Έχει ακόμη και Ναυτικό που αποτελείται από τέσσερα μικρά σκάφη, ενώ μέχρι πρόσφατα είχε κι έναν στρατό 10 ανδρών, που διαλύθηκε όμως λόγω των ειρηνικών διαθέσεων των κατοίκων της.
Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Η Ουζούπη ήταν μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Λιθουανίας. Ένα μέρος που θα επισκέπτονταν μόνο οι τολμηροί ή οι αφελείς. Ο κεντρικός της δρόμος ήταν γνωστός ως «ο δρόμος του θανάτου». Στα μέσα της δεκαετίας του '90 όμως μια μικρή ομάδα αποφάσισε να αλλάξει τον χαρακτήρα της περιοχής, εμπνευσμένη από την «Αθηναϊκή Πολιτεία» του Αριστοτέλη.
Σκοπός ήταν να δημιουργήσουν μια μικρή «χώρα» με όσα πρόσωπα μπορεί να θυμηθεί ο ανθρώπινος νους, γιατί όταν γνωρίζεις τον άλλο είναι πιο δύσκολο και να του κάνεις κακό.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ τα αγάλματα στη λιθουανική πρωτεύουσα, το Βίλνιους γκρεμίστηκαν. Έτσι το 1995 μια μικρή ομάδα καλλιτεχνών που έμεναν στη γειτονιά της Ουζούπης αποφάσισαν να αλλάξουν το πρόσωπο της γειτονιάς τους και το πρόσωπο το οποίο επέλεξαν ήταν αυτό του ροκ σταρ Φρανκ Ζάππα. Φιλοτέχνησαν μια προτομή του και την τοποθέτησαν σε ένα από τα άδεια βάθρα που είχαν μείνει πίσω να θυμίζουν την πτώση της ΕΣΣΔ, σαν ένα σύμβολο ελευθερίας κι ένα κάλεσμα δημοκρατίας.
Δύο χρόνια αργότερα, πήγαν ένα βήμα παρακάτω. Την 1η Απριλίου του 1997 η επαρχία αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, ως Δημοκρατία της Ουζούπης. Κι αν και οι ισχυροί του κόσμου το θεώρησαν πρωταπριλιάτικο αστείο και δεν αναγνώρισαν την Ουζούπη ποτέ ως επίσημο κράτος, οι Λιθουανοί όχι μόνο το πήραν σοβαρά, αλλά έκαναν την μικρή ανεξάρτητη γειτονιά το «καμάρι» τους. Σήμερα η Ουζούπη είναι κάτι ανάμεσα στη Μονμάρτρη του Παρισιού και την Κριστιάνια της Κοπεγχάγης.
Κάθε 1η Απριλίου οι κάτοικοι της Ουζούπης γιορτάζουν την ανεξαρτησία τους. Εκείνη την ημέρα οι επισκέπτες της μπορούν να πιουν όση μπύρα θέλουν από την πηγή που τρέχει στην κεντρική πλατεία της κοινότητας. Από πάνω τους θα κυματίζει η σημαία της ανεξάρτητης δημοκρατίας που απεικονίζει ένα χέρι με μια τρύπα στη μέση - σύμβολο ότι οι πολιτικοί της δεν δωροδοκούνται. Επίσης μπορούν να αγοράσουν μικρογραφίες του αγγέλου με τη σάλπιγγα του αγάλματος που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, με το τοπικό νόμισμα.
Το σύνταγμα της χώρας συντάχθηκε ένα απόγευμα του 1998 μέσα σε 3 μόλις ώρες και βρίσκεται αναρτημένο σε installations στο κέντρο της κοινότητας. Μερικά από τα βασικά άρθρα του είναι αυτό που ορίζει ότι «όλοι έχουν το δικαίωμα να πεθάνουν, αλλά όχι την υποχρέωση», το «όλοι έχουν δικαίωμα να καταλαβαίνουν, αλλά και δικαίωμα να μην καταλαβαίνουν», αλλά και το ότι «οι γάτες έχουν το δικαίωμα να μην αγαπούν τα αφεντικά τους, αλλά πρέπει να τους προσφέρουν λίγη ζεστασιά όταν το χρειάζονται».
Τι λένε οι ιδρυτές του «κράτους»; Μιλώντας στο BBC εξήγησαν ότι ήθελαν να φτιάξουν ένα μέρος όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να αποσυνδεθούν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής και να επανασυνδεθούν με ότι πραγματικά έχει αξία για αυτούς. Με το που θα περάσει κανείς τη γέφυρα της Ουζούπης μπορεί να είναι ο εαυτός του, να απενδυθεί των κοινωνικών του ρόλων και να ζήσει έξω από αυτή την τρελή κούρσα που τρέχει ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Αν κοιτάξεις άλλωστε το άγαλμα της γοργόνας που βρίσκεται στην είσοδο της Ουζούπης στα μάτια, λένε πως δεν θα θέλεις να φύγεις από εκεί ποτέ.
Πηγή: tvxs.gr
