Ελένη Λαυρεντάκη
Γεννήθηκα και ζω στην Κρήτη. Είμαι γραφίστας - τυπογράφος και τα τελευταία χρόνια διοχετεύω τις καλλιτεχνικές (και όχι μόνο) ανησυχίες μου στον Κλόουν.
Οι μαθητές ηλικίας έξι έως δεκαέξι ετών στη Δανία παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα ενσυναίσθησης.
Ως ενσυναίσθηση ορίζουμε την δεξιότητα να κατανοούμε τα συναισθήματα του άλλου: μπορούμε δηλαδή να δούμε τον κόσμο με τα μάτια του και σταματάμε να τον κρίνουμε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας.
Η αντιστροφή ρόλων μέσα στην πυρηνική οικογένεια και η ανάθεση ρόλου γονέα στο παιδί γονεοποιεί το παιδί και το εξαναγκάζει βάναυσα να απαρνηθεί την ηλικία του.
Μέσα σε πολλά βιβλία βρίσκει κανείς αναφορές για τα παιδικά χρόνια. Λένε λοιπόν πως τα παιδικά χρόνια είναι ανέμελα και ξέγνοιαστα σαν Καλοκαίρια. Λένε πως το να είσαι παιδί είναι το πιο ωραίο πράγμα και συστήνουν στα παιδιά να μην βιάζονται να μεγαλώσουν.
Το δικό του συγκλονιστικό μήνυμα για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν καθημερινά τα άτομα με αναπηρία και οι άνθρωποι που τα βοηθούν στις μετακινήσεις τους, στέλνει ο Θοδωρής Παπαδουλάκης.
Η καινούρια του ταινία, μικρού μήκους, έχει τίτλο «Ο Αδερφός μου», και δείχνει πόσο τελικά «φιλόξενες» είναι οι ελληνικές πόλεις για τα άτομα με αναπηρία.
Όταν πρόκειται να δαγκώσετε, να μασήσετε και να καταπιείτε οι επιλογές σας έχουν άμεσο και διαρκές αποτέλεσμα στο πιο δυνατό όργανο του σώματός σας: τον εγκέφαλό σας.
Ποιες λοιπόν τροφές σας προκαλούν κούραση μετά το γεύμα; Ή ανησυχία το βράδυ;
Η Βιρτζίνια Σατίρ θεωρείται "μητέρα" της Οικογενειακής- Συστημικής Θεραπείας. Κοινωνική λειτουργός, θεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια στο Ινστιτούτο Ψυχικών Ερευνών του Πάλο Άλτο και συγγραφέας, πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Διεθνούς Εταιρίας Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας, και ταξίδεψε σε πολλές χώρες, όπου δίδαξε και ίδρυσε αντίστοιχες εταιρίες.
Το "Matter of Heart" (1986) είναι ένα ντοκιμαντέρ για τον Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, με συνεντεύξεις ανθρώπων που τον γνώρισαν και αρχειακό κινηματογραφικό υλικό με τον ίδιο τον Γιουνγκ.
Όλοι μας βιώνουμε περιοδικά κάποιο επίπεδο άγχους, αλλά όταν τα συναισθήματα του φόβου και της ανησυχίας είναι αόριστα, συντριπτικά και επαναλαμβανόμενα και δεν συνδέονται άμεσα με στρεσογόνα γεγονότα, το άγχος μπορεί να μας ταλαιπωρεί, να μας κουράζει και να μας αφήνει με μία αίσθηση απελπισίας.
Ο Bibo είναι ένα παλιό ρομπότ που ζει τη ζωή του με βάση μια αυστηρή ρουτίνα, η οποία κατά κάποιο τρόπο του επιτρέπει να συνεχίσει να ζει. Η ύπαρξή του χαρακτηρίζεται από μικρά, απλά πράγματα που του δίνουν δύναμη και τροφοδοτούν την ψυχή του... Ο Bibo πουλά παγωτά και είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του επειδή είναι ακόμα σε θέση να κάνει ένα μικρό παιδάκι ευτυχισμένο.
Μ.: Ένας φόνος μ’ έχει κάνει να ανατριχιάσω όσο και η αυτοκτονία της Άννας Καρένινα. Τον περιγράφει ο Εμίλ Ζολά στο βιβλίο του Τερέζ Ρακέν, όπου ο Λοράν, ένας νέος άντρας, τα φτιάχνει με την Τερέζ και μαζί αποφασίζουν να σκοτώσουν τον άντρα της. Το σεξουαλικό πάθος κυριεύει τους ήρωες, τους διαλύει το νευρικό σύστημα και δεν ξέρουν πια τι κάνουν.