Μερικοί άνθρωποι πηγαίνουν μπροστά επειδή είναι πιο έξυπνοι, πιο αναλυτικοί, πιο τυχεροί, πιο προνοητικοί, ή απλά επειδή η στρατηγική που αποφάσισαν να ακολουθήσουν ήταν η καλύτερη από όλους γύρω τους. Πολλοί όμως από τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους στον κόσμο τυχαίνει (ή μήπως όχι;) να συνδυάζουν μερικά από αυτά, ή όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά με κυρίαρχο την πεισματική επιμονή τους να θέλουν να «κατοχυρώσουν» την επιτυχία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο.

Το ζήτημα της κληρονομικότητας των ψυχιατρικών διαταραχών, έχει απασχολήσει εδώ και πολλές δεκαετίες τους ψυχιάτρους και τους γενετιστές. Η αρχικά εμπειρική παρατήρηση ότι οι επόμενες γενεές ατόμων που πάσχουν από κάποια σοβαρή ψυχική διαταραχή, κληρονομούν την ευαλωτότητα ή την προδιάθεση ανάπτυξης ψυχικής νόσου, έχει γίνει αντικείμενο ευρείας έρευνας παγκοσμίως.

«Υπάρχουν πολλές υπαίθριες κινηματογραφικές αίθουσες στον κόσμο, αλλά καμιά δεν είναι πιο θεαματική από το “Σινέ Θησείο” στην Αθήνα, το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης και έχει την υπέροχη θέα του Παρθενώνα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Christian Blauvelt, συντάκτης του ΒΒC, στο αφιέρωμα του για τα καλύτερα σινεμά του κόσμου και προσθέτει:

«Κλόουν της τάξης», «δεν δείχνει ενδιαφέρον για τίποτα», «ενοχλητικός»: Ηταν οι χαρακτηρισμοί που συνόδευαν τη διαγωγή του 15χρονου Τζον Λένον από τους καθηγητές του στο λύκειο στο Λίβερπουλ τη διετία 1955-1956. Αυτοίοι έλεγχοι του κακού μαθητή Λένον που έμελλε να ηγηθεί της μεγαλύτερης μουσικής επανάστασης στον κόσμο μεταπολεμικά, πουλήθηκαν περίπου 11.000 ευρώ ο καθένας σε διαδικτυακή δημοπρασία.

«Imust be crazy to be in a loony bin like this» ΜακΜέρφι (Τζακ Νίκολσον) στη «Φωλιά του Κούκου»

Όλοι είμαστε τρελοί, αφού αποδεχόμαστε ως λογικό αυτόν τον παράλογο κόσμο. 

Όμως το συγκεκριμένο πείραμα (το οποίο, σας διαβεβαιώνω, δεν είναι κατασκευασμένη είδηση) δεν είχε ως υποκείμενα τους «τρελούς», αλλά τους ψυχιάτρους και την ψυχιατρική επιστήμη εν γένει. 

Το «γαλατικό» χωριό της Κοπεγχάγης. Τι κάνει τη Freetown Christiania διαφορετική από τις άλλες πόλεις της Δανίας; Τα πάντα... 1971. Μια νέα κοινότητα γεννιέται μέσα στην Κοπεγχάγη. Οι κάτοικοι γκρεμίζουν τους φράκτες της μόλις και μετά βίας φυλασσόμενης πρώην στρατιωτικής ένωσης και αφήνουν τα παιδιά τους να τη χρησιμοποιούν ως παιδική χαρά. Περιστασιακά, οι άστεγοι κοιμούνται στα άδεια κτίρια.

Τα 1.000 δολάρια ξεπέρασε για πρώτη φορά η αξία του Bitcoin την Τετάρτη στο γνωστό «ανταλλακτήριο» Mt. Gox, καθώς το ενδιαφέρον σχετικά με το διαδικτυακό συνάλλαγμα συνεχίζει να αυξάνεται παγκοσμίως.

H φωνή της έμεινε στην ιστορία, το όνομα της σύμβολο της καλής Ελλάδας -ο έρωτας της για τον Ωνάση το πιο πικρό lovestory μιας ντίβας. 

Η Μαρία Κάλλας, η πλέον γνωστή παγκοσμίως ντίβα της όπερας και κορυφαία υψίφωνος, γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Ν. Υόρκη, την πρώτη χρονιά που οι γονείς της μετανάστευσαν στις Η.Π.Α.

Σε αυτές τις πόλεις μόνο γίνονται το 40%(!) των δολοφονιών στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι κατοικούνται μόλις από το 8% (!) του παγκόσμιου πληθυσμού. Διακίνηση ναρκωτικών, συμμορίες, πολιτική αστάθεια, διαφθορά είναι στο φόρτε τους, ενώ σε συνδυασμό με τη φτώχεια έχουν μετατρέψει τη Λατινική Αμερική μακράν τη πιο δολοφονική περιοχή του κόσμου. 

«Money for Nothing» των Dire Straits. Το τραγούδι που απαγορεύθηκε ως προσβλητικό για τους ομοφυλόφιλους. 26 χρόνια ήταν αποκλεισμένο από τα ραδιόφωνα του Καναδά, το τραγούδι των Dire Straits, «Money for Nothing».

Χαθήκαμε στη στροφή παίζοντας κρυφτό. Το παιχνίδι που από μωρά διδαχτήκαμε: Να κρυβόμαστε καλά από τον εαυτό μας. Χάσαμε, όμως. Μας βρήκε ο χρόνος και μας νίκησε, μας έκανε κομμάτια. Κι όταν κάτι γίνει κομμάτια, όσο προσεκτικά και αν το κολλήσεις, την αρχική του λάμψη δεν την ξαναποκτάει ποτέ. Αυτό που έμαθα από τη λατρεμένη μου Μάρω Βαμβουνάκη στο ευαγγέλιο της,  τις παλιές αγάπες, είναι ότι ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας. Μαζί δεν παίξαμε κρυφτό; Μαζί δεν χάσαμε; Οπότε μαζί θα μοιραστούμε και την ήττα.

Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι, παρακολουθώντας όλα κι όλους. Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν' αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ το μαζικό μας εξευτελισμό.