Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Οχυρού Λαραμί, που υπογράφηκε το 1851, οι τεράστιες εκτάσεις ανάμεσα στον ποταμό Αρκάνσας και στα Βραχώδη Όρη, ανήκαν στις ινδιάνικες φυλές των Σεγέν και Αραπάχο.

Το 1858, όμως, οι περιοχές των Ινδιάνων πλημμύρισαν με «χλωμά πρόσωπα», που έψαχναν για χρυσό. Έτσι, το 1861, υπογράφηκε καινούργια συνθήκη, που μείωνε σημαντικά την έκταση των ινδιάνικων περιοχών. Οι Ινδιάνοι αποδέχτηκαν τη συνθήκη χωρίς αντιδράσεις, επιθυμώντας πάνω απ' όλα να ζήσουν ειρηνικά.

Μόνο μια ομάδα πολεμιστών, οι «Στρατιώτες Σκύλοι», αντιτάχθηκαν στη συνθήκη και συνέχισαν να κυνηγούν στις περιοχές που είχαν περάσει στην κυριαρχία των λευκών.

Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, είχε εγκατασταθεί εκεί η Πολιτοφυλακή του Κολοράντο, με τον συνταγματάρχη Τζον Τσίβινγκτον. Από τον Απρίλιο του 1864, ο Τσίβινγκτον ξεκίνησε έναν ανεπίσημο πόλεμο με τους ατίθασους Ινδιάνους.

Ήταν αποφασισμένος να εξολοθρεύσει και τον τελευταίο Ινδιάνο της περιοχής: «Κατάρα σε όποιον υποστηρίζει τους Ινδιάνους. Έχω έρθει να σκοτώσω Ινδιάνους και θα το κάνω με όποιον τρόπο μπορώ. Σκοτώστε τους και πάρτε τα σκαλπ σε μικρούς και μεγάλους, γιατί οι κόνιδες γίνονται ψείρες».

Τον προσέγγισαν ορισμένες ομάδες Σεγέν και Αραπάχο, ζητώντας ειρήνη και προστασία από τις διαμάχες. Ο Τσίβινκγτον τους ξεγέλασε, όταν τους διαβεβαίωσε ότι βρίσκονταν υπό την προστασία της πολιτοφυλακής και τους είπε να κατασκηνώσουν στα ανατολικά του οχυρού Λιόν, στην περιοχή Σαντ Κρικ.

Ο Συνταγματάρχης Τζον Τσίβινγκτον.

Η σφαγή

Όταν οι Ινδιάνοι πείστηκαν, ο Τσίβινγκτον διέταξε τους 700 άντρες που διοικούσε, να επιτεθούν στην κατασκήνωση στο Σαντ Κρικ. Ήταν 29 Νοεμβρίου του 1864.

Το προηγούμενο βράδυ, η στρατιά του Τσίβινγκτον γλεντούσε, αναμένοντας την νίκη της εναντίον των φιλήσυχων Σεγέν. Γνώριζαν πολύ καλά, ότι οι μόνοι αντίπαλοί τους στην περιοχή, η πολεμική ομάδα των "Στρατιωτών Σκύλων", δεν είχε καμία σχέση, με τους ανθρώπους που θα έβρισκαν στην κατασκήνωση.

Διαπίστωσαν μάλιστα, λίγο πριν την επίθεσή τους, ότι οι πιο νέοι και μάχιμοι άντρες της φυλής έλειπαν για κυνήγι, γιατί είχαν εμπιστευτεί τον συνταγματάρχη, όταν τους υποσχόταν ότι θα τους προστάτευε. Όσοι είχαν απομείνει, ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, ήταν τελείως απροστάτευτοι.

Η "γενναία" πολιτοφυλακή του Κολοράντο δεν τους λυπήθηκε καθόλου. Οι 700 άνδρες του Τσίβινγκτον χίμηξαν στην κατασκήνωση με λύσσα και σάρωσαν ότι βρέθηκε στον διάβα τους.

Δε σταμάτησαν, ούτε όταν οι Ινδιάνοι σήκωσαν λευκή σημαία, σε ένδειξη υποταγής.

Η συνέχεια εδώ

Πηγή: mixanitouxronou.gr