Ένας ορθολογιστής προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν παρανοϊκό κόσμο

Ένας ορθολογιστής προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν παρανοϊκό κόσμο

Έχετε σκεφθεί ποτέ πως βλέπει τον κόσμο γύρω του ένας ορθολογιστής;

Γνωρίζεις μια γυναίκα και αρχίζει αυτή, τι ζώδιο είσαι και άλλα τρελά αντιεπιστημονικά, σε ευνουχίζει, λες πάμε για άλλα. Πας με ένα φίλο στο γήπεδο και σου λέει έλα να αλλάξουμε θέση για γούρι, γιατί αυτό θα βοηθήσει την μεταγραφή των πέντε εκατομμυρίων ευρώ να βάλει γκολ. Πας στην θεία σου την Κατίνα και εκεί πάνω από το χωριάτικο παλιομοδίτικο τραπεζάκι με το σεμεδάκι στο σαλόνι, βλέπεις ένα μάτι ΝΑ, για να μην την ματιάζουν.

Γνωρίζεις την Σούλα και σου μιλάει για μετενσάρκωση και της λες, καλά ήσουν με τον Κίτσο αυτός σου αξίζει. Μετά συναντάς τον φίλο σου "Μένουμε Ευρώπη" έξαλλο, γιατί πάμε να μοιάσουμε λίγο στην Ευρώπη, να μην είναι υποχρεωτική η κατήχηση των θρησκευτικών στα σχολεια.

Μετά βρίσκεις τον Τσε Γκεβάρα, από μικρός είχε αυτό το παρατσούκλι, έχει εφτά ταξί που τα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί κάτι μετανάστες, αυτός τα λεφτά του στο εξωτερικό και θέλει ρήξη και δραχμή, γιατί δεν αντέχει την εκμετάλλευση των ανθρώπων από την κακή Ευρώπη.

Όταν έχει πρόβλημα η καρδια τους πάνε στον επιστήμονα καρδιολόγο, όταν έχει πρόβλημα ο πνεύμονας τους πάνε στον επιστήμονα πνευμονολόγο, όταν έχει πρόβλημα το μάτι τους πάνε στον επιστήμονα οφθαλμίατρο, αλλα όταν έχουν προσωπικά υπαρξιακά και αλλα προβλήματα με τον εαυτό τους, πάνε σε κάθε κομπογιαννίτη, αλλα αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι τον επιστήμονα, τον ψυχολόγο.

Έχεις τους άλλους να τσακώνονται για το ποιος είναι ο λογικός, αυτός που πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο να βρει 72 παρθένες, η αυτός που θα πάει να βρει συγγνείς και φίλους να παίζουν κάνα τάβλι μαζί, σαν τα παλιά καλά τα χρονια.

Συναντάς τυχαία την παιδική σου φίλη που γύριζε πορνό τα παλαιά ωραία χρόνια - και καλά έκανε κανένα πρόβλημα - αλλά μετά το ξέπλυμα της από τρεις καλούς γάμους, που την έκαναν από πορνοστάρ κυρία και ηλικιωμένη σήμερα, να σου κάνει μάθημα ηθικής γιατί είσαι άθεος.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ πριν δυο δεκαετίες περίπου, το πρώτο ατομικό μου στην ψυχανάλυση μέσα στο κλειστό του 18 ΑΝΩ (μονάδα απεξάρτησης) με τον προσωπικό μου επιστήμονα ψυχαναλυτή, όταν έθεσα θέμα μήπως τελικά είμαι τρελός γιατί αντιλαμβάνομαι εντελώς διαφορετικά τον κόσμο γύρω μου και πολύ σοβαρά είχα αρχίσει να πιστεύω ότι μπορεί και να είμαι τρελός και με εκείνο το αξέχαστο χαμόγελο του μου είπε, ότι δεν είμαι εγώ ο τρελός, απλά ζω σε μια τρελή ανορθολογική υποκριτική κοινωνία και θα πρέπει να βρω τρόπους και μεθόδους να επικοινωνώ για να επιβιώσω.

 

Facebook profile: Ο Κλόουν