
Με αφορμή την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι, δίνουν και παίρνουν αυτές τις μέρες στον ελληνικό και ξένο τύπο τα δημοσιεύματα-καταγγελίες σχετικά με τον "νέο χιτλερισμό" που αναπτύσσεται στη Ρωσία. Είναι πολύ αστείο να μιλάς για χιτλερισμό στη χώρα που θυσίασε πάνω από 25 εκατομμύρια Σοβιετικούς πολίτες για να απαλλάξει την Ευρώπη από τον Χίτλερ και να μπορεί σήμερα να διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχει η ιστορία γυρίσματα.
Σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία κατηγορείται. Για πολλούς λόγους.
Κατηγορείται ότι πνίγει στο αίμα κάθε προσπάθεια διεκδίκησης δικαιωμάτων από τους ομοφυλόφιλους.
Κατηγορείται για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις ρωσικές φυλακές.
Κατηγορείται για την εξόντωση χιλιάδων αδέσποτων ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων.
Κατηγορείται για φακέλωμα μπλόγκερ και ανθρώπων που λένε ελεύθερα την άποψή τους στο διαδίκτυο.
Κατηγορείται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Για αυτά κι άλλα πολλά η Ρωσία κατηγορείται. Ή μάλλον καλύτερα, το απολυταρχικό καθεστώς Πούτιν κατηγορείται. Και δικαιολογημένα.
Ας φύγουμε τώρα από τη Ρωσία. Ας μεταφερθούμε λίγο νοτιότερα κι ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα είχε πολικό κλίμα κι αξιωνόταν με τα λεφτά που θα υπήρχαν να αναλάβει εκείνη του Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2014. Τί θα γράφανε τότε;
Πιθανότατα θα γράφανε για τα ανύπαρκτα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα, αφού απ' ό,τι φαίνεται οι απειλές αφορισμού βουλευτών είναι για τους κυβερνώντες ισχυρότερο επιχείρημα από τις αποφάσεις διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων.
Θα γράφανε για τις τραγικές συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές, αφού σε πάρα πολλές περιπτώσεις, εξαιτίας του υπερπληθυσμού στα σωφρονιστικά ιδρύματα, αναγκάζονται να μένουν 5-10 κρατούμενοι σε κελιά που προορίζονται για 2 άτομα.
Θα γράφανε για τα αδέσποτα που εξαφανίστηκαν με μαγικό τρόπο από τους δρόμους της Αθήνας, όπως έγινε λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών του 2004.
Θα γράφανε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη καταδίκασε τον Γέροντα Παστίτσιο σε 10 μήνες φυλάκισης επειδή βλασφημούσε τα θεία μέσω μιας σελίδας του facebook ή ότι το Μέγαρο Μαξίμου είχε πολεμήσει ανοιχτά τον Πιτσιρίκο επειδή ενοχλούσε τον Πρωθυπουργό.
Θα γράφανε για τις 480 ελληνικές υποθέσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τις εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας εναντίον της Ελλάδας σχετικά με τους βασανισμούς Ελλήνων πολιτών και μεταναστών από την Αστυνομία ή τα 136 περιστατικά τύπου Φαρμακονήσι που έχουν καταγραφεί επισήμως τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Για όλα αυτά και για άλλα πολλά θα γράφανε. Και δικαιολογημένα.
Tελικά απέχει η Ελλάδα από τη Ρωσία τόσο όσο θα ήθελαν μερικοί; Και απαντώ εγώ. Ναι, απέχει. Και πολύ μάλιστα. Είναι επικίνδυνο να εξισώνουμε τις δικτατορικές μεθόδους που εφαρμόζει ο Πούτιν στη Ρωσία με αυτό που καμιά φορά αποκαλούμε χούντα Σαμαρά στην Ελλάδα, γιατί τότε χάνεται κάθε μέτρο σύγκρισης και μπαίνουμε στη λογική της ισοπέδωσης.
Από την άλλη, παραδείγματα σαν τη Ρωσία μάς είναι χρήσιμα, ώστε να αναγνωρίσουμε ότι περιστατικά όπως τα παραπάνω που ανέφερα για την Ελλάδα αποτελούν προπομπούς μιας κατάστασης που μπορεί εύκολα να βρεθεί εκτός ελέγχου και να γίνουμε Ρωσία πριν καλά-καλά το καταλάβουμε. Οι ισορροπίες - αν υπάρχουν - είναι πολύ λεπτές.
Ευτυχώς, πάντως, δε γίναμε Ρωσία. Ακόμα. Έχουμε όμως όλο το χρόνο μπροστά μας για να γίνουμε. Έτσι κι αλλιώς, προς τα εκεί το πάμε. Τα σημάδια είναι πλέον πολύ έντονα για να θεωρούνται πρώιμα.
Προς το παρόν, υπάρχουν και χειρότερα. Όπως πάντα άλλωστε.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Ούτε που κατάλαβες πώς εγινες φασίστας.)
Κερδίστε εισιτήρια για το Σότσι στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges