Η Ισλανδία είναι ένα ηφαιστειακό νησί στον Βόρειο Ατλαντικό. Επειδή έχει δημιουργηθεί από ηφαιστειακό βράχο, έχει πολλές παραλίες που αντικατοπτρίζουν το χρώμα του βράχου από τον οποίο προέρχονται.

Η παραλία Jokulsarlon στην ομώνυμη λιμνοθάλασσα έχει μαύρη άμμο, η οποία είναι στην πραγματικότητα αυτό που έχει απομείνει από τα ηφαιστειακά πετρώματα, κονιορτοποιημένη κάτω από το τεράστιο βάρος του παγετώνα Breioamerkurjokull, και είναι γεμάτη με μεγάλα κομμάτια διαφανούς πάγου.

Κοιτάξτε αυτό τον μικρό χρυσό πίθηκο, με το μπλε πρόσωπο, που αγκαλιάζει τη μητέρα του, δείχνοντας τη μεγάλη του έκπληξη μπροστά στις χιονονιφάδες, τις οποίες βλέπει για πρώτη φορά!

Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω

ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα

όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.

Καλός μαθητής είναι αυτός που τα καταφέρνει με το σχολείο και τα μαθήματα αλλά όχι σε βάρος της προσωπικής του ευτυχίας, όταν δηλαδή υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις σχολικές επιδόσεις αλλά και την ευχαρίστηση, το παιχνίδι, την παρέα με συνομηλίκους, την τεμπελιά και το χασομέρι, απαραίτητο συστατικό ιδιαίτερα της εφηβικής ηλικίας.

Πριν από 20 χρόνια, δύο οικολόγοι που αγωνίζονταν για τη διατήρηση των τροπικών οικοσυστημάτων της Κόστα Ρίκα έπεισαν έναν μεγάλο παραγωγό χυμού πορτοκαλιού να δωρίσει μέρος της δασικής γης του σε ένα εθνικό πάρκο σε αντάλλαγμα του δικαιώματος να ρίχνει εκεί τεράστιες ποσότητες φλούδων πορτοκαλιού. Κανείς δεν είχε ιδέα τι θα γινόταν...

Κάθεται στον κήπο της πολυκατοικίας, πάνω σε ένα φουσκωμένο χελωνάκι που εκτελεί χρέη σωσιβίου.

Κουνιέται μπρος-πίσω και φωνάζει «πλοθοχήηη, έλχονται τα κύματααα».

Τριγύρω της βλέπω χώμα και λιγοστά, διψασμένα δέντρα.

Χαράς ευαγγέλια για όσους δεν πορεύονται στη ζωή ακριβώς «με το ‘σεις και με το σας» και προτιμούν την ευθεία, κάποτε και την ελαφρώς απότομη προσέγγιση στις σχέσεις τους, φιλικές, επαγγελματικές, προσωπικές.

Κι αυτό, γιατί σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Κεντ, το να φέρεται κανείς αλτρουιστικά ή με υπερβολική καλοσύνη και κατανόηση μπορεί να δημιουργήσει και όχι να λύσει προβλήματα, ειδικά στο επαγγελματικό πεδίο.

Έχασε τα φτερά του, αλλά απέκτησε νέα ζωή ως εντυπωσιακός ξενώνας, σε ανακαινισμένο ελαιοτριβείο, που έγινε το κυρίως σπίτι, στην περιοχή του Σάφολκ (Suffolk), στην Αγγλία.

Η μεταμόρφωση του ανεμόμυλου είναι έργο του στούντιο Beech Architects, που χρησιμοποίησε πάνω από 200 πλάκες ψευδαργύρου και ξύλο, για το «ρετιρέ» και τη σκεπή του.

Εγώ, όταν μεγαλώσω

θα γίνω Σεπτέμβριος έλεγε ο Αύγουστος.

Έβρεξε δω λιγάκι.

Οι πνευματικές μας δυνατότητες θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από αυτό που είμαστε ως ο εαυτός μας. Από υλική άποψη, ο καθένας από εμάς είναι ένα σύστημα, κλειδωμένο σε μία συνεχή εναλλαγή και ενέργειας με το ευρύτερο σύστημα της γης.