Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, στην Ελλάδα καταγράφεται το 4ο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παγκοσμίως, αν και, όπως επισημαίνεται, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, ώστε να φτάσουμε ακόμα υψηλότερα.
Συγεκριμένα, το 2013 το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα ξεπέρασε το 27,6%, ενώ το υπόλοιπο 72,4% δουλεύει πυρετωδώς στα σουβλατζίδικα και τις καφετέριες.
Το 27,6% είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί σε δυτική χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, αν και το αξιοσημείωτο σε αυτήν την είδηση είναι ότι υπάρχουν κάποιοι που μας θεωρούν ακόμα δυτική χώρα.
Παράλληλα, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ προβλέπει αναρρίχηση της ανεργίας στο 34% έως το 2016, αφού η ανάπτυξη στην Ελλάδα προχωράει τόσο γρήγορα που σύντομα δε θα χρειάζεται να δουλεύει κανείς. Θα έχουν όλοι σκλάβους.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το επίπεδο ανεργίας στους νέους έως 25 ετών έφτασε το 2013 στο 60,6% αλλά οι νέοι δεν πρέπει να απογοητεύονται, αφού έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να πιάσουν μια δουλίτσα σε ένα γραφειάκι και να ζήσουν σαν δούλοι μέχρι να πεθάνουν, όπως ακριβώς οι γονείς τους.
Οι διάφοροι αναλυτές αναφέρουν ότι τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες είναι πλέον υπαρξιακά κι αυτό είναι πολύ σωστό, αφού πριν την κρίση οι Έλληνες ήξεραν ακριβώς ποιοι είναι, δηλαδή αμόρφωτοι μπουζουκόβιοι με ύφος μαγκιάς-κλανιάς, αλλά τώρα που τα μπουζούκια τελείωσαν και συνειδητοποιούν ότι το κεφάλι τους είναι γεμάτο σκατά, ψάχνουν να βρουν τη χαμένη τους ταυτότητα. Το ύφος μαγκιάς-κλανιάς παραμένει.
Ακούω παντού να μιλάνε για σφυροκόπημα εργασιακών δικαιωμάτων, φορολογικό στραγγαλισμό και αποσάθρωση υποδομών - πολύ μου αρέσουν αυτές οι πομπώδεις εκφράσεις - αλλά δεν ακούω κανέναν να μιλάει για το καλό που έκανε η κρίση - και κατ' επέκταση η ανεργία - στην Ελλάδα.
Δεν πειράζει θα το πω εγώ. Το καλό, λοιπόν, που έκανε η κρίση στην Ελλάδα ήταν ότι ανάγκασε αρκετούς να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν ότι το σύστημα που συντηρούσαν τόσα χρόνια με την ψήφο και την αδιαφορία τους κατέρρευσε και έπεσε πάνω στα κεφάλια τους.
Αρκετοί σταμάτησαν να ασχολούνται με θέματα επιπέδου μεσημεριανών εκπομπών και θέλησαν να ψαχτούν λίγο παραπάνω για να καλύψουν τα πνευματικά κενά της εποχής των παχιών αγελάδων και να καταλάβουν τί στο διάολο συμβαίνει γύρω τους.
Υπάρχουν αρκετοί που κατάλαβαν ότι το τρίπτυχο "σουβλάκι, κλαρίνο και φρέντο καπουτσίνο" δεν οδηγεί πουθενά, αφού όσα μπουκάλια κι αν άνοιγαν στον Νότη για να νιώσουν Λάτσης, ξέρουν τώρα ότι Λάτσης δε θα γίνονταν ποτέ. Ο Λάτσης παρέμεινε Λάτσης κι αυτοί έμειναν με το μπουκάλι στο χέρι να πληρώνουν με τα λεφτά που δεν έχουν το SUV που πάρκαραν με τον αέρα εφοπλιστή στα μαγαζιά της παραλιακής.
Συνοπτικά, αρκετοί κατάλαβαν ότι δεν είναι απόγονοι του Λεωνίδα, ότι το ελληνικό DNA δεν είναι καταδικασμένο να κερδίζει, ότι οι μπάτσοι βασανίζουν, ότι οι πουτάνες δεν είναι οροθετικές, ότι οι μετανάστες δεν έρχονται να πάρουν τις δουλειές μας, ότι ο Λιακόπουλος είναι για τα σίδερα, ότι οι κουκουλοφόροι δεν είναι αναρχικοί, ότι η αστυνομία ψηφίζει Χρυσή Αυγή, ότι οι χρυσαυγίτες είναι δολοφόνοι, ότι οι Τούρκοι δε μας καίνε τα δάση, ότι πειράζει αν παίρνουν μίζες οι πολιτικοί, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι στο απυρόβλητο, ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητη δημοσιογραφία, ότι δεν υπάρχει Ελληνική Δικαιοσύνη και γενικά ότι η ζωή που ζούσαν ήταν μια ζωή του κώλου.
Λέω τόση ώρα "αρκετοί" γιατί οι πολλοί, οι περισσότεροι, εξαιτίας της κρίσης, έγιναν ακόμα χειρότεροι από όσο ήταν ξερνώντας κάθε κόμπλεξ και αδυναμία του λυπηρού εαυτού τους. Οι ρατσιστές έγιναν πωρωμένοι διώκτες μεταναστών, οι συνομωσιολόγοι έβγαλαν δελτίο κυκλοφορίας ψεκαστικών, οι ρουφιάνοι συνεργάστηκαν με το κράτος, οι μπάτσοι την είδαν ράμπο, οι σεξιστικές εικόνες βαφτίστηκαν γελοιογραφίες, οι παπάδες στήριξαν τους ναζί, οι μπατίρηδες φοβούνταν μήπως βγούμε από το ευρώ, ο πνευματικός κόσμος τάχθηκε με το πλευρό της εξουσίας, η αντιπληροφόρηση μετατράπηκε σε παραπληροφόρηση κι άλλα πολλά που δε χωράνε σε ένα μπλογκ.
Ήθελα να κάνω αυτό το κείμενο αισιόδοξο αλλά δεν τα κατάφερα. Επίσης ήθελα να γράψω περισσότερα για την ανεργία αλλά τελικά αποφάσισα να μην ξαναγράψω ποτέ για την ανεργία, αφού δεν υπάρχει τίποτα να γράψω.
Η ανεργία θα αυξάνεται συνεχώς γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας ούτε πρόκειται να υπάρξουν. Είναι αχρείαστες.
Οπότε χαρείτε το χρόνο που σας προσφέρει η ανεργία όσο καλύτερα μπορείτε και μην ανησυχείτε. Το κράτος δε θα σας αφήσει να πεθάνετε. Σας χρειάζεται. Για να ψηφίζετε.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Το μοναδικό τρίπτυχο που θέλουν να διέπει τη ζωή μας είναι τετράπτυχο. Αυτό που βολεύει την εξουσία. Δούλευε-Ψώνιζε-Κατανάλωνε-Ψόφα.)
Το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι το Τρίο Μούτζες και είναι στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges
