Ως νεαρός, δούλευε στη φάρμα του πατέρα του. Τις ελεύθερες ώρες του, τις αφιέρωνε στο αγαπημένο του όργανο. Το βιολί. Δεν ήξερε όμως ότι, αυτό το όργανο θα καθόριζε ένα μεγάλο και εφιαλτικό κομμάτι της ζωής του.

Η απαγωγή

Το 1841, ο Σόλομον συνάντησε δύο άνδρες, στο χωριό Σαρατόγκα Σπρίνγκς της Νέας Υόρκης.

Του συστήθηκαν με ψεύτικα ονόματα. Ονομάζονταν Τζόζεφ Ράσελ και Αλεξάντερ Μέριλ.

Οι άνδρες είχαν ακούσει για τις εξαιρετικές δυνατότητες του νέγρου στο βιολί και έτσι του έκαναν μια ενδιαφέρουσα πρόταση.

Να δουλέψει ως μουσικός σε ένα τσίρκο.

Ο Νόρθαπ, που έδινε καθημερινά αγώνα για να θρέψει την οικογένειά του, δέχθηκε.

Τους ακολούθησε σε μια και μοναδική παράσταση, που έγινε στη Νέα Υόρκη.

Οι Ράσελ και Μέριλ του ζήτησαν να τους ακολουθήσει και στην Ουάσινγκτον για πολλές παραστάσεις, υποσχόμενοι στον Σόλομον υψηλά μεροκάματα.

Σε μια από τις στάσεις της παρέας σε ένα σαλούν, ο Νόρθαπ ήπιε ποτά που τον κέρασαν οι δύο άνδρες.

Το «κατάστημα σκλάβων» του Τζέιμς Μπιρτς.

Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να τον ναρκώσουν.

Όταν συνήλθε και άνοιξε τα μάτια του, ήταν αλυσοδεμένος σε ένα σκλαβοπάζαρο.

Κελιά, στα οποία έκλειναν τους σκλάβους, μέχρι να πωληθούν

Στον έμπορο σκλάβων, Τζέιμς Μπιρτς, που τον αγόρασε, φώναζε ότι ήταν ένας ελεύθερος πολίτης και θύμα απαγωγής.

Τότε δέχθηκε το πρώτο μαστίγωμα από τον «αφέντη» του.

Μετά την ελευθερία, ο Σόλομον έχασε το όνομά του, το οποίο έγινε Πλατ Χάμιλτον.

Με αυτό ταξίδεψε, με καράβι, τον Απρίλιο του 1841, από το λιμάνι του Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα.

Η συνέχεια εδώ

Πηγή: mixanitouxronou.gr