Πάλι από την αρχή λοιπόν. Έτοιμη να βαφτίσεις τη δυσαρμονία, που τώρα σε ελκύει, κρυμμένη αρμονία. Βλέπεις ακόμα μόνο τις χάρες και ξορκίζεις την καταστροφή που θα γεννήσει το νέο, άπειρο στοίχημα. 

"Ένα ζευγάρι δεν είναι δύο πρόσωπα. Είναι δύο συστήματα οικογενειών που συναντήθηκαν " . Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν έχουμε ερωτικό σύντροφο; Υπάρχει καλή και κακή αγάπη; Κάθε ζευγάρι είναι μια σχέση εξουσίας; Ο Joan Garriga, γνωστός ψυχοθεραπευτής της σχολής Gestalt, ο οποίος ειδικεύεται στις ανθρώπινες σχέσεις, δίνει τις απαντήσεις του στον Καταλανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Victor-Μ. Αmela για την ισπανική εφημερίδα La Vanguardia.

Ένας μεθυστικός δεκάλογος ενός επώνυμου αλκοολικού που γνώρισε το hangover από πρώτο χέρι. Ένα know how συνταγολόγιο για... ανώνυμους αλκοολικούς αλλά και φιλομαθείς αναγνώστες.

Μ.: Τι είναι η φυσιολογικότητα;

Τι πάει να πει «να είσαι κανονικός»;

Ποιος θα μας το πει;

Εγώ θυμώνω κιόλας τώρα. Ποιος έχει τη δικαιοδοσία να πει τι είναι η normalité.

"Το λοιπόν, στα χρόνια που γύριζα στις Ευρώπες, φίλος παλιός και γενναίος, ο γερο-Παπότης, σαράντα χρονών έφηβος, μου διηγιότανε ότι κατά καιρούς του λέγανε τα θηλυκά στην Εσπερία πως οι έλληνες είναι οι χειρότεροι εραστές. (Ο κανόνας της εξαίρεσης πάντα ισχύει).

Αυτό είναι κάτι που συχνά μας ασκούν τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα. Πολύ περίτεχνα και με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ασκούν πάνω μας ψυχολογική πίεση προκειμένου να "κάνουν το δικό τους" – ναι, σωστά, αυτό είναι μία μορφή κακοποίησης...

Ανυπότακτοι Εραστές του Μεσονυχτίου (ή πιο ψυχαναλυτικά : σεξουαλική επένδυση). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η προσωπικότητά τους, οι σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους και η συμπεριφορά τους , γενικότερα όλη τους η ζωή είναι οργανωμένη με άξονα την υπέρμετρη σεξουαλική δραστηριότητα.

Αποσπάσματα και αφορισμοί από την Nadine Gordimer, τη βραβευμένη με Νόμπελ συγγραφέα και πολιτική ακτιβίστρια.

Φιλοσοφία, κοινωνιολογία, φυσική, οικονομία, πολιτική θεωρία. Οι επιστήμες που αφορούν αυτό που μέσα σε πολύ γενικές γραμμές θα χαρακτηρίζαμε «σύγχρονη διανόηση» δεν σταματούν να εξελίσσονται μέσα από τα λόγια και τα – χειρόγραφα- έργα σημαντικών προσωπικοτήτων του 21ου αιώνα.

«Τα παιδιά που επιλέγουν για "φίλους" τους γονείς δεν αποκτούν εύκολα εραστές». Η οικογένεια και οι δεσμοί της αποτελούν θεμελιώδη δομή για την ελληνική κοινωνία.  Πόσο καλά κάνει όμως τη δουλειά της, να δημιουργεί, δηλαδή, ώριμους και ικανούς συναισθηματικά ενηλίκους;

"...Το μεγαλείο τής αληθινής τέχνης είναι να ξαναβρούμε, να ξανακερδίσουμε, να μας κάνει να γνωρίσουμε, αυτήν την πραγματικότητα μακριά από την οποία ζούμε, από την οποία απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο, στο βαθμό που διογκώνεται και αδιαβροχοποιείται η συμβατική γνώση που βάζουμε στη θέση της, αυτήν την πραγματικότητα που κινδυνεύουμε να πεθάνουμε χωρίς να έχουμε γνωρίσει, και που πολύ απλά είναι η ζωή μας...

Ο Επίκτητος είπε: "Όταν βλέπεις κάποιον να κλαίει, είτε επειδή αποχωρίζεται το παιδί του, είτε εξαιτίας κάποιας υλικής απώλειας, πρόσεχε μην παρασυρθείς από τη σκέψη ότι η κατάστασή του είναι όντως άσχημη. Να έχεις υπόψη σου ότι ο άλλος δεν θλίβεται εξαιτίας του γεγονότος, αλλά εξαιτίας των ερμηνειών του για το γεγονός.