανισμός συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των ταμπού, με γερές, στο χρόνο χαμένες ελικοειδείς ρίζες στις ψυχές των εφήβων, των ενηλίκων και των γερόντων και των δύο φύλων. Ισοδυναμεί (ακόμη και σήμερα) με απάτη συντρόφου και ρετσινιά στην ατσαλάκωτη μάσκα του μεγάλου εραστή! Το καλό είναι πως διαπιστώθηκε εντελώς τυχαία και σαφώς εμπειρικά, πως δεν φέρνει τύφλωση ή άλλες επικίνδυνες παρενέργειες… Ίσως ο μόνος κίνδυνος που καραδωκεί, να είναι η μοναξιά.
Και επανέρχομαι στο 25% της έρευνας. Η 25η αυτής της έρευνας είμαι εγώ (παρότι δεν είμαι Αγγλίδα) και το χειρότερο δεν το ήξερα… μέχρι που…
Ένα από τα Σάββατα που πάω στο super market, ανακαλύπτω πως δίπλα από τα shampoo προστέθηκε stand με προφυλακτικά, play massage gel διπλής χρήσης (για massage ή για λιπαντικό) περιέχον μάλιστα βιταμίνη Ε, και φυσικά ξύλινα εργαλεία massage. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιώ πως ποτέ μέχρι τη μέρα τούτη, δεν έχω αγοράσει προφυλακτικά. Η προμήθεια τους ήταν πάντα ευθύνη του άνδρα (να ένα ακόμη ταμπού). Να τώρα που ήρθε η ώρα να σπάσω τα ταμπού, να γευθώ την εμπειρία μιας τέτοιας αγοράς και να σχίσω νοερά και με μένος, εδώ και τώρα, μπροστά στο ράφι αυτό την λίστα των ταμπού που χρόνια με στοιχειώνει. Να πως λειτουργεί το shopping therapy και με τι αποτελέσματα…
Απλώνω το χέρι μου αποφασιστικά – όχι θα δίσταζα! – στην εκπληκτική για μένα ποικιλία τους να πάρω το πρώτο κουτί Real Feel, μετά εκείνο το PleasureMax, γιατί όχι και το Performer (το μυστικό λέει για… μα τι ψείρες γράμματα είναι αυτά;)
Αγνοώ επιδεικτικά τον κύριο που στέκεται μπροστά στα αφρόλουτρα και έχει καρφώσει το αδιάκριτο βλέμμα του πάνω μου και συνεχίζω τον εμπλουτισμό της συλλογής μου. Βεβαίως πήρα και το gel στη μεγαλύτερη συσκευασία που είχε και ένα καταπληκτικό εργαλείο μασάζ με περιστρεφόμενο κύλινδρο και λαστιχένια καρφάκια, αφού δοκίμασα όλα τα εργαλεία πάνω στο βραχίονά μου. Κατευθύνομαι πανευτυχής προς το ταμείο και ρίχνοντας μια ματιά στο καλάθι μου αποφασίζω να συμμαζέψω λίγο τα χρωματιστά κουτάκια που σκόρπισαν, δίπλα στο γάλα, πάνω στο βούτυρο (μη μου μπαίνουν ιδέες) και χώθηκαν χωρίς ντροπή ανάμεσα στα δημητριακά του παιδιού μου. Αυτό με πείραξε…
Τέλος πάντων με συγυρισμένο καλάθι, φτάνω στην ουρά (περισσότερο κόσμο δεν έχω δει σε ουρά ταμείου, ποτέ άλλοτε)! Περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου, ενώ ξεκρεμώ μια οικολογική αδιαφανή τσαντούλα με σκοπό να βάλω τα “ξετσίπωτα” προϊόντα και επιτέλους αρχίζω την τοποθέτηση των πραγμάτων στην ταινία που τα προωθεί στην ταμία. Τότε νιώθω ένα χέρι στον ώμο μου και δέχομαι έναν εγκάρδιο χαιρετισμό. Γυρνώντας προς το μέρος του χεριού, αντικρίζω τον καθηγητή μαθηματικών της κόρης μου. Ανταποδίδω τον χαιρετισμό και πιάνουμε την κουβέντα, ενώ παράλληλα μου έρχεται στο νου η εικόνα των αραδιασμένων πολύχρωμων κουτιών που περιμένουν να τσουλήσουν μακριά μου. Στο ταμείο όμως κάποιος κύριος έχει πρόβλημα με την πιστωτική του και η προώθηση καθυστερεί. Για καλή μου τύχη όμως ο καθηγητής βγαίνει από τη σειρά και πάει πίσω να απαντήσει στο κινητό του που λύσσαξε να κτυπάει.
Στο μεταξύ οι δυο μπροστινοί μου, που κρατούν στα χέρια τα ψώνια τους, στη θέα των προφυλακτικών σε ποσότητα χονδρικής, που παρελαύνουν δίπλα τους γύρισαν προς το μέρος μου κοιτώντας ερευνητικά.
Και επιτέλους έρχεται και η σειρά μου. Περνώ με το καροτσάκι έξω από το ταμείο και μαζεύω τα ψώνια μου στις σακούλες. Παρατηρώ την ταμία πως κρατά στην άκρη τα προφυλακτικά που έρχονται στα χέρια της και συνεχίζει με τα άλλα προϊόντα. Να ήρθε και το gel και το εργαλείο. Τα βάζει κι αυτά στην άκρη ενώ ψάχνει με βλέμμα ανήσυχο γύρω της και μόλις βρίσκει αυτό που έψαχνε φωνάζει:
- Μαρίαααααααααα, θέλω τους κωδικούς από τα προφυλακτικά νέας παραλαβής (σηκώνει το ένα κουτί σε κοινή θέα)… και Μαρία και του λιπαντικού… Μαρίαα ξέχασα και το εργαλείο… το σηκώνει και το εργαλείο ψηλά να το δει η Μαρία, όλος ο πληθυσμός που ψωνίζει και ο καθηγητής της κόρης μου, που περίμενε στην ουρά δύο άτομα πίσω μου.
Για μια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να φορέσω τη οικολογική σακούλα στο κεφάλι και να εξαφανιστώ μέσα της, αφού δεν άνοιγε η γη να με καταπιεί. Μετά μπήκα στον πειρασμό να χαστουκίσω την νεαρή ταμία και να την ενημερώσω πως ο παχυδερμισμός της είναι επικίνδυνος…
Δεν έκανα τίποτα από αυτά. Σταύρωσα τα χέρια στο στήθος μου και κάρφωνα με το βλέμμα, ίσα μέσα στα μάτια εκείνων που με κοιτούσαν. Περιέργως, όλοι τους χαμήλωσαν αμήχανα τα κεφάλια τους και μία μόνον ατακτούλα κοίταξε προς το ταβάνι. Τέλος, άνοιξα την οικολογική σακούλα μάζεψα τα διαλαλημένα προφυλακτικά, gel και το εργαλείο. Έβγαλα το πορτοφόλι μου και πληρώνοντας την ρώτησα:
- Αν είχα αγοράσει αμελέτητα και δεν είχατε τον κωδικό να τα κτυπήσετε στη μηχανή σας πως θα τα διαλαλούσατε στη συνάδελφο;
- Τι είναι τα αμελέτητα; με ρωτά ενώ οι αναμένοντες να πληρώσουν ξεσπούν σε δυνατά γέλια.
- Θα σας απαντήσουν οι κύριοι που γελούν…
Αποχώρησα προς την έξοδο, ποδοπατώντας το αρχαίο ταμπού στα μάρμαρα του super market και πηδώντας ανέμελα από το 25ο σκαλοπάτι του ποσοστού των ντροπαλών… στο 76ο των φυσιολογικών ανθρώπων…
Γράφει η Θεοδώρα Μπιμπίλα.
