Από την αρχή της σύστασης της Ένωσης βασικό μέλημα αποτελούσε και αποτελεί η ελεύθερη μετακίνηση αγαθών, κεφαλαίων και ανθρώπων. Δεν ‘’στάθηκε’’ όμως μόνο σε αυτό. Στα πλαίσια του πολυπολιτισμικού πλουραλισμού, της πολυγλωσσίας, του σεβασμού στον συν-άνθρωπο, και της διαφορετικότητας, προχώρησε σε μία σειρά Συμβουλίων, Συνθηκών, Συστάσεων και Οδηγιών για την εύρυθμη λειτουργία μέσω της διαφύλαξης της πολυχρωμίας και της ετερότητας όχι μόνο των ευρωπαίων πολιτών αλλά και όλων των πληθυσμών που εμφανίστηκαν και εμφανίζονται στους κόλπους της, ιδιαίτερα τώρα μετά την δημογραφική «έκρηξη» που έχει προκαλέσει η προσφυγική κρίση.
Έχοντας συνειδητοποιήσει το πρόβλημα, διαπιστώνει μέσα από την συμβίωση με τους διαφορετικούς πολιτισμούς ότι δημιουργούνται διαφορετικές ανάγκες και διαμορφώνονται σταδιακά και νέες ηθικές αξίες στους πολίτες. Για να μπορέσει να επιτύχει τον συγκερασμό αυτής την πολυμορφίας σε όλα τα επίπεδα όπως το κοινωνικό, το θρησκευτικό και το γλωσσικό, ώστε να υπάρξει μία συνύπαρξη χωρίς εντάσεις, ενθαρρύνει εκπαιδευτικές πολιτικές που σέβονται και ενισχύουν αρχικά τη γλωσσομάθεια των πολιτών, τη μεταξύ τους σύμπραξη και προωθούν την ευγενή αλληλεπίδραση και φιλαλληλία ενώ παράλληλα διευκολύνουν και την κινητικότητα των πολιτών. Γνωρίζει ποιος παράγοντας μπορεί να οδηγήσει ως προς αυτή την κατεύθυνση. Και δεν είναι άλλος από την εκπαίδευση.
Δια μέσου της εκπαίδευσης θα μπορέσουμε να αναδείξουμε τις δυνατότητες εξέλιξης της κοινωνίας προάγοντας ίσες πρακτικές αλληλεπίδρασης μεταξύ τόσο της ταυτότητας όσο και της ετερότητας. Η Ελλάδα ως ενεργό κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, επιδιώκει από την πρώτη στιγμή την εναρμόνιση με τις συστάσεις της σε θεωρητικό επίπεδο μέσω θέσπισης Νόμων, Προεδρικών Διαταγμάτων και Εγκυκλίων αλλά και σε ένα περισσότερο πρακτικό μέσω της διαμόρφωσης των απαραίτητων παιδαγωγικών προϋποθέσεων που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη ποιοτικών διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ όλων των μαθητών στο πλαίσιο της συνεργατικής μάθησης.
Προτεραιότητα λοιπόν της ελληνικής και ευρύτερης ευρωπαϊκής εκπαίδευσης πρέπει να θεωρηθεί η ομαλή ένταξη των μεταναστευτικών πληθυσμών στις χώρες που τους υποδέχονται, με σημείο εκκίνησης τα παιδιά που θα μεγαλώσουν και θα μορφωθούν σε αυτές. Η παιδεία που θα λάβουν, είναι καταλύτης για την μετέπειτα πορεία τους ως πολίτες, ως μελλοντικοί πολίτες, οι οποίοι είτε θα ενταχθούν στις κοινωνίες και θα νιώθουν τη χώρα υποδοχής ως νέα πατρίδα, είτε θα απομονωθούν και θα αποτελέσουν κίνδυνο για αυτές.
‘’Με αφορμή τη Λέσβο… (2015-2017).’’
«Δεν πιστεύω στη φιλανθρωπία, αλλά στην αλληλεγγύη.
Η πρώτη είναι καθετοποιημένη – πηγαίνει από ψηλά προς χαμηλά.
Η δεύτερη είναι οριζόντια.
Σέβεται τον άλλο άνθρωπο.
Και μας θυμίζει πως έχουμε πολλά να μάθουμε από τους άλλους.
Να μάθουμε πως…
Εγώ είμαι ένα άλλο Εσύ»
(Εντουάρντο Γκαλεάνο)
Λευτέρης Μαργαρίτης - Aπόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
