Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.

Το ηθικό Zeitgeist. Ξεκινήσαμε το παρόν κεφάλαιο δείχνοντας ότι δεν στηρίζουμε —ούτε καν οι θρήσκοι— την ηθικότητά μας σε ιερά βιβλία, όσο κι αν μας αρέσει ίσως να υποθέτουμε το αντίθετο. Με ποιον τρόπο όμως διακρίνουμε το σωστό από το λάθος;

Eνόψει της εορταστικής εξόδου σας προτείνουμε να διαβάσετε μια ομιλία του Ιαβέρη στη Ερμούπολη, σε ένα άδειο (αδιάφορο) ακροατήριο: Διαβάστε το, αξίζει.

Όλα αυτά τα παρά­τολμα πουλιά που πετούν για μακρινούς, ολοένα πιο μακρι­νούς τόπους, - θα έρθει σίγουρα η στιγμή που δεν θα μπορούν πια να πάνε μακρύτερα, που θα κουρνιάσουν πάνω σε ένα κα­τάρτι ή σε κάποιο άγονο βράχο - πολύ ευτυχισμένα μάλιστα που βρήκαν αυτό το άθλιο καταφύγιο!

Είναι τρομακτική και με ανυπολόγιστες ακόμα συνέπειες η διαπίστωση ότι η παιδική ηλικία ή τουλάχιστον τα βασικά συστατικά της τείνουν να περιοριστούν στις μέρες μας. Τα παιδιά βιάζονται να μεγαλώσουν, για να εισέλθουν σε μια παρατεταμένη εφηβεία, και οι γονείς, αποκομμένοι από τα ενοποιητικά, παραδοσιακά στοιχεία, που δόμησαν την οικογένεια, σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο, επιτείνουν με τις πραγματιστικές επιλογές τους τη δυσοίωνη αυτή κατάσταση.

Στη Βρετανία, όπου 10 εκατοµµύρια γυναίκες δήλωσαν πρόσφατα δυσαρεστημένες με την εμφάνισή τους (British Social Attitudes Survey), όλες οι ελπίδες έχουν εναποτεθεί στην κούκλα της διπλανής πόρτας. Είναι η Λάμιλι.

Ο μύθος των Χριστουγέννων κρατιέται με τη βία απ'τα παράθυρα και από τις πόρτες, κρεμασμένος σε πανύψηλα κι αφιλόξενα σύγχρονα σκυθρωπά κτίρια. Τον συντηρούν οι δραστηριότητες της αγοράς, τα συμφέροντα των εμπόρων, οι ανελεύθερες κυβερνήσεις- πλην ανατολικών- και οι ακόμη πιο ανελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις, τέλος, οι αστοί και οι εργατικοί, πρόσφατοι μετανάστες στην αστική τάξη, που κατ' ουσίαν κυβερνάν τον κόσμο μας, και που επιθυμούν θρησκευτικές αιτιολογίες και παραδόσεις για διασκέδαση, απόλαυση κι' αμεριμνησία.

Καμία συναίνεση, καμιά συνεννόηση, καμιά συμφωνία, κανένα παρακάλι σε κανέναν. Η ιστορία να τραβήξει το δρόμο της. Να εκτονώσει αυτό που έχει φορτώσει στις πλάτες της. Δηλαδή το φορτίο των λυμάτων που η ελληνική κοινωνία σωρεύει δεκαετίες τώρα. Το ότι φάνηκαν τα λύματα στη Βουλή είναι γιατί έτσι γίνεται πάντα. Στις μικρογραφίες βλέπεις όλη την εικόνα.

Ναι, καταλαβαίνω τα νεύρα για τον Χαικάλη και τις ελλείψεις που βρίσκετε στην καταγγελία του. Μέχρι να διερευνήσει η δικαιοσύνη την καταγγελία του, ας ασχοληθούμε με έναν άλλον τέως ανεξέλ, τον Μαρκόπουλο που, όπως φαίνεται, από τότε που επέστρεψε στη νδ δεν τον πιάνει το φλιτ και δεν πολυαπασχολεί την ενημερωση με την πλούσια δράση του.

Μεγάλο μέρος των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος επικεντρώνεται στις σχέσεις του.  Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή, είτε το θέλουμε είτε όχι, με πολλά άτομα, κάποια από τα οποία ρουφούν τη θετική μας ενέργεια και μας αφήνουν ‘στεγνούς’, κουρασμένους, συναισθηματικά εξαντλημένους.

Ο Κουέ, ο διάσημος Γάλλος ψυχολόγος, όρισε το νόμο της αντίστροφης προσπάθειας ως εξής: «Όταν οι επιθυμίες και η φαντασία σας συγκρούονται, στο τέλος νικά πάντα η φαντασία».

Όλοι μας έχουμε έρθει σε επαφή ή έχουμε σχετιστεί με «αρνητικούς» ανθρώπους. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πονέσει ή έχουμε αισθανθεί άσχημα ως αποτέλεσμα αυτής της επαφής.