Τάκης Λάτας
Ο Τάκης Λάτας είναι δημοσιογράφος που έχει κουραστεί με τη δημοσιογραφία, σκιτσογράφος που έχει μπουχτίσει με τη σκιτσογραφία, φωτογράφος που ψιλοβαριέται πλέον να φωτογραφίζει, ζωγράφος που σπανίως έχει τέτοια διάθεση, μαραγκός αν και όταν πρέπει, εφευρέτης σε μια χώρα που δεν μπορεί ούτε θέλει να στηρίξει τη καινοτομία και ταξιδευτής που πια δεν έχει λεφτά για να ταξιδέψει. Τον αρρωσταίνουν οι συνέλληνες που ποτέ και για τίποτα δεν φταίνε οι ίδιοι για τα χάλια της χώρας (αλλά ούτε και για τα δικά τους!) και έχουν για όλα λύσεις και απαντήσεις, απαιτώντας επίδομα απλά γιατί μας κάνουν τη τιμή να αναπνέουν. Η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα σοβαρευτούμε είναι αρκετά ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσει να γράφει.
Τέσσερα χρόνια βυθισμένοι στην κρίση και υπάρχει ακόμα και τώρα μια λαϊκή άρνηση αποδοχής της δυσάρεστης αλήθειας. Μια ματιά στα κοινωνικά δίκτυα που αποτελούν καθρέφτη των τάσεων και αντιδράσεων του μέσου συμπολίτη μας, αποδεικνύει πως περισσότερο ασχολούμαστε με τη διαβόητη -και "καμένο" ως θέμα για τους έχοντες στοιχειώδη σοβαρότητα- προεκλογική δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου "λεφτά υπάρχουν" και πολύ λιγότερο με αναζήτηση των πραγματικών αιτίων της κατάστασης που βιώνουμε και των πιθανών λύσεων για έξοδο από αυτή.
Ένας Βρετανός περιηγητής του 19ου αιώνα είχε πει πως κάποιοι Έλληνες τον έβλεπαν σαν εξωγήινο και κάποιος μάλιστα ζήτησε να τον... αγγίξει. Τόσο αλλόκοτο ήταν το θέαμα ενός "ξένου". Έκτοτε κύλησαν πολλά πολλά χρόνια και -υποτίθεται πως- άλλαξαν τα πάντα. Τα πάντα; Όχι, ακριβώς.
