Γιατί ο κόσμος που οραματίζονται οι ρομαντικοί δεν είναι εφικτός

Γιατί ο κόσμος που οραματίζονται οι ρομαντικοί δεν είναι εφικτός

Τέλειο σύστημα, όπως το οραματίζονται κάποιοι ρομαντικοί (φαντασιόπληκτους τους λέω εγώ) που να μην υπάρχουνε αδικίες, να εκλείψουν οι φτωχοί, να μην υπάρχει κακία και ανταγωνισμός, γενικά να έχουνε όλοι χρήματα και όλοι να είναι ευτυχισμένοι, δεν μπορεί να υπάρξει, για τον λόγο ότι τα συστήματα τα διαχειρίζονται οι άνθρωποι.

Πώς μπορεί να διαχειριστεί 100% δίκαια ένα σύστημα ο άνθρωπος, ότι σύστημα και να είναι αυτό, που όταν βρίσκεται ανάμεσα σε μια διαμάχη, δεν ψάχνει να βρει ποιος έχει δίκιο, αλλά συναισθηματικά τάσσεται στην πλευρά του "δικού του" ανθρώπου και ας έχει άδικο;

Πώς μπορεί να διαχειριστεί 100% δίκαια ένα σύστημα ο άνθρωπος, ότι σύστημα και να είναι αυτό, όταν ένας Παναθηναϊκός και ένας Ολυμπιακός για μια αμφισβητούμενη φάση σε μεταξύ τους παιχνίδι, έχουνε εντελώς διαφορετική αντίληψη της φάσης, επηρεασμένοι από το συναίσθημα τους;

Πώς μπορεί να διαχειριστεί 100% δικαια ένα σύστημα ένας άνθρωπος, ότι σύστημα και να είναι αυτό, που πιστεύει ότι το παιδί του είναι το εξυπνότερο του κόσμου και η χώρα του η ομορφότερη και η καλύτερη του πλανήτη, επηρεασμένος από το συναίσθημα;

Καταλήγουμε λοιπόν, ότι δεν φταίνε τα συστήματα, αλλά ότι ο άνθρωπος δεν έχει φτάσει ακόμα στο επίπεδο να μπορεί η λογική και η αίσθηση του δικαίου, να επιβάλλονται στα συναισθήματα του, ώστε να μπορεί να  διαχειρίζεται τα συστήματα καλύτερα. Εάν παρατηρήσουμε όμως, όσο μεγαλώνει το μορφωτικό επίπεδο σε μια κοινωνία, τόσο καλύτερο γίνεται και το σύστημα τους και η γενική αίσθηση του δικαίου.

Οι χώρες που φημίζονται για το μέσο μορφωτικό τους επίπεδο και το εκπαιδευτικό τους σύστημα (βλέπε σκανδιναβικές χώρες), οι χώρες που οι πολίτες τους ασπάζονται με συντριπτική πλειοψηφία της τάξης του 80 και 90% την επιστημονική θεωρία του Δαρβίνου και όχι φίδια που μιλάνε, δεν είναι τυχαίο ότι έχουνε καλύτερη την αίσθηση δικαίου και έχουνε καλύτερο κράτος δικαίου, δεν είναι τυχαίο ότι τα συστήματα τους θεωρούνται από τα επιτυχημένα και ο μέσος πολίτης είναι ευχαριστημένος από αυτά.

Ο Βολταίρος είχε πει:  “Οι κατώτεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνο το συμφέρον τους, οι ανώτεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνο την δικαιοσύνη".

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο στοίχημα του ανθρώπου, να φτάσει σε τέτοιο σημείο, που να μπορεί να μην επηρεάζεται η κρίση του δικαίου και της ηθικής, από το συναίσθημα, στερεότυπα, έθιμα, παραδόσεις, τις φοβίες του και τις προκαταλήψεις του.

 

Βρείτε τον Κλόουν στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, εδώ