Προσοχή! Μαμάδες υπεράνω πάσης υποψίας κρύβονται ανάμεσα μας, έτοιμες να εκτοξεύσουν το δηλητήριό τους σε όποιον σταθεί στο δρόμο τους!

Πρόκειται για μαμάδες που φαινομενικά νοιάζονται για το παιδί τους, στην πραγματικότητα όμως το χρησιμοποιούν για να αναδείξουν τον εαυτό τους!

Είναι οι μαμάδες που φωνάζουν «Δοξάστε με!», αλλά το κάνουν με τρόπο που δύσκολα κανείς το αντιλαμβάνεται.

Η επαγγελματική του ταυτότητα είναι γνωστή: παιδοψυχίατρος–ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής, Διδάκτωρ του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, ιδρυτής, μαζί με τη σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη, του θεραπευτικού και εκπαιδευτικού ινστιτούτου «Αντίστιξη».

Άνοιξη παρά τέταρτο! Δύο νέοι κοιτάζονται στα μάτια

και κανείς τους δεν κατεβάζει τα βλέφαρα.

Να ‘στε ειλικρινείς: δεν σας πέρασε ποτέ άπ’ τον νου να θέλετε να δείτε τον εαυτό σας να ζει.

Ωραία έκπληξη γεμάτη μυστήριο, κάπου κοντά στην Αλυκή.

Ήταν πριν περίπου ένα μήνα, όταν στη σελίδα της Ευτυχίας Γιαννάκη στο Facebook είδα μια εικόνα που με έκανε να θέλω να κλείσω εισιτήρια για Πάρο. Δεν είχε ούτε θάλασσα, ούτε ηλιοβασίλεμα. Το βασικό της θέμα ήταν μια στάση ΚΤΕΛ που κάποιος είχε μετατρέψει σε βιβλιοθήκη.

Θες να δεις πώς είναι μια βιβλιοθήκη που ο κόσμος επισκέπτεται τόσο πολύ που την αφήνει με άδεια ράφια; Φύγαμε για την Oodi, στο Ελσίνκι της Φινλανδίας.

Η συγκεκριμένη δημόσια βιβλιοθήκη εγκαινιάστηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2018, και βρίσκεται στο Töölönlahti. Κόστισε 98 εκατ. ευρώ και ανατέθηκε σε αρχιτεκτονικό γραφείο μετά από διαγωνισμό που συμμετείχαν δεκάδες εταιρείες.

Τις νύχτες τρίζουν τα έπιπλα.

Κάπου στάζει απ’ τη σωλήνα.

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης είναι καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο ΜΙΤ. Είναι απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, έκανε διδακτορικό στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Microsoft.

Η έρευνά του επικεντρώνεται στη θεωρητική πληροφορική και τη διεπαφή της με τα οικονομικά, τη στατιστική και την τεχνητή νοημοσύνη.

O πιο πρόσφατος κόμματος που κουνιέται πάνω

από το μαξιλάρι μου φωτίζεται

μες στην αχλή του αλκοόλ από τη λάμπα του παραθύρου.

Βάζω τον εαυτό μου σε θέση μαθητή, δεύτερη ώρα, γλώσσα. Η καθηγήτρια σηκώνεται στον πίνακα, παίρνει τη λευκή κιμωλία και γράφει με τεράστια γράμματα: «Τι σημαίνει έρωτας;» και συνεχίζει λέγοντας: Γράψτε ένα μικρό κείμενο με την άποψη σας για το παραπάνω θέμα.

Στην προκειμένη περίπτωση, γράφω ως ενήλικος, σκεπτόμενος σαν παιδί.