Καλησπέρα, Γιώργο Καμίνη. Περπατούσα χθες με τον Wes209 στην Αθήνα και παίζαμε. Μου λέει, «Σειρά σου τώρα. Πες μου ποια είναι η τελευταία μαλακία που θυμάσαι από το 2013».
Κι εγώ χτυπιόμουν και λέω "Καλά είσαι βλάκας, Skouliki Tom. Μαλακία δεν είπες, Wes209;". Λέω, «Αυτή η παπαριά άρθρο που αναδημοσίευσε το left.gr με τον τύπο που πήγε στο Golden Hall να αγοράσει 'κάτι σε Λένιν'. Είχε μέσα κάτι από σύνδρομο Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και κοριτσάκι με τα σπίρτα κι αυτά τα δύο δεμένα σε γραφή επιπέδου νηπιαγωγείου. Σου ξυπνούσε συναισθήματα, δεν λέω. Φονικά. Αλλά πάει στο διάολο, το παιδί έκανε μια απόπειρα να γράψει κάτι. Ο αρχισυντάκτης του left.gr τι σκεφτόταν; "Α, να ένα γαμάτο κείμενο! Πρέπει να το αναδημοσιεύσω οπωσδήποτε! Να 'χουν να με κοροϊδεύουν χρονιάρες μέρες!"»
Ο Wes209, αποσβολωμένος, σηκώνει τα χέρια ψηλά και μου λέει, "Με γάμησες. Έχασα. Το ανέβασες τόσο ψηλά που δε μπορώ, έχασα. Πάμε Κολοκοτρώνη να πάρουμε τίποτα να φάμε".
Πολύ συγκινήθηκα, πάρα πολύ, Γιώργο, με την ανάλυση της Athens Voice για το άρθρο, ειδικά εκεί που λέει ότι ο Βαγγέλης - ο συντάκτης του κειμένου για το Golden Hall - συναναστρέφεται μόνο με υπαλλήλους του εμπορικού κέντρου και ποτέ με άτομα του αριστερού και του αναρχικού χώρου που θέλουν να ξεσηκώσουν άτομα σαν τους υπαλλήλους - δηλαδή τον λαό - εναντίον της αστικής δημοκρατίας αλλά ο λαός προτιμάει το Golden Hall και τις Λευκές σου Νύχτες. Μπράβο Athens Voice που έβαλες και το λινκ του προσωπικού προφίλ του Βαγγέλη στο facebook. Αποδεικνύεις περίτρανα πόσο γαμημένη κιτρινοφριπρέζα είσαι.
Άσε με, Γιώργο, σου λέω, μεγάλο πρόβλημα εντόπισε ο αρθρογράφος της Athens Voice. Τα άτομα, λέει ο αρθρογράφος, που πάνε στα Golden Hall και τις Νύχτες σου είναι, λέει, περισσότερα από αυτά που δεν πάνε. Γιατί ξέρεις τι γίνεται, ε; Ο κόσμος έχει πολλά λεφτά. Μην ακούς αυτά που λένε μέχρι και στις τηλεοράσεις. Υπάρχει χρήμα, Γιώργο. Θέλουμε κι άλλες Νύχτες. Μπλε, κόκκινες, κίτρινες. Πού θα τα ξοδέψουμε όλα αυτά τα λεφτά, ρε Γιώργο;
Οπότε εκεί που προχωράμε με τον Wes209 στη Σταδίου και φτάνουμε στον περίβολο της Παλαιάς Βουλής, μου λέει ο Wes209 "Skouliki Tom, πάμε να μου δείξεις τα πλεκτά του Γιώργου. Να δω πώς γίνονται να πλέξω τίποτα για τη μάνα μου". Όπου πάμε, Γιώργο, και τι να δούμε; Ορίστε, δες και μόνος σου:
«Ιεροσυλία!», άρχισα να ουρλιάζω μέσ' την μέση της Σταδίου. «Αίσχος! Ποιος τόλμησε να τα βάλει με το Γιώργο τον Καμίνη; Μα με τον Γιώργο; Τον Καμίνη;»
«Σώπασε, Skouliki Tom και μην πολυδακρύζεις.», με σταμάτησε ο Wes209. «Δεν καταλαβαίνεις τι έχουμε εδώ; Έχουμε το σύμβολο της ορθόδοξης πίστης, το Θείο Βρέφος, σταυρωμένο σε κομμάτια πάνω στα Τίμια Ξύλα που έντυσε ο Γιώργος. Εικαστική παρέμβαση πάνω στην εικαστική παρέμβαση. Τι πιο προχώ; Έχουμε την πίστη του χριστιανού καρφωμένη πάνω στην παρεμβατικότητα του μέσου αστού. Και ξέρεις γιατί; Γιατί η πίστη δεν χωράει σε γλυκούλες ιστορίες γεμάτες δικαιοσύνη, αλληλεγγύη για τον αδύνατο, αντίσταση στον δυνατό και τα στερεότυπα. Όχι. Πίστη πλέον, είναι η ιδιοκτησία. Είναι η ιδέα ότι τα πάντα μας ανήκουν και στα πάντα μπορούμε να παρεμβαίνουμε. Πίστη είναι η απουσία οτιδήποτε φυσικού. Η μετάλλαξή του σε τεχνητό, ή σε "δικό μας", μόνο και μόνο για να μην παρεκκλίνει από την συνολική "αισθητική". Πίστη είναι η παρεμβατικότητα. Σε όλα. Παρεμβαίνουμε παντού. Να σου θυμίσω, βρωμοσκούληκο, τον πρόεδρο της Nestle να δηλώνει, κάπου μέσα του Απρίλη, αν θυμάμαι καλά, ότι το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Παρενέβη και εκεί ο Άνθρωπος.
Πρόεδρος της Nestle και δέντρα, είναι αλήθεια ότι δεν έχουν και τόση μεγάλη σχέση, αλλά παραθέτω την προσωπική μου άποψη - μη με κοιτάς σα μαλάκας - και εγώ βλέπω τον ίδιο παρανομαστή σε αυτά. Έλλειψη μέτρου. Στη μία περίπτωση μικρός, στην άλλη κραυγαλέος "μεγαλεξανδρισμός". Μας ανήκουν όλα, τα θέλουμε όλα, μπορούμε να τα αποκτήσουμε όλα. Αν μου δινόταν η ευκαιρία να τους απαντήσω- που έμμεσα, μου δίνεται αυτή τη στιγμή μέσω του μπλογκ σας - θα ήθελα να γνωστοποιήσω, από τα βάθη της καρδιάς μου, ότι το μόνο που τους ανήκει, είναι οι σκέψεις τους και οι ιδέες τους. Και για να κλείσω, όσον αφορά τα δέντρα, αλλά και τα παγκάκια των στάσεων στα οποία επίσης έπλεξαν πουλοβεράκια, απλώς να αφήσω να αιωρείται το συμπέρασμα. Νοήμονα όντα σπατάλησαν ελεύθερο χρόνο για να ντύσουν δέντρα και παγκάκια. Εμπρός για μια politically correct επανάσταση. Ο Αγώνας θα κερδηθεί με τσάι φασκόμηλο».
Όπως καταλαβαίνεις, Γιώργο, πού όρεξη για φαγητό μετά από αυτά. Φάγαμε τη γλώσσα μας. Λένιν, Golden Hall, Athens Voice, πλεκτά, Χριστός. Ήταν πολλά όλα αυτά, Γιώργο! Πολύ δύσκολα για το μυαλό μας! Πού να καταλάβουμε!
Σου στέλνω αυτό το κείμενο, Γιώργο Καμίνη, μήπως καταλάβεις. Περιμένω το σχόλιό σου. Αύριο, μεθαύριο, όταν πάρεις πούλο από τον Δήμο. Με την ησυχία σου. Εμείς εδώ είμαστε. Εσύ δεν θα 'σαι.
by Wes209 & To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Εναλλακτικοί τίτλοι για το κείμενό μας, "Επιστολή στον Γιώργο Καμίνη", "Ο Χριστός πάει παντού", "Βομβαρδισμός του Yarn Bombing", "Jesus Rot In Pieces", "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται").
(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Φαντάζομαι πως όλοι αυτοί που λύσσαξαν τις προάλλες για το πόσο γαμάτη ήταν η εικαστική παρέμβαση με τα ζιπουνάκια στα δέντρα και τα παγκάκια θα είναι τώρα έξαλλοι που κάποιος βεβήλωσε το εξαίσιο public art τους και ασχήμυνε το πανέμορφο κέντρο της Αθήνας. Γράψτε κανένα άρθρο, ρε παιδιά. Ξέρετε, από εκείνα τα λοβοτομημένα).
Η σελίδα μας είναι facebook.com/TheThreeMooges
