Mία σύντομη ιστορία για τη μοναξιά που βιώνουν οι άνθρωποι, από την Καναδή καλλιτέχνη Laura Stewart. Ένας άνδρας ξυπνά κάθε πρωί και συμβιώνει με μια άμορφη, γκρι μάζα. Πώς είναι, άραγε, να ζεις έτσι;

Το “Blobby” έχει τιμηθεί με το βραβείο Best Academic Film, Montreal Stop Motion Film Festival 2014.

Αναμφίβολα, το σήμα κατατεθέν της Κόνιτσας είναι το ιστορικό και πανέμορφο γεφύρι της.

Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι στην Ήπειρο και μοιάζει σα να έχει ξεπηδήσει από ένα παραμύθι.

Σε μια πλαγιά των ανατολικών Τζουμέρκων, σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από την πόλη της Άρτας βρίσκεται ένα χωριό πνιγμένο στη φύση, τα Θεοδώριανα.

Το χωριό είναι ιδιαίτερα φημισμένο και σημαντικότερο αξιοθέατο της περιοχής είναι οι διπλοί καταρράκτες που σχηματίζονται στον ποταμό Άσπρη Γκούρα.

Παρόλο που είμαστε η μοναδική Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν κυλά ποτάμι στην καρδιά της πόλης μην πιστεύετε πως η Αθήνα είναι μέρος ξερό και άνυδρο. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Στα σπλάχνα της τρέχουν εκατοντάδες ρυάκια και τρία ποτάμια που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες -τουλάχιστον μερικά κομμάτια τους- ήταν εμφανή.

Ποτάμια και ρέματα είναι μεν μπαζωμένα αλλά εξακολουθούν και ρέουν υπογείως διατρέχοντας την πόλη. Μάλιστα είναι αυτά που προκάλεσαν και τις πρόσφατες διαβρώσεις στη γραμμή του τραμ που περνά πάνω από τον Ιλισό και πλέον σήμερα είναι επικίνδυνες.

Υπάρχει μια μικρή γειτονιά που όπως δηλώνει το όνομα της κατάφερε να περάσει «από την άλλη πλευρά του ποταμιού». Ο λόγος για την Ουζούπη, μια ανεξάρτητη αριστοτελική πολιτεία για ελεύθερα πνεύματα.

Μπορεί να είναι μία από τις μικρότερες δημοκρατίες του κόσμου, με έκταση μόλις 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο, αλλά μην ξεγελιέστε από το μέγεθος της, καθώς η κοινότητα της Ουζούπης στην καρδιά της πρωτεύουσας της Λιθουανίας, διαθέτει δικό της πρόεδρο, κυβέρνηση, σύνταγμα και νόμισμα.

Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934 και ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1939 με μια Kodak Brownie και φιλμ Verichrome.

Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά το 1954. Λάτρεψε τα τοπία, τους ανθρώπους, την αληθινή ζωή και λίγο αργότερα ερωτεύτηκε μια Αθηναία.

Από τότε επέστρεψε πολλές φορές για να φωτογραφίσει το απέραντο μπλε, τους νησιώτες, την ιστορία και την ελληνική γη που τόσο αγάπησε..

Μπορεί να ακούμε «νεκροταφείο» και να... ανατριχιάζουμε, όμως υπάρχουν τέτοιοι χώροι που αποτελούν ενδιαφέροντα αξιοθέατα, είτε για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, την ιστορία τους ή τους διάσημους «κατοίκους» τους.

Πολλά από τα πιο γνωστά νεκροταφεία του κόσμου, αποτελούν σημαντικά αξιοθέατα που αξίζουν να τα επισκεφτούμε. Κι όμως, όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, οι τελευταίες κατοικίες πολλών ανθρώπων, περικλείουν μυστήριο, αλλά μπορεί και να εμπνέουν θαυμασμό ή απλά περιέργεια.

Οσο οι μέρες μικραίνουν και ο χειμώνας πλησιάζει, το να κλειστούμε σπίτι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο ακούγεται ιδανικό. Και παρόλο που ο περισσότερος κόσμος κυνηγάει την ψηφιοποιημένη πληροφορία, τα βιβλία παραμένουν ακόμα δημοφιλή, χρήσιμα και λατρεμένα αντικείμενα.

Μέσα από την τέχνη, βρήκαν το φως που έψαχναν για να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής τους. Ιστορίες ζωής, γεμάτες θέληση και δημιουργικότητα.

Πολλές φορές η διαφαινόμενη σκιά της δημιουργικότητας χαρακτηρίζεται από ψυχικές ασθένειες, από την άβυσσο της κατάθλιψης και από το άγχος. Πολλοί καλλιτέχνες, κυρίως ζωγράφοι που έπασχαν από ψυχικές και συναισθηματικές διαταραχές καθ’ όλη τη σταδιοδρομία τους, έχουν επηρεαστεί από αυτό το σκοτάδι.

Διάσημοι πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών που απαθανατίζουν σημαντικές ιδέες της ψυχολογίας.

Υπάρχουν σπουδαία έργα τέχνης που εδώ και αιώνες έχουν τεράστια απήχηση, επειδή μας μιλούν σε βαθύ, συναισθηματικό επίπεδο.

"Είναι περίπου σαν να μπαίνετε σε μια πνευματική κατάσταση, όπου βρίσκεστε πάνω στην ακτή ενός νησιού... Από αυτό το νησί μπορείτε να δείτε απέναντι μία άλλη ακτή και όλους αυτούς τους ανθρώπους εκεί, αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να περάσετε απέναντι ή αποκλείεται να θέλετε να περάσετε απέναντι..."

Όλοι μας έχουμε διάφορες προτιμήσεις και χόμπι που διαμορφώνουμε σε όλη τη ζωή μας.

Η ρουτίνα μας χαρακτηρίζεται με κάποιο τρόπο από αυτά που θεωρούμε πάθη και δεν μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς αυτά.