Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζόζεφ Στίγκλιτζ και πολέμιος των πρακτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δήλωσε, κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικής ημερίδας που διοργάνωσε το Ευρωκοινοβούλιο με θέμα την οικονομία και τις πολιτικές (PROGRESSIVE ECONOMIC FORUM 2014), ότι “σε ένα μόνο λεωφορείο μπορούν να χωρέσουν οι πλούσιοι του κόσμου, η περιουσία των οποίων είναι οι περιουσία των φτωχών χωρών του πλανήτη, μαζί”. Επίσης, τόνισε ότι πρέπει να επαναπροσδιοριστεί το τί σημαίνει επιτυχημένη οικονομία, τονίζοντας ότι το ΑΕΠ δεν είναι καλό εργαλείο και ανέφερε ότι η παγκόσμια οικονομία ήταν “άρρωστη” και πριν το 2008. “Η ανισότητα υπονομεύει τη δημοκρατία μας, διαιρεί την κοινωνία μας και αποδυναμώνει την οικονομία μας”, υπογράμμισε, αφού πρώτα αναφέρθηκε το ΔΝΤ. Ο κ. Στίγκιτζ καταχειροκροτήθηκε όταν είπε τη φράση: Ένας άνθρωπος, μία φήφος, όχι ένα δολάριο η ψήφος...”.
Στην ίδια ημερίδα έλαβε μέρος και υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν Μάλτιν Σουλτς, ο οποίος κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος και τόνισε ότι ο σκοπός των πολιτικών είναι να κάνουν ευτυχισμένους του πολίτες... και η λιτότητα δεν τους κάνει. Επίσης, έδωσε και ένα σημαντικό στοιχείο ότι η φοροδιαφυγή κοστίζει 1 τρισ. ευρώ το χρόνο στην Ευρώπη, δηλαδή 2.000 σε κάθε πολίτη.
Οι παραπάνω δηλώσεις έγιναν η αφορμή να δούμε πως μοιράζεται ο πλούτος. Η περιουσία του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ανέρχεται σε 110 τρισεκατομμύρια δολάρια!
Είναι τραγικό το πόσο μεγάλη είναι η ανισότητα, καθώς στον 21ο αιώνα , το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού – 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι – να υποτάσσονται από μια μικρή ελίτ των οποίων ο αριθμός χωράει άνετα σε ένα διώροφο λεωφορείο....
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζα Ελλάδος, το ποσοστό πληθυσμού της Ελλάδος που βρίσκονται είτε σε κίνδυνο φτώχειας είτε σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού (ζει με υλικές στερήσεις ή νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας) ήταν το 2012 34,6% (3.795.100 άτομα) και είναι υψηλότερο από την ΕΕ-28 (25,1%) με εξαίρεση την Βουλγαρία (49,3%), την Ρουμανία (41,7%) και την Λετονία (36,6%).
Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε τα τρία πρώτα της κρίσης κατά 25,4%
Γράφει η Ελένη Στεργίου
ΠΗΓΗ: newmoney
