Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος. Έλαβα ένα πακέτο, συστημένο για ΕΜΕΝΑ. Χάρηκα γιατί νόμιζα πως ήταν από την Χατζηβασιλείου αλλά παπάρια.
Το άνοιξα και είδα πάνω-πάνω ένα σημείωμα που έγραφε: "Βάλε την μπλούζα στον κώλο σου, με πήρες στον λαιμό σου."
Μέσα υπήρχαν...αλλά καλύτερα να ξεκινήσω την ιστορία απ' την αρχή.
Τρεις μέρες πριν...
Ενώ έβλεπα σε κασέτα την περασμένη εκπομπή του Dancing With The Stars κι έκρινα αυστηρά τις ερασιτεχνικές επιδόσεις της Στικούδη στο τρίο, κάποιος έκρουσε την θύρα μου. Σηκώθηκα κι άνοιξα απορημένος για το ακατάλληλο της ώρας.
"Ναι;" ρώτησα πίσω από την πόρτα.
Δύσκολοι καιροί. Δεν ανοίγουμε σε όποιον κι όποιον.
"Αστυνομία. Ασφάλεια, Αντιτρομοκρατική, ΕΥΠ. Ανοίξτε κύριε Bert!"
"Έχετε ένταλμα;" είπα προσπαθώντας να κερδίσω λίγο χρόνο για να κατεβάσω την αφίσα του Λεβέντη από το καθιστικό.
"Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Θέλουμε τις σερλοκχολμσιακές σας ικανότητες."
"Και γιατί δεν το λέτε τόση ώρα; Θέλετε να βγω έξω να σας σπάσω στο ξύλο;" φώναξα ανακουφισμένος.
Τους άνοιξα και με ενημέρωσαν εκτενώς για το θέμα.
Κάποια γειτόνισσα της συνυφάδας του Δένδια, είχε πληροφορίες ότι η κυρά Κούλα από το ρετιρέ τής έκλεβε τα σεντόνια. Δύσκολη υπόθεση. Μέχρι να ανάψω και να ρουφήξω λίγες τζούρες από την πίπα μου, την είχα λύσει.
Φεύγοντας οι αστυνομικοί χαιρέτησαν τον Χριστόδουλο Ξηρό που εκείνη την ώρα ερχόταν για βεγγέρα στην σπηλιά μου.
"Που 'σαι μαν; Καλά εσένα δεν σε ψάχνουν;" είπα ενώ κάθισα μπροστά από τον "παγωμένο" κώλο της Στικούδη.
"Μην τα ψάχνεις" μου απάντησε. "Πάρε αυτό."
Ήταν ένα DVD.
"Είσαι πολύ μπροστά" του είπα κοιτάζοντας ντροπιασμένα το παλιό αλλά αθάνατο VCR μου.
"Τι είναι αυτό;" ρώτησα.
"Έχεις δει το Wall E.;" μου είπε.
"Όχι."
"Το V;"
"For Vendetta;"
Ο Χριστόδουλος αναστέναξε εκνευρισμένος.
"Πάρτο και δωσ'το σε ένα κανάλι." μου είπε συνωμοτικά.
"Γιατί κουλός είσαι;"
"Με ψάχνουν μωρέ μαλάκα! Και όπως και να έχει είναι πιο κουλ. Είναι μανιφέστο."
"Καλά, που ζεις;" είπα ξεσπώντας.
"Ανέβασέ το μόνος σου στο Youtube αλλά όχι από εδώ. Δεν θέλω να μου πρήζουν παπάρι μετά τα τσινάρια του Δένδια. Α, και που' σαι. Μα καλά είσαι σοβαρός; Φοράς κοστούμι και θες να δημοσιεύσεις μανιφέστο; Φάκιν άματσουρς. Πάρε και φόρα αυτό. Είναι μια παλιά μου μπλούζα της Μπάρτσα. Και τώρα άσε με έχω δουλειά."
Κι έτσι έφυγε. Εγώ γύρισα στη Στικούδη.
Δεν περίμενα ότι η κατάσταση θα έπαιρνε αυτή την τροπή.
Ειλικρινά τόσος ντόρος για το χορευτικό το θεώρησα του ματς.
Βέβαια, και το θέμα "Χριστόδουλος" είχε πάρει διαστάσεις.
Το παρακολουθούσα κι αυτό αναγκαστικά γιατί όλοι γι' αυτό μιλούσαν.
Έτσι, έρχομαι στο Σήμερα...
Το Σήμερα.
Στο πακετάκι ήταν η μπλουζίτσα μου που όλοι οι στυλίστες του διαδικτύου κατηγόρησαν, καθώς και μια φωτογραφία.
Αλλά δεν ήταν μια απλή φωτογραφία. Ήταν τυπωμένο print screen ενός facebook status που έκαιγε. Ήταν status-φωτιά.
To status του Χριστόδουλου Ξηρού. Με Άδωνι, Δένδια, Γιωτόπουλο και τις κλασικές Καμμενιές.
Το κατέβασε η Αντιτρομοκρατική λίγα λεπτά αφότου ανέβηκε. Ο Χριστόδουλος το έσωσε και μου το έστειλε για να το ξαναβγάλω στην δημοσιότητα. Έτρεξα στο πισάκι μου, το σκάναρα και το ανέβασα αμέσως στην σελιδούλα μας facebook.com/TheThreeMooges
Σε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, το facebook status φωτιά του Χριστόδουλου Ξηρού, μετά την "απόδρασή" του.
by The One Eyed Bert
(το παραπάνω κείμενο είναι φανταστικό με σκοπό τη σάτιρα)
