Οι ταξιδιώτες αυτοί ήταν γνωστοί σαν "overlanders" και ήταν κυρίως νέοι Ευρωπαίοι, Βορειοαμερικανοί και Αυστραλοί που αναζητούσαν εναλλακτικές μορφές τουρισμού και οι οποίοι ταξίδευαν όσο το δυνατόν φθηνότερα.
Από τα τέλη του 1950 έως το 1970, δημιουργούσαν δίκτυα με άλλους τυχοδιώκτες και χίπις που διέσχίζαν τις διαδρομές αυτές με λεωφορείο, τρένο ή ώτο στοπ. Υπήρχαν και οι overlanders που είχαν επιλέξει τον δικό τους τρόπο σ αυτές τις διαδρομές με μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, VW βαν και μοτοσικλέτες, πολλά από τα οποία ποτέ δεν θα κατάφερναν να επιστρέψουν πίσω.
Προσπαθώντας να ανακαλύψω αυτήν τη χαμένη και ξεχασμένη εποχή των περιπετειωδών αυτών ταξίδιών, άρχισα να ψάχνω για φωτογραφίες και σκόνταψα επάνω στο Flickr που ήταν γεμάτο με παλιά στιγμιότυπα από τους βετεράνους της διαδρομής.
Sandy και Iris, ένα ζευγάρι Άγγλων, στην Ινδία με μια μοτοσικλέτα BMW
Rameswaram, Ινδία, 1969. Οι Αυστραλοί Bruce Thomas και Stuart Harper αγόρασαν ένα Fiat 600 Multipla του 1961 για $ 175 (ίσως και 2.000 δολάρια σήμερα) για τις διαδρομές τους (δείτε το πλήρες album εδώ). Στη φωτογραφία στο Rameswaram, 1969 (c) Bruce Thomas
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όλο και περισσότεροι μαθητές σε κατάσταση φυγής και hippies αναζητήσεις και φώτισης (όπως και αναζήτηση περιπέτειας), άρχισαν να πωλούν τις συλλογές δίσκων τους και να μαζεύυουν χρήματα για το ταξίδι της ζωής τους στη "μυστικιστική ανατολή".
Το ταξίδι των Beatles στην Ινδία το 1968 είχε μεγάλη δημοσιότητα, και αν και χωρίς internet ή οδηγούς Lonely Planet, οι τουριστικοί πράκτορες το διαφήμιζαν στον underground τύπο και στα μουσικά περιοδικά.
Rajasthan, Ινδία, 1969. Οι overlanders με το Fiat συναντήθηκαν στις σπηλιές Ellora με τους Sandy και Iris και αποφασίζουν να ταξιδέψουν μαζί. Στη φωτογραφία είναι στο Rajasthan, Ινδία (c) Bruce Thomas
Jerash, Jordan, 1966 (c) East Med Wanderer
Φορτώνοντας το αυτοκίνητο σε ένα μικρό πλοίο, στο TSS Irwin Talaimannar, στη Σρι Λάνκα, το 1969, που θα διασχίσει το στενό στενό Palk στην Ινδία (c) Bruce Thomas
Κατμαντού, 1969, (c) Bruce Thomas
Image (c) DeeAtlas
Οι Overlanders δεν έψαχναν πολυτελεια στη διαμονή... με χρήματα ή χωρίς, ο στόχος ήταν να ζήσουν σαν τους ντόπιους. Οι Overlanders συχνά υιοθετούσαν το τοπικό στυλ ρούχων και περνούσαν πολύ περισσότερο χρόνο με τους ντόπιους παρά με τουρίστες από άλλα μέρη του κόσμου. Αλλά, φυσικά, ήταν επίσης εκεί για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Αυτό που καθόριζε την διαδρομή ήταν να οδηγηθούν στην μεγαλύτερη στον κόσμο παραγωγή χασίς.
(c) Bruce Barrett
(c) DeeAtlas
Εκεί που οι ευρωπαϊκές σιδηροδρομικές γραμμές σταματούσαν στην Τουρκία, το ταξίδι άρχιζε ουσιαστικά.
Οι Overlanders μπορούσαν να κινηθούν με φτηνές τοπικές συγκοινωνίες από την Κωνσταντινούπολη ή με τα βαν άλλων δυτικών περιηγητών. Αυτό συνήθως γινόταν στο περίφημο σημείο συνάντησης των hippies στην Κωνσταντινούπολη, το Pudding Shop, το ψευδώνυμο του Lale Restaurant που σέρβίρε φθηνή, αλλά εξαιρετική τουρκική πουτίγκα. Ήταν το μόνο μέρος στην πόλη όπου μπορούσες να πάρεις τουριστικές πληροφορίες σχετικά με τη μεταφορά προς την Ασία και ήταν άμεσα διαθέσιμες.
Οι ιδιοκτήτες είχαν κρεμάσει ένα πίνακα ανακοινώσεων που χρησιμοποιήθηκε από πολλούς overlanders της δεκαετίας του 1960 και του 70 για να επικοινωνούν με τους φίλους τους και να αναρτούν γράμματα αγάπης για τους ταξιδιώτες που είχαν γνωρίσει. Το εστιατόριο υπάρχει και σήμερα και μερικά από αυτά τα μηνύματα είναι ακόμα στον πίνακα, ως φόρο τιμής στην πλούσια ιστορία των ταξιδιωτών. Ωστόσο, οι χίπις που είχαν πέρασει από εκεί σαράντα χρόνια πριν, λένε ότι το εστιατόριο τώρα έχει δυστυχώς χάσει μεγάλο μέρος από τον αρχικό του χαρακτήρα.
Μερικές διαδρομές περνούσαν από το Λίβανο, τον κυριότερο παραγωγό χασίς στη τη Μέση Ανατολή για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Επόμενο βήμα το Ιράν, μια κοσμική χώρα τότε που διοικούταν από τον Σάχη και το Αφγανιστάν, ο τελικός προορισμός της διαδρομής των hippies, μια χώρα όπου οι ξένοι ήταν πολύ ευπρόσδεκτοι και όπου ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έκανε χρήση χασίς. Το Κασμίρ, το Πακιστάν και η Βόρεια Ινδία ήταν επίσης δημοφιλείς στάσεις για τους ενθουσιώδεις καπνιστές κάνναβης.
Ταξιδιώτες σε έναν Αφγανικό κατάλυμα στο Bandamir, 1968 (c) Curt Gibbs
Δυτικός ταξιδιωτικός πράκτορας στο Κατμαντού διαφημίζει την Trans-Asian Shuttle στο πίσω μέρος του κεντητού του πουκάμισου (c) Rocket Jon
Ένα κορίτσι στην παραλία στη Calangute και μια ντόπια γυναίκα που αποξηραίνει ψάρια στην άμμο και κάνει διάλειμμα, 1972 (c) Bo Kage Carlson
Ένα κορίτσι κουβεντιάζει με τους ντόπιους ψαράδες (c) Bo Kage Carlson
Σύνορα Συρίας Λιβάνου, 1966 (c) East Med Wanderer
(c) Rob SMIFF
Ενώ μερικοί overlanders φημολογείται ότι έίχαν κάνει τη διαδρομή από τη Δαμασκό στο Νέο Δελχί με 6 $, άλλοι είχαν ξεμείνει από χρήματα, είχαν μπλέξει και είχαν μπει φυλακή, ή ακόμα χειρότερα, είχαν γυρίσει πίσω με χρήματα από τους γονείς τους! Κάποιοι λίγοι αποφασισμένοι, είχαν βρει τρόπους για να στηρίξουν τον εαυτό τους και εξακολουθούν να ζουν εκεί σήμερα, κυρίως στην Ινδία.
Ώτοστοπ από την Τεχεράνη στην Τουρκία (c) Dimayon
Όμως στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήρθε το τέλος για τους overlanders. Το 1979 ήταν το έτος που η Ρωσία εισέβαλε στο Αφγανιστάν, βυθίζοντας τη χώρα σε χρόνια ένοπλης σύγκρουσης, ενώ στο γειτονικό Ιράν, είχαμε την ανατροπή του Σάχη με 52 Αμερικανους διπλωμάτες και πολίτες ομήρους στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη.
Σήμερα, όλο αυτό για τους δυτικούς σε χώρες όπως το Αφγανιστάν και η Τεχεράνη είναι κάτι πολύ δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Η χερσαία διαφρομή των hippieς είναι χαμένη, αλλά ελπίζω όχι για πάντα ...
Επιμέλεια Ελένη Λαυρεντάκη
Πηγή: messynessychic.com
