Τώρα βέβαια αν τα πείτε ανάποδα, μεταξύ μας κιόλας, κανείς δεν θα σας πει τίποτα και λίγους θα νοιάξει, αλλά τα λέω που τα λέω, ας τα πείτε και εσείς σωστά αν ποτέ σας ρωτήσουν, να με κάνετε και μένα περήφανη.
Οι αυθεντικοί bohemians ήταν ταξιδιώτες και πρόσφυγες της κεντρικής Ευρώπης, δηλαδή οι "Gypsy People" (αν και σίγουρα από μέσα σας κάνατε την μετάφραση στα ελληνικά «γύφτοι» σας παρακαλώ μην κάνετε συνειρμούς από προσωπικές σας αναμνήσεις που να περιέχουν τις λέξεις πανηγύρι, καρπούζια, παλιατζής, κ.ά., γιατί θα μου μαγαρίσετε την ποιότητα του άρθρου, ευχαριστώ).
Το κίνημα bohemian λοιπόν, ξεκινά στη Γαλλία περίπου το 1850 κάτι, από τους καλλιτέχνες εκείνης της εποχής, ζωγράφους, ποιητές, συγγραφείς και γενικά τους ανθρώπους του πνεύματος. Μέχρι τότε ο καλλιτέχνης, θεωρούταν απλά κάποιος ταλαντούχος χειροτέχνης, αλλά μετά το κίνημα του ρομαντισμού, θέλησαν να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους, με μόνο στόχο τη φαντασία.
Ο κάθε καλλιτέχνης θεωρούταν ιδιαίτερος, με σκοπό να αναδείξει την προσωπικότητα και τη δημιουργικότητα του, μέσω του τρόπου ζωής και του ντυσίματος του. Ο καλλιτέχνης ο ίδιος, να είναι ένα έργο τέχνης. Επαναστάτησαν ενάντια στους αυστηρούς κοινωνικούς περιορισμούς της Βικτοριανής εποχής με τους κορσέδες και τα σκληρά ρούχα και υιοθέτησαν ένα στυλ επηρεασμένο από παλιότερα ενδύματα, με μεσαιωνικά και ανατολίτικα σχέδια, υφάσματα με κεντήματα, άνετες, φαρδιές γραμμές, πολλά κοσμήματα, καπέλα, φουλάρια και απαλά ατημέλητα μαλλιά.
HIPPIE STYLE
Μια πιο μοντέρνα εκδοχή του λοιπόν, είναι το Hippie style. Σαν ιδεολογία το bohemian επέζησε σιωπηλά μέσα στα χρόνια και μια παραλλαγή του βρήκε μεγάλη απήχηση την δεκαετία του 60.
Το μοτίβο για την εμφάνιση του θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν παρόμοιο. Η νεολαία ήθελε αλλάξει τα δεδομένα, να αφήσει το στίγμα της, πρεσβεύοντας μέσα σ' όλα παγκόσμια ειρήνη και τέλος των ρατσιστικών διακρίσεων.
Πάλι άνετα ρούχα παίρνουν την θέση των στενών, πιο επιτηδευμένων γραμμών που υπήρχαν μέχρι τότε (βλέπε το "New Look" του Christian Dior μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).
Παντελόνια καμπάνες, αέρινα μακριά φορέματα, ψυχεδελικά patterns, μαντήλια, λουλούδια στα μαλλιά και ξυπολησιά, ήταν τα χαρακτηριστικά των παιδιών των λουλουδιών.
BOHO CHIC
Και σαν αποτέλεσμα λοιπόν όλων αυτών, φτάσαμε στο new bohemian, το boho chic.
Την αρχή την έκανε η βασίλισσα Kate Moss (ποια άλλη;), την δεκαετία του 90, εγκαινιάζοντας το heroin chic, παίρνοντας στη συνέχεια τα σκήπτρα η μία και μοναδική, ανεπανάληπτη, σούπερ- ντούπερ Sienna Miller.
To 2004 με την εμφάνιση της στο Glastonlury Festival, έκανε το boho chic το απόλυτο trend, με μακριές φούστες, floral φορέματα, γούνες, φαρδιές πλεκτές ζακέτες, γιλέκα, κεντητά φορέματα, μεγάλες ζώνες με κεντητά ψεύτικα νομίσματα, cowboy μπότες, καπέλα και hobo τσάντες.
Την επόμενη χρονιά και ενώ στην Αγγλία το boho chic, μοιάζει να αρχίζει να ξεφουσκώνει, στην άλλη μεριά του ωκεανού, αναλαμβάνουν οι δίδυμες Olsen, με αρχηγό την Mary- Kate λανσάροντας το "homeless chic" (το look της άστεγης με λίγα λόγια).
Η βασίλισσα του layering, με σκισμένα jeans, φαρδιά πουλόβερ, μπότες, σαγιονάρες, φουλάρια, κασκόλ, oversize τσάντες και γυαλιά ηλίου, σε μερικές περιπτώσεις να μοιάζει πραγματικά με άστεγη, πιστή δηλαδή κατά μία έννοια στην καταγωγή του boho, στιγμάτισε κόσμο και κοσμάκι.
Επόμενη ambassador η Nicole Richie, που αυτή κι αν μας στιγμάτισε. Σαν boho chic πριγκίπισσα, με τα ξανθά μπουκλωτά μαλλάκια της, πλεξιδάκια, hippie headbands, αέρινα φορέματα, λευκά, φλοράλ, λαχούρια, vintage κοσμήματα, jean καμπάνες, από που να αρχίσω και που να τελειώσω δεν ξέρω. Που αντικειμενικά, δεν την συμπαθώ όσο τη Sienna (που την αγαπώ), αλλά για αυτό το πράγμα της σφίγγω το χέρι.
Τούτη τη στιγμή που μιλάμε, τρεις βασίλισσες του boho chic για μένα, είναι η σχεδιάστρια Isabel Marant, η τραγουδίστρια Florence Welch και η ηθοποιός Gillian Zinser, η καθεμία επηρεασμένη και από κάτι διαφορετικό.
Αν και ο ορισμός του bohemian δεν υφίσταται πια από τη στιγμή που έχει περάσει σε εμπορικό επίπεδο, κάτι τελείως αντίθετο με την αρχική του κουλτούρα, είναι ένα style με χαρακτήρα και ιδεολογία, που όπως δείχνει και η ιστορία, κοιμάται ελαφρά, μέχρι να βρει τον χώρο να ξαναγεννηθεί.
Πηγή: savoirville.gr
